Op de een of andere manier weten de meeste G-Unit releases bij mij in het postvakje terecht te komen voor een review. Waar dat aan te wijten is weet ik niet, maar ik offer mezelf altijd wel op om de releases te belichten en mijn mening erover te geven. Zoals ook bij Young Buck’s Buck The World. Deze release valt mij eerst op door het new school hoesje (niet het ontwerp maar de case). Een prettig begin.
De hoes zelf is op zich niet boeiend. Weer een stoer kijkende rapper met ontbloot bovenlijf. Het doet me enigszins denken aan een clip van D’Angelo.
De schijf wordt door mijn CD speler geaccepteerd en begint te draaien. Wat ik de eerste paar keren dat ik hem draai van Buck The World vind, is niet bijster positief. Dat komt hoogstwaarschijnlijk door de muziek die persoonlijk vaak niet overeenkomt met mijn smaak. Het is mij allemaal wat té gangsta, té schreeuwerig en té bouncy…op het eerste gehoor.
Na een tweede, derde en vierde kans kan ik sommige tracks wel waarderen. Lyrisch gezien is het allemaal niet hoogdravend, maar de combinatie van de, vaak electronische, beats en de simpele rijms van Buck weet soms wel een snaartje te raken.
Wat opvalt aan een aantal tracks is dat de oeroude 808 drumcomputer, zoals bij vele andere Down South releases, het hoofdingrediënt is. Daarnaast zijn er tracks als Haters die een wat rauwere sound hebben, maar nog steeds welgepolijst op de schijf geperst zijn. Wat mij betreft had het allemaal wel wat rauwer gemogen. De featurings zijn veelvuldig aanwezig. Mensen als 50Cent, 8Ball, Bun B, Snoop Dogg, Young Jeezy, TI en Jazze Pha doen op verschillende tracks een duit in het Buck The World zakje.
Als favoriete tracks voor mij komen de titelsong Buck The World en het eerder genoemde Haters met een gastrol voor Kokane in aanmerking. Dit is te wijten aan het feit dat dit ook de meest soulvolle en lekkerst in het gehoor liggende tracks zijn van het album. De rest is mij allemaal een beetje te zuidelijk en electronisch, alhoewel ik de “return of the 808” movement slechts kan toejuichen. Ik kan me hier overigens wel een beeld bij vormen dat deze CD in een (met een goed boomin’ system uitgeruste) auto het prima zal doen.
Ik ben geen dirty south expert, maar het komt op mij over alsof Young Buck zijn deel van de Verenigde Staten op een degelijke manier vertegenwoordigt. Na een paar keer is de schijf goed te luisteren, maar het blijft geen favoriet om in mijn CD speler te drukken. Kwaliteit heeft de man wel in huis, maar zo zijn er nog een paar miljoen. Als deze man niet bij 50Cent op schoot zou zitten, zou deze release waarschijnlijk uit kofferbakken verkocht worden en al snel vergeten worden. Een degelijk album met niks bijzonders wat mij betreft. Wel heel erg geschikt om in je cabrio te pompen op een hete zomerse dag!
Tracklist
01. Push Em Back
02. Say It To My Face feat. 8Ball & MJG and Bun B
03. Buss Yo’ Head
04. I Ain’t Fuckin’ Wit U! feat. Snoop & Trick Daddy
05. Get Buck
06. Buck The World feat. Lyfe
07. Slow Ya Roll feat. Chester Bennington
08. Hold On feat. 50 Cent
09. Pocket Full Of Paper feat. Young Jeezy
10. Haters feat. Kokane
11. U Ain’t Goin Nowhere feat. Latoiya Williams
12. Money Good
13. Puff Puff Pass feat. Ky-Mani Marley
14. Clean Up Man
15. 4 Kings feat. TI, Young Jeezy & Pimp C
16. I Know You Want Me feat. Jazze Pha
17. Lose My Mind
Meer info: Young Buck
