Westside Gunn is heer en meester op de eerste helft van ‘Hitler Wears Hermes 8’

Het was voor de gemiddelde Griselda-fan vast niet afzien, de afgelopen maanden. Conway The Machine, Boldy James en Benny The Butcher kwamen met meerdere projecten, en ook Armani Caesar en Mach-Hommy leverden projecten waarover onze redactieleden loftrompetten afstaken. Maar de man achter het roer bleef na de release van zijn Shady-album in 2020 akelig stil. Westside Gunn kondigde wél een rap-pensioen aan, maar lijkt daar vanaf te zien. Het eerste deel van de finale van de Hitler Wears Hermes-serie is uit en grijpt terug naar de FLYGOD-tijd.

Want hoewel Gunn’s sound altijd rauw is gebleven, gingen zijn beats op projecten als Pray For Paris weleens de gepolijste kant op. HWH8 bevat weer alle kenmerken van een typisch Westside Gunn-album. Uitstekende soulsamples, rijkelijk gebruikte pistool-adlibs en natuurlijk zijn hoge stemgeluid. Hij is nog altijd geen uitzonderlijke mc, maar weet met zijn persoonlijkheid ook deel 8 van een van de geweldigste mixtape-series ooit volledig te dragen. Het entertainment-gehalte is hoog. Een lach kan dan ook niet worden onderdrukt als hij rapt dat hij drie keer over de Pyrex-pot wrijft en vervolgens een coke-geest ziet verschijnen.

Voor de rest is Gunn meer een RZA- of DJ Khaled-achtige figuur. De curator, de samensteller, de heer en meester. Voor dit project richt hij de spotlights voornamelijk op Stove God Cooks, die na zijn Reasonable Drought-album kennismaakte met Gunn en nu niet meer weg lijkt te slaan uit de Griselda-studio’s. Elk van zijn vijf featurings (!) is raak, met als uitschieter de ontelbare details in Draymond.

Runnin’ from the RICO, I still had perico on my shirt / Eleven hundred for an ounce, twenty thousand for a verse / Chopper made his shoulder jerk / Smell of money in the air on the fifteenth and the first / That bein’ broke shit was a curse, I done killed your favorite rapper / Got a body in the trunk, we bangin’ Esco in the hearse.

Op de dubbele en vervelende introductie na, hang de plaat van toffe momenten aan elkaar. De ene toffe featuring volgt al gauw op de andere. Mach-Hommy zorgt na Pray For Haïti hier in zestien zinnen voor nóg een hoogtepunt van zijn jaar. Maar er zijn ook verrassingen als Jadakiss (heerlijk grommend op Right Now), Sauce Walka (met een Jigga-mention, pimp talk en Dave Mirra-referenties) en een Lil Wayne in vorm. De featurings van Weezy schommelden de laatste jaren tussen mwah en matig, maar net als op Burden Of Proof past hij naadloos op de Griselda-track Bash Money.

En dan duikt ook DJ Clue op, á la je favoriete mixtapetracks uit het begin van dit decennium. Die track, Claires Back, is maar liefst 6 minuten en 44 seconden aan puur vuur op de nieuwste samenwerking tussen de drie-eenheid Gunn, Benny en -na een geweldige beatwisseling- Conway. ‘The Machine’ trekt het nog even door en kanaliseert samen met Gunn het Hall ‘N Nash-tijdperk als ze back-and-forth gaan in Spoonz: “Machine bitch, I spit on one of your kids!”

Er zijn geen boterzachte producties te vinden als 327 op ‘Sincerely Adolf’. In plaats daarvan kiest Gunn om donkerdere, grimmige beats aan te pakken. Ja, het is weer het flexen van zijn fashion en Richard Mille-klokken, en ja, het zijn weer flarden van weelderige fancy jazz- en soul. Daardoor kan de constante output van Griselda een hit-or-miss zijn. Maar de te gekke productie van The Conductor mag je beslist deze plaat niet missen. Zolang iedere keer dat Gunn dropt, mij weer het gevoel besluipt dat ik in een traphouse ben beland in oost-Buffalo, mag hij nog jaren zo doorgaan.

Het gerucht gaat dat het tweede gedeelte van deze plaat gaat droppen met Halloween. We houden je uiteraard op de hoogte.

Stream:

Geplaatst door bowie op 31 augustus 2021