U-Niq – Het Kapitalisme

“Ik houd het simpel en kort, maar de kracht die je hoort, die staat gelijk aan een man van zijn woord” (Medestander). Deze treffende uitspraak getuigt van een stuk zelfkennis en reflectie, in positieve én negatieve zin. Eigenlijk typeert U-Niq met deze ene line zijn hele tweede Nederlandstalige album. Met een curriculum vitae waar veel artiesten alleen van kunnen dromen, een portie ervaring en een partij bagage waar je u tegen zegt, is het tijd om kapitaal in creatieve zin ten toon te spreiden. Tekstueel gezien en qua flow is het allemaal niet verbijsterend goed en soms zelfs te vlak. Echter: je hoort hier wel een persoonlijkheid die na al die jaren nog steeds zeer gedreven overkomt.

Daar waar sommigen grossieren in geforceerde en moeilijke rijmschema’s en/of zinsconstructies, houdt U-Niq het (soms te) simpel en tevens rauw met Rotterdamse straatraps. En of het nou beef of persoonlijke sores betreft: voetballiefhebber Anthony Pengel neemt geen blad voor de mond. Waar hij op z’n Nederlandstalige debuutalbum Rotterdam uithaalde naar Brainpower, E-life en Lange Frans & Baas B, is nu media-agglomeraat Hilversum aan de beurt (Politiek_). Ook laat het zwaargewicht het niet na om zijn angsten te projecteren op de dreigende beat van Soulsearchin’ (_Angst) of om een ouderwets potje te braggen & boasten. Natuurlijk laat U-Niq de straat, een plek waar hij veel tijd heeft doorbracht, ook niet onbesproken.

Wel moet het ex-lid van Most Official alle zeilen bij zetten om het niveau van de exceptionele beats van Soulsearchin’ en Concrete bij te blijven. U-Niq heeft dan ook moeite om het dergelijke niveau aan te houden. De teksten hangen soms als los zand aan elkaar en je moet daardoor soms goed nadenken waar een track nou écht over ging. De rapper heeft er dan ook goed aan gedaan om een aantal gastartiesten op te laten draven voor de nodige variatie. De bijdrages geven, afgezien van Drenthe en Babel, weer een lekker frisse draai aan het geheel. Vooral Shyrock compenseert de wat donkere stijl van de ras Rotterdammer met z’n vrolijk gezongen refreintjes.

En zo is voor Het Kapitalisme eigenlijk hetzelfde recept gebruikt als voor Rotterdam. Er zijn alleen hier en daar wat extra ingrediënten toegevoegd, zodat het allemaal nog wat volwassener klinkt. Soulsearchin’ en Concrete laten andermaal zien dat ze tot de top van Nederland behoren en U-Niq komt strak en recht voor z’n raap. Hoewel Het Kapitalisme daarom gewoon een degelijke plaat, verwacht je toch wel wat meer van een zwaargewicht als U-Niq, zeker gezien zijn jarenlange ervaring. Want eerlijk is eerlijk: de Rotterdammer heeft zo zijn beperkingen en het zijn per slot van rekening de producties die eruit springen.

Tracklist:
01. Honderd
02. Evenwicht ft. Eddy Ra & Feis
03. Ten-Toon-Spelling
04. K.O.
05. Angst ft. Alyssa
06. Politiek ft. Opgezwolle & Shyrock
07. Identiteit
08. Tak Taki ft. Royston Drenthe
09. Aandacht
10. Loodzwaar ft. Heinek’n & Adison
11. Instinct ft. Shyrock
12. Straatkennis ft. Crimson
13. Medestander
14. Energie ft. Winne

Meer info

Geplaatst door bowie op 14 maart 2008