Inception bijt het spits doeltreffend af, een ingetoomde maar sfeervolle beat laat beide rappers de ruimte om hun raptalent te etaleren en een betrouwbare staalkaart af te geven. Mad Child rapt op achteloze toon:
Hallucinations, Disturbing and violent / My heart pump poison on anthrax island / They’ll try to cover up our legacy / So we remain the darkest poets you will ever see
Op de daaropvolgende track komen Ill Bill, Slaine en Vinnie Paz langs en met een titel als Death To You weet je dan al dat het niet om een theekransje gaat. De duistere sfeer wordt doorgezet op BAX WAR, dat profiteert van stuwende blazers en een indrukwekkend refrein vol vocale acrobatiek van Prevail:
Inconsiderate idiots living inside of a city of rap war / call back up, get jacked up, attack mode / BAX WAR.
Met een beat als deze vraag je je af hoe het kan dat Rob The Viking buiten zijn eigen crew en aanverwante artiesten relatief weinig productieopdrachten krijgt.
Helaas geldt dat minder voor Juggernaut met zijn dubstepinvloeden. Hoewel de eveneens donkere stijl absoluut niet misstaat bij de tekstuele inhoud, doet het geheel wat geforceerd aan. Het is alsof de mannen aansluiting zoeken bij acts uit de jongere garde zoals Dope D.O.D., maar terwijl dit soort crews met zowel hiphop als dubstep even vertrouwd zijn en ze ze dus op natuurlijke wijze kunnen versmelten, klinkt het bij Swollen Members als een handreiking aan een jongere generatie fans die onnodig uit de toon valt. Het middenstuk van de plaat blijkt sowieso zowel thematisch als stijlmatig behoorlijk te zwalken; The Difference is weliswaar de meest persoonlijke track van het album en is met zijn autobiografische teksten een welkome onderbreking op de horrorsfeer van de rest van de plaat, maar de vrolijke pianodeun die eronder is gezet, wijkt dan weer zover af van de rest dat het vervreemdend werkt. River Monster en Mercenary staan vervolgens thematisch weer dichter bij de donkerdere sferen, maar zijn met hun rustigere beats achter elkaar gezet waardoor ze het tempo van de plaat te veel naar beneden halen en in de gehele ervaring naar de achtergrond verdwijnen.
De heren herpakken zich met posse track Colossal Beasts en Almost Famous, waarop het eindelijk weer los gaat. De duistere beat van Almost Famous wordt ingekleurd met vele geluidseffecten die hun weerslag hebben in de lyrics (een schreeuw bij de zin sharks in the open water, schrapend staal bij I’m a reaper with a sickle, lasers en lightsabers bij de Star Wars referenties, enz.) en lijken knap genoeg eerder op te gaan in de muziek dan ervan af te leiden. Dat de heren niet vies zijn van horrorclichés was al bekend, maar met de onheilspellende piano’s en omineus lachende kinderstemmen in afsluiter Fear begeven ze zich wel erg dicht op het randje.
Beatiful Death Machine is dan wel een weinig verrassende plaat, maar de tracks waarop Swollen Members het dichtst bij hun welbekende esthetiek blijven, maken ook duidelijk waarom: daar zijn ze simpelweg het beste in. Ze lijken daarmee het hiphopequivalent van een slasher-film franchise te zijn geworden; uitermate voorspelbaar en tamelijk eenzijdig, maar wanneer het met liefde en toewijding voor het genre is gemaakt, is het wel degelijk mogelijk er nog steeds solide entertainment van te maken.
Tracklist:
Inception
Death to You feat. Ill Bill, Slaine, & Vinnie Paz
BAX WAR
King of Diamonds
Juggernaut
The Difference
River Monster
Mercenary
Colossal Beasts – feat Esoteric, Celph Titled, & Apathy
Almost Famous
Death Warrant
Fear – feat Snak the Ripper
