Stick Figures – Stick Figures

Wat opvalt aan de beats op het debuutalbum van de rappers Robust en Prolyphic, is dat er veel gebruik is gemaakt van vocal samples. De nummers vloeien lekker in elkaar over en er wordt veel gevarieëerd door de toevoeging van verschillende instrumenten.
De rhymes van de twee heren zijn niet enorme hoogstandjes, maar het flowt lekker. De refreintjes zijn alleen een beetje uitgekauwd en vormen vaak een stijlbreuk. Dat is erg jammer vooral bij het nummer ‘Two Deep’. “Cuz when we’re in the club we only rollin’ two deep” vormt nogal een contrast met de rest van de teksten die gaan over het rapverleden van de heren en hun toekomstidealen. “I honestly promiss not to make the same mistakes as y’all” komt dan niet erg overtuigend over.
Neem dan het nummer ‘Breakdown’. Een typische oldskoolbeat, met veel variatie en energieke teksten. Het nummer geeft duidelijk de achterliggende ideeën van de rappers over de hedendaagse hiphop weer. Ze vinden dat alles zo overdreven wordt, en dat er van de essentie zo weinig over blijft. “It’s pathetic how most MC’s can’t finish their sentence/so they say their rhymes fast/ just to hide the fact/they’re saying nothing once they loose their breath/they come with the p..p..punchin”.
Sfeer is ook een belangrijk element binnen deze productie. ‘Dust till Dawn’ is een echt jazzy nummer waarbij de beat aangevuld is met een piano en saxofoon. “It’s got you thinking of the seventies when needles got you high”. Halverwege verandert het nummer compleet. En wordt er doorgefilosofeerd over de eerste aankopen op rapgebied. “The records I’ve collected and the names I keep forgettin’/gotta send them love cuz that’s probably where I’ll end up”.
De cd blijft op deze manier verrassen, want ook het nummer ‘I Can Tell’ heeft een bijzonder verloop en duurt zelfs ruim negen minuten! ‘I Can Tell’ gaat over de ervaringen met drugsgebruik van de rappers. “Miss, I’m no physicist/but the metaphysics/of this relationship keeps me complacent/ while I sit and reminisce a bit.” De verhalende aard van het nummer en de bluesy afsluiter “We get high” zijn een aardige bijdrage op het album.
Ook wereldproblemen als ‘global pollution’ in de breedste zin wordt behandeld. Het nummer ‘Smoke Signals’ schetst een niet al te positief toekomstbeeld en de rappers zijn behoorlijk kritisch. De beat is behoorlijk duister en onheilspellend van aard, de boodschap duidelijk. “Pollution made us all black sheep.”
Als afsluiter is er juist gekozen voor een relaxt nummer waar geen verses over heen worden gespit. Bewuste keuze, want het sluit aan bij de sfeer van de algehele productie.
Rappers Robust en Prolyphic brengen hun raps als kant en klare koek. Geen overtollige metaforen en ingewikkelde flows, wel die undergound sound met een duidelijke boodschap: hou het simpel.

Meer info: http://www.galapagos4.com

Tracklist:
01. The Circle
02. Headtrip
03. Of The Mountain
04. Breakdown
05. Skin and Bones
06. Two Deep
07. Dust Til Dawn
08. I Can Tell
09. Whats Left
10. 2nd Hand Love
11. Smoke Signals
12. Cowboys And Indians
13. The Line Down

Geplaatst door bowie op 7 februari 2006