Safi & Spreej was tussen 2012 en 2015 zonder twijfel de meest veelbelovende hiphopact van Vlaanderen. Zowat alle grote festivals werden afgebroken, indrukwekkende en meezingbare singles genereerden veel airplay; er leek niets dat de term ‘gouden duo’ snel zou doen vervagen. Toch brak het. En terwijl Safi zijn carrière in zijn eentje voortzette, verdween de Gentse helft van het duo in de luwte. Tot begin 2020 zijn single LOSTBOYDEMIGOD verscheen. Nu is er zijn comeback-EP: TFOH.
De eerste track die de Gentenaar losliet bood, achteraf gezien, een perfect voorproefje van wat TFOH zou worden. Op een donkere, voortkabbelende beat legt hij zeer kalm zijn raps neer. Ergens tussen fluisterend en mompelend flext hij rustig zijn flow, terwijl hij terugblikt op Mr. Bean, Biggie, Tupac en Spongebob. Toch is er een zin die uitblinkt: “Ik kan elke battle aan”, rapt hij vol overtuigingskracht tegen het einde van het nummer.
Zo maakt hij tussen de regels regelmatig duidelijk over zijn jarenlange afwezigheid. “Weinig vruchtbare bodem, weinig potgrond, maar ik bleef groeien“, rapt hij in introtrack BEEP BEEP. En vlak daarna: “De scene heeft u nodig man, ikke de scene niet.” Van de opliftende en hoopvolle boodschappen die hij met Safi verkondigde, is anno 2020 weinig meer over.
Spreej’s stem klinkt een stuk lager, zijn rapstijl is ingetogener en de onderwerpen minder luchtig. De meeste van de tracks buigen richting het trapgeluid dat de laatste jaren de scene domineert. Donkere keys en synths toppen de drumpatronen af. Daardoor lijken veel van de nummers sterk op elkaar. maar dat neemt niet weg dat er een paar fantastisch uitgevoerd zijn. Ironisch genoeg zijn dat dan wel de samenwerkingen; op E40 met de Brusselse Berry (“Ge kunt m’n ding kussen / knipoog naar de haters en de misgunners!”) en op PETITS GAMINS vormt hij een prima tagteam met JAY MNG.
Spreej heeft het schoolbord schoongeveegd en is opnieuw begonnen. Dat is zeer te prijzen. Ondanks dat het schort aan een geheel eigen geluid, is TFOH een EP geworden die je prima kunt pompen op high volume. De eigenzinnigheid, dwarsheid en monsterproducties volgen hopelijk later, want het is te hopen dat deze terugkeer niet kortstondig is. “Spreej back! Die van way back!”
