De een kent hem van zijn family Black Acid. Maar het is ook niet onwaarschijnlijk dat je sor past kent sinds zijn deelname aan – en winst van tv-programma Maestro. De Amsterdamse Rosario Mussendijk is bezig om de liefde voor klassiek bij leeftijdsgenoten en iedereen met een latere geboortedatum aan te wakkeren. Nu Bae Doven een trilogie is, is eindelijk een volledig verhaal waar te nemen.
Sor is niet alleen uiterst symphatiek maar ook uiterst muzikaal. De artiest is een visionair; toen hij jaren geleden kwam met het idee om hiphop en klassiek te laten clashen, hoorde hij in zijn hoofd waarschijnlijk al hoe het moest klinken. Goede voorbeelden ervan waren maar op één hand te tellen, volgens hem. Wie heeft er het tenslotte het lef om te sleutelen aan muziek die grootheden als Bach, Mozart en Beethoven de wereld hebben gegeven? En áls je dat al doet, hoe vernaggel je dan de originele insteek niet? En weet je daarnaast ook je eigen originaliteit te laten spreken terwijl je de sample respecteert?
Dat moet een behoorlijk lang en zwaar proces zijn geweest. De muziek van klassieke componisten bestaat in een context. Om daar een ommezwaai aan te durven geven, zijn ballen nodig. Sor zelf noemde Nas’ I Can en When I Get You Alone van Robin Thicke als tracks die de originele context respecteren en toch een heel nieuwe schwung hebben gekregen. Niet toevallig zijn het beide interpretaties uit de catalogus van Ludwig van Beethoven.
Met zijn lange carrière vormde Beethovens werk een cruciale brug tussen de stijlperioden van de Weense Klassieken en de Romantiek. Terwijl hij – net als sor zo’n twee eeuwen later – kampte met gehoorproblemen, zette hij talloze meesterwerken op papier. Ontnomen van zijn belangrijkste zintuig, trok hij zich geleidelijk aan terug achter gesloten deuren, zich schamend voor zijn kwaal.
De Amsterdamse artiest – tegenwoordig dus ook dirigent én acteur – kent een soortgelijk verhaal. De muzikant kampte rond 2018 al met tinnitus, om plots van de een op de andere dag bijna doof wakker te worden. Maar dankzij speciale hoortoestellen en een rugzak die de bas in zijn lichaam drukt, kon hij weer noten horen en zijn liefde oppakken; het maken van muziek.
De lasten van zachtpratende vrienden die geen vrienden bleken te zijn; sor heeft het meermaals benoemd in zijn muziek. Het is dan ook niet vreemd dat juist hij de muziek van Beethoven wél in een nieuwe context kan zetten, zonder dat het cringy of played out wordt. Al in het eerste nummer van Bae Doven No. 1, Frenemy, bloeit de pianosolo uit zijn Maanlichtsonate op en krijgt het een pompende doch verteerbare trapbeat onder zich geschoven.
Maar sor wilde duidelijk niet alleen de diepte, maar ook de breedte in. De trap die je kent van zijn eerdere EP’s Phonak en Professor heeft in de Bae Doven-serie een nieuw klassiek jasje aan. Maar hij wilde ook verder kijken. Zo klinkt er op deel twee een baile funk-ritme waaronder een snelle strijkerssample werd gemonteerd. Verderop krijgt een liefdesliedje als Seaside een heerlijke outro gemaakt voor de dansvloer. De ideeën lijken eindeloos en overal vandaan te komen; er wordt geflirt met jersey club, r&b en beatloze pianopartijen.
Ook binnen de nummers gebeurt van alles. Producers als Roselilah, Sam Breeze en Roheat zorgen voor beatdrops die een grimas op het gezicht toveren. Het is dan ook bijzonder dat een project als Bae Doven niet verzandt in een allegaartje. Sterker nog; voor een project dat nu maar liefst 22 nummers telt, is het bijzonder geconcentreerd.
Op Bae Doven No. 3 sluiten na onder meer Ray Fuego, Black Acid en – echt waar – Wibi Soerjadi nog een hele hoop gasten aan. Er is een prachtig couplet vol labelbaas Jiggy Djé, die strooit met wijsheden over hoe om te gaan met het leven in een slangenkuil. Er is Killing With Kindness, waarvoor een hiphopline-up van teruggetrokken zielen aantreedt. Ares, Willem en Fresku staan sor bij op de heerlijk traag golvende productie.
Sor zelf laat op Bae Doven zijn karakteristieke ‘ge-hmm-hmm’ horen, heeft doordachte punchlines, maar wil ook laten weten hoe hij in zijn vel zit. Tegenstrijdigheden worden niet geschuwd maar omarmd. Zo combineert hij tracks over zijn relatie met het andere geslacht met de hersenspinsels over het leven die een gevuld glas met zich meebrengen. We horen hoe hij beweegt met de gang, maar ook hoe hij geniet van de stilte wanneer hij alleen is. Er klinkt twijfel over het level van toxicness voor zichzelf. Op een ander moment durft hij ook met chest te zeggen dat hij de hardste is van zijn generatie.
Bae Doven is waarschijnlijk uitgesmeerd over drie delen omdat het bol staat van prachtig spel. Goed gevonden en gedurfde samplism, vocalen door vocoders en veel gastartiesten- en producers. Magisch vioolspel begeleidt sor’s bewerking van La Valse d’Amélie richting een eind. En er is een bijdrage van Zaytoven, de producer uit Atlanta, bekend van zijn werk voor onder meer Future en Gucci Mane.
Naar buiten worden we gestuurd met Il Nostro Incontro Sonata, een eigen compositie van Mussendijk zelf. Sor verlegt er andermaal de lat mee. Hij heeft een laan gecreëerd waarin alleen hij kan rijden. Zijn portier gooit ‘ie open zodat er zowel legendes als nieuwe hoogvliegers kunnen meeliften. Maar als de visionair die hij is laat hij het stuur niet los. En terecht. Deze rijbaan is van sor en van niemand anders.
Stream Bae Doven No 1 t/m 3 hieronder:
