Redder Than Red is geregisseerd door Martha Cooper’s (USA) rechterhand Nika Kramer (DL) en zet de beroemdste B-girl van het continent uit de breakdance scene van destijds centraal. Zoals Cooper B-boys eind jaren ‘70 fotografisch vastlegde en mainstream bekendheid bezorgde, zo gaat Nika Kramer voor deze documentaire op zoek naar de Engelse B-girl Bubbles. Bubbles bleek een sleutelfiguur te zijn binnen de Engelse B-boy scene en is momenteel weer actief als coach voor jonge b-boys/girls.
B-girl Bubbles begon op jonge leeftijd de bewegingen van haar broer Birdie na te doen en werd steeds beter. Ze zocht aansluiting bij de crew genaamd Wolverhampton B-boys en danste met hen voor tv-shows en verscheen in twee breakdance speelfilms tijdens de breakdance “modegolf”. In “Electro Rock” (1984) verscheen zij in een geheel rood Adidas trainingspak te midden van de in blauwe Adidas trainingspakken getooide crewleden. In Electro Rock werd ze geïntroduceerd met de tekst: "Look at the one in red; It’s a girl!" Haar backspins en windmills waren van hetzelfde niveau als de mannen. Ze was niet alleen “one of the guys”, maar noemde zichzelf ook “B-boy Bubbles”. Na vele optredens en tv-shows verdween Bubbles uit het zicht om tientallen jaren later weer in de Engelse hiphopscene actief te worden als trainster van jonge B-boys en B-girls.
Ook de Rotterdamse B-girl Aruna Vermeulen wordt door Bubbles gecoacht in de boxring om de oorsprong van de (schijn)vechtbewegingen aan te voelen. Aruna vertelt over het ontbreken van een vrouwelijk rolmodel toen zij begon met breaken eind jaren negentig. Het spreekt voor zich dat B-girl Bubbles als rolmodel fungeerde voor B-girls uit de oldschool tijd. Gelukkig heeft Bubbles een verrassende comeback gemaakt als breakdance docente onder andere voor de jonge “Little Bubbles” B-girl Niya. Als afsluiter is te zien hoe tijdens een reünie met Bubbels’ voormalige crewleden hun moves nog eens showen. Onder luid commentaar van crewleden en omstanders halen de B-boy veteranen alles uit de kast om nog eenmaal hun vetste moves te doen. Ondanks dat er twintig jaar voorbij zijn, doen sommigen hun ding alsof ze het gister voor het laatst deden.
In de documentaire zijn jammer genoeg maar enkele terugkerende beeldfragmenten te zien van B-girl Bubbles in “Electro Rock” en tv-shows, omdat het kopen van beeldrechten erg duur bleek. Dat B-girl Bubbles een hoog niveau had, is vooral via deze beelden en de meningen van haar crewmembers af te leiden. Het zou interessant geweest zijn om te onderzoeken of er meiden begonnen zijn met breaken of geïnspireerd raakten door het zien van de beelden van Bubbles. De aandacht van deze documentaire gaat vooral uit naar de terugkeer van Bubbles in de Engelse breakdance scene en de overdracht van haar kennis als coach en docente op jonge B-girls.
Als je zelf B-girl bent, is deze documentaire een echte aanrader om te zien dat meisjes een vergelijkbaar niveau als jongens kunnen behalen in breaken. De reden waarom meisjes tot voorheen zwaar ondervertegenwoordigd waren in de breakdance scene is simpelweg te wijten aan het ontbreken van vrouwelijke voorbeelden. Zoals Aruna in de documentaire beaamt, werkt het hebben van een voorbeeld of rolmodel stimulerend om harder te trainen en beter te worden. Wanneer een voorbeeld ontbreekt, is het vaak lastiger om jezelf te stimuleren om door te gaan. Inmiddels begint hier langzaam verandering in te komen door de internationale aanwezigheid van B-girls met een hoog niveau.
Om deze reden is het goed om te zien dat Bubbles momenteel een mentale inspiratiebron is voor beginnende en gevorderde B-girls. Nika Kramer heeft heel goed begrepen dat er op het gebied van vrouwelijke inspiratiebronnen binnen de breakdance scene nog veel werk te verzetten valt.
Onlangs heeft de regisseur in samenwerking met Martha Cooper het boek “We B-girlz” uitgebracht. Met dit boek hebben Kramer en Cooper wereldwijd B-girls opgezocht en vastgelegd tijdens jams en battles in de USA, UK en Europa. Het boek is een bewijs van de wereldwijde opkomst van B-girls.
Het boek is onder andere te koop tijdens het BlackSoil weekend in Den haag en in online boekenwinkels.
Regie: Nika Kramer (DL)
