Recensie El-P in de Melkweg

De wetten van de muziekindustrie zijn duidelijk: Heb je een nieuwe plaat dan is het tijd voor een tournee. Vandaar dat El-P eindelijk weer eens voet op Nederlandse grond zette om zijn album I'll Sleep When You're Dead te promoten.

Terwijl mijn oren nog half nasuisden van het Public Enemy concert van een dag eerder, bevond ik mij wederom in de Amsterdamse Melkweg voor een optreden. Een kleine twee jaar terug had ik de El-P al gezien in een zaal in Londen die hij, met medewerking van Cage, volledig afbrak. Ik had dus flinke verwachtingen, mede ook vanwege het feit dat het nieuwe album van het voormalige Company Flow lid al een tijdje op repeat door mijn speakers knalt.

De Melkweg stroomt zeer langzaam vol (waarschijnlijk proberen mensen de warme dag zo lang mogelijk te rekken) maar tegen de tijd dat er beweging op het podium te zien is staat de Kleine Zaal toch al aardig vol. Er is geen voorprogramma dus we moeten het doen met de huis DJ. Deze draait een wat matige set, met als ultiem dieptepunt het recyclen van platen (A en B kant van een El Da Sensei 12 inch, verschillende Little Brother instrumentals). Als dan uiteindelijk Mr Dibbs plaatsneemt achter de draaitafels, Mad World van Gary Jules opzet en back-up MC The Mighty Quin (gehuld in camouflage en een bivakmuts) een mic grijpt is het tijd voor El-P.

El stapt het podium op in dezelfde oranje gevangenisoverall die hij in de Smithereens clip draagt. De sfeer is meteen gezet en de Melkweg knalt uit elkaar als Deep Space 9mm als derde track wordt ingezet. Het publiek is al goed bekend met de nieuwe plaat en dat is maar goed ook, het repetoire van de avond bestaat vooral uit tracks van I’ll Sleep When You’re Dead. Vrijwel het hele album komt aan bod. Zelfs de tracks waar op het album Cage en Aesop Rock te horen zijn worden vertolkt, wat in het geval van Habeas Corpses een zwaar ingekorte maar nog steeds goed luisterbare track oplevert. El-P heeft ooit gezegd dat hij niet graag oude tracks doet, maar toch was er wat materiaal van Fantastic Damage en zelfs van Funcrusher Plus te horen.

El-P’s podiummaatjes verstaan hun vak ook goed. Back-up The Mighty Quin is aanwezig wanneer nodig, maar drukt zichzelf niet onnodig naar de voorgrond (zowel fysiek als vocaal). Mr Dibbs schreeuwt (zonder mic) ook mee vanachter zijn tafels en krijgt, zoals het hoort, van El-P ruimte om zijn skills te laten zien en horen. El-P zelf is niet iemand die rustig zijn rijmpjes opzegt, maar juist actief op het podium beweegt, iets dat een goede uitwerking op het publiek heeft. De ingestudeerde onderdelen van de show (zoals het om de beurt een zin rappen door El en Quin en het met twee stoelen een auto uitbeelden bij Drive) komen niet geforceerd over en passen goed binnen het geheel.

Helaas komt de show niet helemaal uit de verf, iets dat deze keer eens niet aan de artiest zelf ligt. Voor de tweede avond op rij worden mijn oren (en die van de andere bezoekers) gepijnigd door het belabberde geluid. De Melkweg heeft bij mij een goede reputatie als het om geluid gaat, maar is hard op weg om deze om zeep te helpen. Het geluid wordt voor het optreden nog een paar volumes hoger gezet waardoor de beats bijna onherkenbaar worden en de lyrics onverstaanbaar. Doodzonde, want dit optreden heeft zeker beter verdiend.

El-P liet wederom zien dat hij zowel op plaat als live het checken waard is. Helaas werd een uitstekend optreden verkloot door het bar slechte geluid in de Melkweg, hopelijk krijgen ze daar hun geluidszaakjes weer snel op orde.

Fixtures:
Hoogtepunt: Stiekem toch Deep Space 9mm
Dieptepunt: Geluid
Bier: 2,10 euro
WC: gratis
Garderobe: 1 euro
Merchandise: T-shirts en CD’s voor 15 euro
Fotograferen: Ja
Geluid: Bagger
Bezoekers: Goed gevuld
Damage: 14 euro + lidmaatschap
Cijfer: 7,5

Geplaatst door bowie op 27 april 2007