Raydar Ellis – Late pass

Sommige releases maken het de reviewer lastig om het beschrijven van zijn bevindingen kort en bondig te houden. Late pass is hier een voorbeeld van. Zeker bij de eerste luisterbeurt wisselen de pakkende tracks elkaar in hoog tempo af en is het lastig om aan één stuk door te luisteren, doordat de meeste tracks uitnodigen om nog een keer te beluisteren en uitvoerig te bespreken.

Raydar Ellis klinkt als een enthousiaste MC. Zijn flows zijn afwisselend, zowel door de vele ritmepatronen als door de achteloze wisseling van toonhoogtes. Verder is hij gezegend met een aangename, doch geen kenmerkende stem. Ellis’ manier van flowen is natuurlijk en nergens geforceerd. Zijn lyrics klinken geïnspireerd en zijn onderwerpkeuze is enerzijds diepgaand genoeg om langer dan twee luisterbeurten te boeien, en anderzijds oppervlakkig genoeg om niet slechts voor bepaalde stemmingen bestemd te zijn.

Verder zitten de beats goed in elkaar: de samplekeuze is fris en samenhangend en de ritmepatronen zijn opzwepend. De richtlijn is donkere jazz in combinatie met doffe roffels, zodat het geheel lekker ongelikt klinkt, maar toch makkelijk weg luistert. Raydar Ellis zou het, alleen al door zijn muzikale ondersteuning, live goed doen! Ook onderling klinken de beats als een geheel, waardoor het album zonder te irriteren zo maar ruim een uur achter elkaar doorspeelt.

De afwisseling van de cd wordt gewaarborgd door een klein aantal features. Esoteric komt herkenbaar als altijd, maar toch met een vette flow die het luisteren waard is. Ook Edo G.‘s bijdrage is onmiskenbaar. Beide zijn het geen features als Rugged man op de laatste Jedi mind tricks, maar zeker prettige toevoegingen aan het album. De Carolina Blue mix komt overigens beter tot zijn recht dan de energieke _7L’s Red room mix_, die nogal misplaatst klinkt in het verder rustige, ingetogen Late pass.

Het enige minpunt aan het album (om er dan toch één te noemen), is dat er te weinig echte uitschieters op staan. De tracks kunnen na een tijdje wat teveel op elkaar gaan lijken, waardoor het doel van samenhang voorbijgestreefd wordt. Het is echter aan de luisteraar om te beoordelen of dit saai is, of juist de kracht van de cd.

Dit album bevat de doffe, roezige sfeer die aan de zomer doen denken, maar heeft tevens een vrij donker karakter. De noemer ‘feel-good’ zou de plaat te kort doen, maar dit geldt ook voor ‘rauwe hardcore’. Late pass hangt er tussenin, op een hoog niveau. Tevens lijkt het album met de luisterbeurt beter te worden. De artiest heeft er veel ingestopt, zodat er wellicht nog meer uit te halen is voor de luisteraar.

Tracklist
01. Preface
02. You Know the Name
03. Whatchu Say Dat Deah
04. Growth feat. Project Move
05. Sambo Song
06. Graffiti Rock
07. Pay Homage feat. Short Bus
08. Shut Shit Down (Carolina Blue Mix feat. Esoteric & EDO.G)
09. I 4 an I
10. If I Could Paint Your Picture feat. Tony Chinchilla
11. Dickrider
12. Fat Chicks feat. The Fundamental
13. Every feat. Short Bus
14. Applause
15. 3 Steps feat. Viveca ‘Honeylungs’ Hawkins
16. Shut Shit Down (7L’s Red Room mix feat. Esoteric & EDO G.)
17. And It Sounds Like…

Meer info: http://www.myspace.com/raydarellis

Geplaatst door bowie op 1 december 2006