Papoose – The Nacirema Dream

Eerste hoogtepunt van de plaat is ongetwijfeld Cure, waarop Erykah Badu het refrein zingt. De beat van Buckwild is laid back en melancholisch, wat goed past bij het onderwerp van de track. De verses van Papoose personificeren respectievelijk kanker, HIV en crack. De track bevat een hele sterke boodschap. Ook op de daaropvolgende tracks, de titeltrack en Pimpin’ Won’t Die is Pap op de serieuze tour. In eerstgenoemde roept hij de luisteraar op zijn dromen te volgen, waarna hij op laatstgenoemde voortborduurt op Tupac’s Brenda Got A Baby en Children’s Story van Slick Rick. Hoewel het concept van de track dope is, is het geen uitschieter op de plaat.
Op What’s My Name komt ‘mevrouw Papoose’ Remy Ma langs. De beat is funky (jammer van de fruity loops clap) en zorgt ervoor dat je wel met je hoofd moet knikken. Je hoort overduidelijk het plezier van het stel in de booth. Op Faith komt Papoose met rustige flows en afwisselend dope en played out punchlines over de heerlijke beat, die leunt op vocal samples. De dubbelrijms en machtige flow in de tweede verse van Turn It Up zijn eveneens het vermelden waard. De goede headbanger geproduceerd door DJ Premier misstaat zeker niet op het debuut van Papoose.

 

De positieve punten op de plaat wegen niet op tegen de minpunten. On Top Of My Game, een typische clubtrack (zwakke beat, matig refrein van Mavado), had Papoose beter achterwege kunnen laten. Ook Law Library Part 8, de achtste (!) track in een reeks van tracks waarin Papoose verschillende aspecten van het recht belicht, houdt de aandacht niet vast, ondanks de degelijke pianobeat. De beat van Die Like A G neigt naar een bijna episch geluid, helaas slaat Antwan Thompson die plank helemaal mis. Hetzelfde geldt voor Motion Picture, een track met een gedateerde beat. Het eentonige refrein van Ron Browz op Get At Me (inclusief autotune) zorgt ervoor dat, ondanks de goede verses van Papoose, de track een van de mindere van de plaat is. Ook de clubachtige possecut waarop een zooi onbekende MC’s (de een nog slechter dan de ander) meedoet, had in de studio moeten blijven.

 

Door de vervelende minpunten is The Nacirema Dream niet het album geworden waar al zo’n acht jaar geleden door critici naar uit werd gekeken. Papoose bewijst, net als op zijn mixtapes, te kunnen rappen. Jammer genoeg bevat het album meer skippers dan daadwerkelijk goede tracks. De beatkeuze van Papoose is op z’n zachtst gezegd niet al te best te noemen. Tegenover zowat elke sterke beat staan twee saaie of slechte beats, wat ervoor zorgt dat Papoose zijn debuutalbum als matig kan worden omschreven. En daar kan zelfs een afsluiter als Alphabetical Slaughter pt. II, waarin Papoose ‘hetzelfde trucje’ uithaalt als een paar jaar geleden, geen verandering in brengen.

 

Tracklist:

 

01. Intro
02. Motion Picture
03. Mother Ghetto
04. Aim Shoot (feat. Mobb Deep)
05. Skit
06. Cure (feat. Erykah Badu)
07. Nacirema Dream
08. Pimpin’ Won’t Die
09. 6AM (feat. Jim Jones and Jadakiss)
10. Skit
11. Law Library Part 8
12. What’s My Name (feat. Remy Ma)
13. On Top Of My Game (feat. Mavado)
14. Faith 2:32
15. Turn It Up (feat. DJ Premier)
16. Die Like A G
17. Get At Me (feat. Ron Browz)
18. Where I Come From (feat. Dada Stone, Odog, Manson, Kino and K-Brown of Thugacation)
19. R.I.P.
20. Alphabetical Slaughter Part II (Z to A)

Geplaatst door bowie op 5 april 2013