Onopvallend Vet

Met een kleine 100 man volop moshen op dope undergroundhiphop van verschillend kaliber in een klein donker hol in 013 in Tilburg, genaamd de Batcave.

Onopvallend Vet (OV) zal weinig mensen bekend in de oren klinken. Het is zoals de naam al doet vermoeden een kleinschalig hiphop feestje dat een podium biedt aan beginnende en opkomende MC’s. De namen DVD en Mic Check zullen meer mensen bekend voorkomen. OV is van dezelfde organisator als bovengenoemde, dus dat belooft wat.

Als ik binnen kom, lijkt het alsof het beste al geweest is. Er is al een act bezig en de zaal staat zo vol dat er wat duwen en ontwijken bij komt kijken om de bar te bereiken. De crew P is bezig (je leest het goed, gewoon P). Deze heren hebben al eerder op de eerste editie van DVD gestaan. Ondanks dat het geluid niet al te best was (mic’s stonden te zacht) kwam P redelijk goed. Aardige beats, leuk gevonden rijms, maar een beetje verkeerde instelling. Ze pogen zichzelf te profileren als politieke partij met de weinig inspirerende slogan: “Nee, niet mijn probleem.” Blijkbaar trekken ze zich niets aan van problemen van anderen en willen daar ook niet mee lastig gevallen worden. Toch vreemd, aangezien hiphop juist ontstaan is om problemen aan te kaarten. En met zinnen als: “Ik kijk niet naar het buitenland, want hier is het al erg genoeg” is voor mij snel afgedaan. P heeft best potentie, daar is alleen een mentaliteitsverandering voor nodig.

UHGP, kort voor Uit de Hand Gelopen product, zijn twee MC’s genaamd Eppo en Viezerik. De heren uit Breda komen vet. Ze brengen hun nummers heel energiek en tussen de tracks door is er ruimte voor wat grappige opmerkingen en gelal. Hun sound is moeilijk te omschrijven, omdat er veel variatie inzit. Maar ze proberen het wel altijd rauw te houden. Het publiek reageert enthousiast en al snel is er een kleine pitt gaande. En dat is best noemenswaardig als tweede act voor een in de regel afwachtend hiphoppubliek. Met de laatste track komen ze heel verrassend en proberen ze hun naam eer aan te doen. Met een harde braggin en boast-track op een bizarre drum and bass beat proberen ze de boel uit de hand te laten lopen. De pitt neemt flink in omvang toe en het gaat er goed los. UHGP laat een goede indruk achter, maar liet het net niet helemaal uit de hand lopen.

Nog een act uit het zuiden des lands, maar met een Utrechts tintje is Per.verz. Hij heeft veel samen gewerkt met de Utrechtse producer Slokop en laat nu in Tilburg zien wat hij kan. En dat is aardig wat. Er zitten namelijk flinke contrasten in zijn show. Op een wat kale rauw beat komt hij verkondigen dat hij ‘hersendood’ is om vervolgens een politieke track te doen met een oproep naar vrede. Op verzoek steken her en der ‘stoere’ hiphopheads hun aanstekers de lucht in. Nog voordat Per.verz zijn maatschappelijke bootschap is bezonken, knalt er een dikke beat uit de boxen en een lekkere bounce track volgt. Het geluid is nog steeds niet optimaal en Per.verz is maar moeilijk te verstaan. Na een korte na-luistersessie op zijn Myspace wordt duidelijk dat ik het toch goed gehoord heb. Hij is erg lyrisch en dropt dope woordspelingen in verrassende rijmschema’s. Het publiek gaat wat minder los dan daarvoor, maar dat is geen graadmeter voor hiphop op niveau.

Als laatste is het tijd om te hangen. Niet als in op straat, maar aan je nek. Een strop wordt boven het podium bevestigd wat de komst van de Utrechtse Stropstrikkers aankondigt. De driekoppige crew, Skafalau en Jae’Mel op de mic en Klaas Vaak op de beats, hebben naar eigen zeggen een ‘stijl van straat uit de tijd van de gulden’. Met jaren ‘90 boombap-beats komen ze rauw en agressief. De eerste paar tracks zijn gewoon keiharde gangsterrap, maar gelukkig zonder de geloofwaardigheid te verliezen. Al menig MC heeft geprobeerd gangster te zijn, maar faalt hopeloos. De Stropstrikkers komen er mee weg en hoe. Broodje Mario is zo’n track. Het lijkt alsof de heren flinke reclame willen maken voor hun favoriete broodjeszaak, maar ze nemen je mee naar de onderwereld. Toch is het niet louter harde gangstershit. Zo hebben ze ook een laidback smokers-track op een rustige beat met een subtiele saxofoon op de achtergrond en Jea’Mel laat ook een persoonlijke kant zien. De Utrechters rocken het laatste nummer hard en doen gezellig mee in de pitt die inmiddels driekwart van de kleine Batcave in beslag neemt. Ze doen net of ze een toegift geven “ah, nog eentje dan” en “ja, we bossen gewoon door als jullie dat willen”. Maar dat schijnen ze vaker te doen dus erg vereerd voelde ik me niet daardoor.

Het was een dope avond. Niet alles is even goed, maar er is altijd wel iemand die je aan weet te spreken en waar je los op kan gaan. Eigenlijk precies wat je kunt verwachten bij een avond die fungeert als podium voor onbekend en opkomende rappers. De avond was goed geprogrammeerd. De kwaliteit werd steeds beter naarmate de avond vorderde. Toch was degene die er voor mij uitsprong niet Per.verz met zijn lyrische kwaliteiten of de Stropstrikkers met hun rauwe jaren ’90 stijl, maar P. Hun bekrompen wereldvisie verbaast me. Jammer, want er zit meer in.

Fixtures:
Hoogtepunt: Stropstrikkers
Dieptepunt: P
Wc: gratis
Bier: 1 munt (munt = 1,80)
Geluid: matig tot redelijk
Bezoekers: Kleine 100 man
Showtime: 20.00 uur
Damage: € 5, –
Cijfer: 7

Geplaatst door bowie op 18 april 2007