Rappers Fish Scales, Skinny DeVille, B. Stille, Ron Clutch en Big V doen waarschijnlijk bij weinigen een belletje rinkelen. Des te mooier is het dat de heren je aandacht op de eerste track Beads & braids moeiteloos kapen terwijl ze uitleggen waarom we vijf jaar hebben moeten wachten op dit album. Dat ze zichzelf omschrijven als alternatieve zuidelijke hiphopgroep is voor te stellen na het horen van deze soulvolle opener waarin de vergelijking met de Dungeon Family zeker opgaat. Vijf verschillende stemgeluiden, van donker grommend tot lijkend op Andre 3000’s sound, zorgen met de fijn in het gehoor liggende zuidelijke accenten voor heerlijke afwisseling. De Nappy Roots lijken overtuigend terug te keren. Wanneer we fast forward naar een nummer als Fresh gaan is dit lekkere gevoel echter verdwenen. Een typische dirty south crunk productie en rappers die clichés aan elkaar rijgen om te laten horen hoe ‘fly’ ze toch wel niet zijn.
Het is het verhaal van The Humdinger samengevat in twee tracks. Het album schiet heen en weer tussen songs die de feeling en kwaliteit van Outkast benaderen en nummers die meer doen denken aan het niveau van Ying Yang Twins en zielsverwanten. Zie hier de tegenstellingen van southern hiphop op één schijfje. Gelukkig zijn de rappers goed genoeg om toch het positieve te laten overheersen. De variatie is heerlijk en vooral Skinny DeVille flowt als de extravagante helft van Outkast in z’n beste (rap)dagen. Het soulvolle On my way to GA met subtiel gitaargepingel, net als Beads & braids geproduceerd door Sol Messiah, is zo’n track waarop de kwaliteiten van de Nappy Roots aan de oppervlakte komen. Een door kinderen gezongen refrein, vrolijke pianomelodie en ‘het wordt een topdag’ teksten vormen de ingrediënten van het feelgood nummer Good day. De gevaren van een leven in overvloed worden besproken op No static, waarop Skinny weer de show steelt en Greg Nice gesampled wordt voor de hook. De Nappy Roots onderstrepen nogmaals hun rurale identiteit op het afsluitende Small town, een bijna hypnotiserend lome track.
Met niet al te complexe, maar wel doordachte lyrics en onderwerpen weten deze plattelandsjongens op de hierboven besproken tracks een oprechte indruk achter te laten. Geen gepreek en evenmin dertien in een dozijn nummers. Evenals op de vorige twee albums vermakelijke en relaxte hiphop. Des te teleurstellender is het dat de groep ervoor heeft gekozen om hun mooie auto’s (Tinted up_), achterwerk schuddende dames (Flex_) en smokegedrag (Who got it?) op inspiratieloze wijze te bespreken. De bijhorende producties bevatten vervelend stuiterende drums en zijn te minimalistisch of juist veel te druk. Zo onderbreekt een toch aanzienlijke minderheid van de tracks de lekkere vibe van The Humdinger net iets te vaak. Zonde, want de rappers verdienen wel degelijk complimenten en aandacht voor het merendeel van hun werk.
Tracklist:
01. Intro
02. Beads & braids
03. On my way to GA
04. Pole position featuring Slick & Rose
05. Flex
06. Swerve and lean
07. Good day
08. Down ‘n’ out featuring Anthony Hamilton
09. Tinted up featuring Groove Chambers
10. Fresh
11. Kalifornia Dreamin’ featuring Slick & Rose
12. Who got it?
13. No static featuring Greg Nice
14. Don’t stop featuring Groove Chambers
15. Panic room
16. Small town
