De eerste track is er een die met een gesproken intro begint. Hierna kickt de track in. Muzikaal gezien is het een origineel ding. Een vrij rauw drumgeluid legt daar de basis voor. Een jazzy bass die het hele nummer lekker doorvloeit is ook een van de basisingrediënten die de track goed te verteren maakt. Mestizo is een rapper die niet van de eenvoudige brag en boast school is en dat laat hij in deze track duidelijk blijken. Vrij snelle raps (lees veel woorden in een line) doorspekt met metaforen vormen het grootste deel van zijn lyrics. Voor ondergetekende een beetje too much moet ik bekennen.
De opvolger van “Baby Steps” (de eerste track) is “America Hoffman”. Dit is opvallend genoeg een instrumentaal nummer wat niet eens door Mestizo geproduceerd is, ofwel waar deze man verder helemaal geen vruchten van plukt. Productie ligt in handen van Meaty Ogre en is lekker langzaam, maar redelijk funky. Wat meer afwisseling had deze track tot een interessanter geheel gemaakt aangezien het nummer zo’n 2 minuten duurt.
Na het omdraaien van het 10 inch plaatje krijgen we “When The Camera’s Off”. Hierop gaat Mestizo op wederom een aardige beat tekeer op een manier die mij niet wijzer achterlaat na het luisteren van de track. Hierbij komt ook nog dat Mestizo een stem heeft die mij niet heel erg aanspreekt.
Als afsluiter staat “Brainphone” op de kortspeelplaat. Een beat van DJ White Lightning vormt hier de begeleiding van de rapper. De beat is underground, vrij duister en langzaam. Mestizo brengt hierop weer zijn gebruikelijke flow ten gehore, wat resulteert in een hoop woorden die me weinig zeggen.
Voor de mensen die echt meer op independent shit (voor sommige mensen doet de term backpacker hiphop meer belletjes rinkelen) gericht zijn is dit een goeie aanschaf. Persoonlijk doet deze release me niet al te veel. De beats zijn best afwisselend maar zitten wel allemaal in hetzelfde “hokje”.
Tracklist:
01. Baby Steps
02. America Hoffman
03. When The Camera’s Off
04. Brainphone
Meer info: http://www.galapagos4.com
