Melkweg Geniet van Jedi Mind Tricks Klassiekers

Eerder op de avond hadden dan ook acht demonstranten zich verzameld bij de ingang van de Melkweg. Bij aankomst was er van deze onrust gelukkig weinig meer te merken: geen demonstrerende mensen voor de deur, maar gewoon een rij hiphoppers met caps en sigaretten. De enige verwijzingen naar de ophef zijn de regenboogposter waar het COC oproep naar deed en een mand met gratis roze polsbandjes. Daar waar in 2007 de kleine zaal net aan gevuld was, is dit keer The Max, op de balkons na, goed gevuld. Een teken dat toch ook de nieuwere albums goed ontvangen worden.

De avond wordt afgetrapt door de Amersfoortse crew Kop en Ernst, die een half uur eerder nog in de Bitterzoet stonden. Met een aantal rauwe beats knikken de hoofden van het publiek alvast rustig mee. Het publiek komt voor het eerst echt in beweging wanneer Bob Littlejohn, die vooral bekend is vanwege zijn clipproducties, het podium betreedt. De Amersfoorters geven een degelijke show met de rauwheid en energie die goed in het voorprogramma van Jedi Mind Tricks past. Bij de afsluiter De Hardste is de eerste moshpit een feit.

Voordat Jedi Mind Tricks het podium betreedt, wordt een korte speech gegeven over alle commotie rondom het optreden en vooral gevraagd om er gewoon een leuke avond van te maken. Iets wat het publiek aan de sfeer te merken allang van plan was. Niet veel later hypet DJ Kwestion met de tune ‘Lets Get Ready To Rumble’ het publiek nog wat verder op. De openingstrack Put ’Em In The Grave zorgt direct voor een moshpit die vrijwel de gehele avond aanblijft. Het wordt al snel duidelijk dat we een Jedi Mind Medley voorgeschoteld krijgen, want vrijwel alle klassiekers komen voorbij.

Tracks van de albums Violent By Design tot Servants in Heaven, Kings In Hell passeren de revue in een rap tempo. Iets dat de show wel enigszins opbreekt: de rappers spitten van elke track maar één verse. Zonde, want bijvoorbeeld Heavenly Divine heeft juist een gruwelijke laatste verse. Sowieso is het jammer om de toffe tracks maar een minuut te mogen horen, want aan de conditie van Vinnie Paz zal het niet meer liggen. Damn, wat is die gast afgevallen! In tegenstelling tot vier jaar terug maakt de rapper zijn zinnen nu wel probleemloos af en staat hij ook niet meer de halve show op één plek.

Al met al is er weinig reden tot klagen, want nogmaals: vrijwel alle klassiekers komen voorbij. Het feit dat de DJ het een stuk of drie keer opfokt, maakt het publiek ook niet uit. Het repertoire van de crew uit Philadelphia is inmiddels zo indrukwekkend dat men continu losgaat en de teksten volop mee rapt.

Waarom deze tour niet vernoemd is naar het nieuwe album van Vinnie Paz is wel duidelijk. Verspreid over de hele avond worden er maar twee tracks van het sterke Season Of The Assasin gespeeld: End Of Days en Street Wars. Voor mensen die Jedi Mind Tricks al vaker hebben gezien is dit misschien wel jammer. Wanneer na iets meer dan een uur de show plotseling ophoudt, kijkt iedereen wat vertwijfeld rond en besluit men nog maar eens een pit te bouwen op de laatste beat die DJ Kwestion opzet. De mannen komen nog even terug voor een encore van twee tracks en houden het dan echt voor gezien. Waarschijnlijk ook omdat Jus Allah, naast het feit dat hij flink stoned oogde, ook nog eens ziek en moe was.

Als DJ Kwestion vervolgens afsluit met YMCA, toont hij op een humoristische manier dat de mannen uit Philly op een luchtige wijze met de protesten omgaan. Toch hebben ze er wel degelijk rekening mee gehouden, want het gebruik van de term ‘faggot’ wordt vanavond vermeden. Na de show spreken we kort met frontman Vinnie Paz en wanneer we hem confronteren met de ontstane ophef, vertelt hij: “Het is nooit onze intentie geweest om problemen te veroorzaken met onze teksten, we hebben er vanavond dan ook op gelet. We komen graag in Amsterdam.”

Beeld door Joel Frijhoff (www.joelfrijhoff.com)

Geplaatst door bowie op 14 november 2010