De openingstrack Hands High is in eerste instantie een nummer waar je al snel op mee knikt, maar door een trage beat die eigenlijk niet lekker doorloopt gaat het al snel vervelen. In het vervolg van het album wordt deze lijn jammer genoeg voortgezet: de beats sluiten vaak niet aan bij de rapstijl van Ace en Edo, waardoor de mannen niet het niveau halen van hun eerdere solo werk. Daar waar Ace op zijn solo albums van constant hoog niveau wist te komen en een eenduidig, rustgevend geluid wist te produceren is dat op Arts & Entertainment ver te zoeken. De stijl wisselt te vaak en door de slechte producties is de flow veelal geforceerd, waardoor het stemgeluid van de rappers niet tot zijn recht komt.
Een voorbeeld van een slechte productie is Pass The Mic. Double O heeft een banger willen creëren, maar ook deze beat loopt totaal niet lekker, daarnaast komt KRS erg geforceerd over: “KRS keep raisin sons and daughters/ Still blazin one in the corner/ Y’all talking that shit Boom bap boom you a goner.” Ook Dancing Like A White Girl past totaal niet binnen de stijl van beide rappers. De vreselijke beat zal, mede door het aanstekelijke refrein, bij breder publiek misschien enige hitpotentie hebben, maar bij het hiphop publiek zal het waarschijnlijk niet gewaardeerd worden.
Een andere storende factor is het aantal skits (6 stuks!). De skits bevatten te weinig humor en hebben daarnaast personages met een irritant vervormde stem. De skits zorgen dan ook louter voor een irritante onderbreking van de muziek, waardoor het album minder lekker weg luistert.
Op Little Young pakken de rappers het verschillend aan. Edo G komt vrij nonchalant en rustig over: “Barack Obama, we need change/ How many rappers got little in front of their name/” vervolgens komt er een waslijst aan namen voorbij. Ace komt gretiger over: “I wonder after all these years and all the fame over/ as a Young mc, could I take the game over?” De rappers werken het beiden goed uit waardoor er een geslaagde track tot stand komt.
Tot slot hebben de rustigere tracks als Good Music en Here I Go Again met hun zangrefreintjes een leuke toevoeging aan het geheel. De verse van Jamelle Bundy op Here I Go Again zorgt voor een vrolijke en rustgevende sfeer rondom de track. Op Good Music lijkt Ace wat beter tot zijn recht te komen en flowt vloeiender dan Edo. Ik blijf dan ook van mening dat Masta Ace het best tot zijn recht komt in tracks met rustigere en relaxte beats.
Arts & Entertainment is, zeker met ouder solo werk van Masta Ace en Edo G in het achterhoofd, een zware tegenvaller. De beats zijn het grootste struikelpunt, waardoor de rappers in tegenstelling tot eerder vertoond werk niet goed tot hun recht komen.
Tracklist:
01 T.V. Night
02 Hands High
03 Fans (ft. Large Professor)
04 A’s & E’s (This Is What We Do) (ft. Marsha Ambrosious)
05 Rocsi
06 Little Young
07 Reminds Me
08 Black Ice Interlude
09 Good Music (ft. Light en Posdnuos)
10 Power Out
11 Pass the Mic (ft. KRS-One)
12 Over There
13 Round & Round (ft. Doitall en Du Kelly)
14 Hot Wangs
15 Ei8ht Is Enuff
16 Here I Go Again (ft. Jamelle Bundy)
17 You Me and Some Snacks
18 Dancing Like a White Girl (ft. Chester French en Pav Bundy)
19 Outro
