Met Mac Miller gaat het goed. Die openingszin was niet vanzelfsprekend, want de rapper uit Pittsburgh maakte een tumultueuze tijd door de afgelopen maanden. Hij en zijn vriendin, zangeres Ariana Grande gingen uit elkaar en hij zag haar zich al snel verloven met stand-up comedian en acteur Pete Davidson. Daarnaast reed hij afgelopen mei nog een auto compleet in de prak toen hij onder invloed was, waarna hij voor zijn eigen huis werd gearresteerd. Maar zijn nieuwe album SWIMMING is gelukkig verre van een verdrietige break-up-plaat.
Het is namelijk flink zoeken naar redenen voor het beëindigen van hun relatie op de plaat. In het verleden maakte hij platen over zijn jeugd(ige enthousiasme), verslaving en de lessen die hij van de vrouwen in zijn leven heeft geleerd. Door de recente gebeurtenissen in zijn leven leek SWIMMING minimaal een depressief randje op te kunnen leveren, maar Mac zoekt het vooral bij zichzelf; “I’d do anything for a way out of my head”, geeft hij bij aanvang van de plaat al toe. Je schrap zetten voor een rommelige plaat hoeft niet, want ondanks zijn persoonlijke problemen met drank en drugs -de reden dat Grande hem verliet- is er over elke noot en rap nagedacht door Mac. Elke compositie heeft weer iets verrassends; mellow, jazzy, r&b-ish, luchtig, funky… het zijn allemaal vibes die te vinden zijn op SWIMMING.
Miller’s raps zijn vaak laid back, haast mompelend, maar dat is eigenlijk wel relaxed om naar te luisteren. Hij laat het flowen en rijmen belachelijk makkelijk klinken, en ondanks waar hij allemaal mee heeft moeten dealen, levert hij een piekfijn luisteralbum af. Dat weet hij zelf ook: “I’m a pro when it comes to my job”, horen we hem het verlossende woord geven in het nummer 2009.
SWIMMING is een zoektocht naar zelfacceptatie, maar wel eentje die niet heel plezierig eindigt. Mac besluit dat hij het goed vindt dat hij het nooit allemaal zal kunnen begrijpen. De ene keer is hij vol zelfvertrouwen, de andere keer twijfelt hij aan zowat de hele wereld om hem heen. De rapper vindt het allemaal prima, en wij eigenlijk ook wel. Mac Miller heeft zichzelf gevonden tussen diverse emoties in en zo lang dat zulke goede muziek oplevert als op dit album, mag hij nog best even twijfelen.
