Het is een combinatie met een Nederlands tintje: Conway The Machine en Alchemist hebben hun samenwerkingsverband LULU uitgebracht. Het artwork, de vinyl-editie en twee kledingpieces -een jas en een cap- werden verzorgd door Patta. De gelimiteerde drop met merchandise was na twee keer met de ogen knipperen compleet uitverkocht, dus focussen we in onze recensie gewoon op waar we goed in zijn; de muziek.
En wie hen kent, weet dat Conway en ALC daar nóg beter in zijn dan wij. Conway kwam op onder de vlag van Griselda, het label dat hij oprichtte samen met broer Westside Gunn. Nadat hij in vijf jaar tijd talloze mixtapes slangde zonder in te boeten aan kwaliteit (!), kwam afgelopen december het groepsalbum van hun label (WWCD) uit. Daarop gaat Conway back-to-back-to-back met Gunn en Benny The Butcher.
Het feit dat alle hiphopliefhebbers een andere favoriet van de groep hebben en er voor alledrie genoeg argumenten zijn om dagen te discussiëren, zegt genoeg over hoe hard deze click is. Niet heel ongewoon gaan de raps over moorden, designerkleding, wapens en de straat.
Alchemist op zijn beurt is, net als Conway overigens, een onuitputtelijke bron van dope voor de oren. Naast eigen platen, produceerde hij regelmatig tracks op albums van anderen; we noemen veteranen als Dilated Peoples, Mobb Deep en Capone-N-Noreaga. Maar wie denkt dat het daar ophoudt, zit mis. ALC fuckt namelijk niet alleen met louter 90’s-hiphopacts. Ook rappers van latere generaties houden ervan om op zijn korrelige hiphopproducties te spitten. Hence ScHoolboy Q’s Break The Bank, Joey Bada$$’ Aim High en Kendrick Lamar’s FEAR.
Het fijnste werk van Alchemist is te vinden op de projecten die hij volledig in samenwerking met mc’s maakte. In de afgelopen twee decennia creëerde hij talloze sferen voor voltallige EP’s, de één nog beter dan de ander. Rare Chandeliers met Action Bronson, Masterpiece Theatre met Willie The Kid, The Carrollton Heist van Curren$y en Prodigy’s Albert Einstein. Alleen al in 2020 landde hij credits op Eminem’s laatste album, Jay Electronica’s éérste album en bracht hij een fantastische plaat uit met Boldy James.
Nu is het de beurt aan Buffalo’s own Conway om de filmische en donkere soundscapes van Alchemist te zegenen met vocalen. We hadden deze recensie met groot gemak kunnen reduceren tot vier woorden: match made in heaven. De nieuwe draai die Conway de afgelopen jaren gaf aan de traditionele NY-hiphop past perfect bij de trage producties die ‘Alc’ levert voor LULU. ScHoolboy Q verzorgt een refrein, Cormega (echt!) een zeer puik couplet, maar het zijn toch echt ‘The Machine’ en Alchemist die hier als goed trappende tandem de show stelen.
Nergens kraakt of piept die geoliede machine. Op de langzaamste beat van de zeven tracks weet Conway hele nieuwe rijmpatronen uit zijn mouw te schudden alsof het geen moeite kost. “Ik voelde dat het een dope contrast op ging leveren; zo’n beat met zo’n flow”, vertelt de Buffalo-spitter tegen Complex over het nummer Calvin. “Dat wordt niet als normaal ervaren. Ik dacht laat ik het flippen in some other type of shit.” De flow lijkt eerder uit een van de zuidelijke staten van Amerika te komen dan uit de staat New York, maar dat maakt het des te frisser. Conway imiteert helemaal niemand, hij pioniert hier een flow bij elkaar die je simpelweg nog niet van hem kent.
Het leuke aan de plaat is dat de heren hoorbaar duidelijk fan zijn van elkaar. Conway klinkt arrogant als altijd, maar doet er voor de Alc-beats op LULU nog een schepje bovenop. Natuurlijk staat de plaat vol dreigementen. Als het niet met wapens is, dan wel met woorden: “Watch what you say in my comments”, gromt hij in de voor hem onorthodoxe flow van het voorgenoemde Calvin. Daarvoor, op de valse tonen die de blikkerige drums van 14 KI’s ondersteunen, komen er alsnog tools aan te pas:
“Got a bird and I rinsed it, now I’m swervin’ in Benzes (Came with a bag, hah) / Thirty X6s, I could murk you from distance (Boom, boom, boom, boom, boom) / I keep my gun in perfect condition / Machine get dirty like Ben Wallace puttin’ in work for the Pistons, right.”
En een track erna, op het haast drumloze The Contract, vlamt hij een hele verse lang met multi’s: “…you know you offendin’ me / I don’t owe you a penny, don’t wanna smoke and sip Hennessy / And it’s not ‘cause I don’t love you, I just don’t need your energy!” Een grote factor op LULU is precies de onverschilligheid die van bars als deze afdruipt.
Alles dat Conway spit, doet hij met een overtuigingskracht waar een ieder bang van zal worden. De zelfverzekerdheid klinkt uit iedere lettergreep van de gangster-raps die hij de microfoon inslingert. En als je dat op zulke grimmige beats doet als die Alchemist levert voor LULU, zit je gebakken. Deze combinatie van beatmaker en mc is niet geheel verrassend, maar ze leveren wél. De legendarische producer heeft door de jaren heen heel wat rappers beter laten klinken. Bij Conway is dat níet het geval; die klinkt namelijk even hongerig als altijd. Beide heren voegen een vlekkeloze release toe aan hun omvangrijke oeuvres. Als we met vijf sterren konden smijten, hadden we ‘t nu gedaan.
Stream:
