Na een dag eerder in een uitverkochte HMH te hebben opgetreden, maakte Lil Wayne 6 maart zijn opwachting in Eindhoven. Hoewel aangekondigd was dat Little Brother een van de opening acts zou zijn, waren de heren uit North Carolina elders in Europa voor een optreden. Helaas, want deze geweldige groep had de overige opening acts kunnen laten zien hoe het wél moet.
Een halfgevulde Effenaar staarde ruim twee uur lang naar acts als Gouden Kooi rapper LL en De Zware Jongenz, een ongeorganiseerde crew met een hocus pocus gangster uitstraling die zelfs met tien man het publiek niet op gang kreeg. Het enige moment waarop het publiek een arm in de lucht stak was toen men jammerlijk Free Holleeder shirts uit begon te delen. Hoewel er aardig wat talent op eigen bodem rondloopt, wordt er door acts als dit onnodig een grote kloof gecreëerd tussen Nederlandse en Amerikaanse hiphop.
Blaxtar maakte veel goed door een handvol sterke nummers te presenteren. Duidelijk verstaanbaar en energierijk presenteerde hij tracks van zijn album Ozmoses, waarna zijn broers O-Dog en Typhoon, en zus Dinopha op het podium kwamen om hem te vergezellen tijdens de afsluiter Machtsmisbruik. Nadat DJ Sabe het publiek nog een half uur irriteerde met jumpstyle beats en karakterloze mixes – en ook host MC O de moed op had gegeven – begon de zaal wat voller te raken en baande het publiek zich een weg naar het podium.
Vergezeld door een entourage van security was daar dan eindelijk Lil Wayne, die het publiek direct opzweepte door vloervuller Make It Rain in te zetten. Nadat de beruchte zonnebril afging, rasta dreads in het wild sprongen en zijn getatoeëerde bovenlijf zichtbaar gemaakt werd, stond men oog in oog met de kleine charismatische man uit New Orleans. De man die in zijn thuishaven in een adem genoemd wordt met legendarische rappers als Biggie, wiens discografie zelfs langer is dan die van 2Pac en op wiens album Tha Carter 3 met net zoveel smart gewacht wordt als op Dre’s Detox. Dat de zelfgetitelde “best rapper alive” talentvol is laat hij deze avond zien door naast zijn raw rhyming op nummers als 7Money On My Mind en Duffle Bag Boy ook een elektrische gitaar te pakken om wat zang en Jamaicaanse roots ten gehore te brengen.
Ook werden nieuwe tracks als I’m Me en Gossip gepresenteerd, maar helaas halverwege afgebroken – iets wat bij veel nummers gebeurde. Het publiek leek zich er niet aan te storen en dus kwam Lil Wayne ermee weg. Tussentijds nam hij uitgebreid de tijd zijn fans en God te bedanken voor het creëren van Weezy, te poseren voor foto’s en onder zijn alias Pussyman de vrouwelijke aanbidsters gek te maken. Na drie kwartier alleen met een DJ en een voetbalteam bodyguards op het podium te hebben gestaan werd Lil Wayne tijdens de laatste drie nummers vergezeld door collega/daddy Birdman – die weinig indruk wist te maken met zijn hit Pop Bottles. Na een uur op de bühne te hebben gestaan neemt Lil Wayne afscheid met Whitney Houston’s I Will Always Love You. Weezy houdt van Nederland en onze kush, maar of de bezoeker na het beleven van deze matige avond ook zoveel van Weezy houdt en nogmaals een damage van 40 euro neer zal leggen, valt te betwijfelen.
Fixtures:
Entree: 35 euro (40 euro aan de deur)
Bier: 2 euro
Gaberobe: 1 euro
Geluid: Goed, scherp en duidelijk verstaanbaar
Hoogtepunt: I’m Me en Gossip
Dieptepunt: Zware Jongenz en Birdman
WC: gratis
Fotograferen: ja
Bezoekers: 3/4 vol
Cijfer: 6
