Leer Quelle Chris en zijn angst voor faam na zijn dood kennen

Met ongelofelijk lekkere singles legde Quelle Chris de lat voor zijn nieuwe album heel hoog. Uiteindelijk dropte DEATHFAME op dezelfde dag als Kendrick Lamar’s Mr. Morale & The Big Steppers. En waar we op een live performance van Kendrick in ons land nog ruim een halfjaar moeten wachten, kunnen we van Chris al binnen een halve week (!) een show zien. Aanstaande zaterdag 28 mei staat hij in Hedon, Zwolle. Puristenhiphop in een klein zaaltje, houden we van!

De lo fi-productie op DEATHFAME biedt de geschikte achtergrond voor Quelle’s introspectieve teksten en veelzijdige voordracht, waarin hij regelmatig van gedaante verwisselt. Hij is een van de meest creatieve artiesten uit de hiphop-underground, en zoekt altijd naar vernieuwing. Ook dit keer schuwt de mc/producer uit Detroit het experiment niet. De vrije jazz-pianopartijen klinken in So Tired You Can’t Stop Dreaming, en ook de titeltrack krijgt levendige toetsen mee. De persoonlijke manier van vertellen van Chris past perfect bij de abstracte productievorm.

Ademruimte voor de melancholie

In eerste instantie zorgen de tracks die als intermezzo’s fungeren voor een onsamenhangend gevoel, maar na een paar luisterbeurten blijkt dat ze geplaatst zijn om een ritme aan te houden. De producties van de langere tracks lijken zo ademruimte te krijgen. De aanloop tussen Help I’m Dead en Cui Prodest komt daardoor in het gedrang, maar een hoogtepunt als The Sky Is Blue Because The Sunset Is Red is het wachten meer dan waard. Die track is mede geproduceerd door Knxwledge, en kent gast-verzen van Pink Siifu en MoRuf. Chris op zijn mooist en meest melancholisch: “Greener grass dies on either side when seasons change.”

Quelle Chris heeft er opzettelijk voor gezorgd dat DEATHFAME een traag afspeeltempo heeft. Dat is niet voor iedereen weggelegd, maar luisteraars die het niet de tijd geven bewijzen zichzelf een slechte dienst. Chris houdt er niet van lineair te werk te gaan, maar toch bood zijn eerdere werk altijd een bepaalde basis om op te grooven. Die ontbreekt op DEATHFAME. Op het nieuwe album heerst een recht-toe-recht-aan sfeer, die je niet meteen grijpt. De vocalen zijn veel ingetogener dan op zijn vorige platen.

Quelle leren kennen dankzij zijn nieuwe album

Maar die ingetogen en melancholische voordracht past bij de thematiek. Quelle’s teksten beschrijven gedetailleerd zijn gedachten over hoe fans een artiest eren vóór en ná diens dood. Continu spiegelt hij zijn leven van nu aan vóór zijn succes als artiest, en beschrijft hij hoe zijn kunstenaarschap en invloed ongeëvenaard is. De kalmte waarmee hij dat doet, zorgt ervoor dat er niet meteen tracks uitspringen. Wil hij dat we ons ongemakkelijk voelen omdat we artiesten als hij niet genoeg waarderen als ze nog in leven zijn? Of wil Chris ons alleen vertellen dat hij bang is voor de ‘deathfame’?

Tussen de serieuze topics door wil hij af en toe best een grap maken, maar de onrust in zijn hoofd over bepaalde zaken zorgt ervoor dat DEATHFAME het zwaarste Quelle Chris-album is tot nu toe. Chris Keys, met wie hij de plaat grotendeels produceerde, trekt regelmatig zijn eigen stem alle kanten op voor samples. Daarnaast klinken er een hoop blikkerige geluiden en een flinke dosis distortion. Wie er doorheen bikkelt, hoort een krachtig schrijver, bijzonder rapper en een puur persoon. Zoals hij zelf zegt met zijn laatste woorden op DEATHFAME: “If you didn’t know me, bet, you know me now.”

Je kunt ervoor zorgen dat Quelle Chris niet alleen voor de ‘DEATHFAME’ tekent. Op 28 mei staat hij in Hedon, Zwolle. Er zijn nog tickets te koop via de website van het podium.

Geplaatst door bowie op 24 mei 2022