Precies een week geleden kwam Kendrick Lamar’s nieuwe album To Pimp A Butterfly uit, die oorspronkelijk voor vandaag stond aangekondigd. Of het nou een fout of een slimme marketingtruc was, de laatste tijd werd er door het marketingteam voor gezorgd dat het album een hot topic was in de muziekwereld. Zo werd zijn albumcover onlangs al het internet op geslingerd en kregen we binnen een maand nog eens twee tracks van Kendricks nieuwste plaat te horen. 
De twee meest recent uitgebrachte tracks van het album, The Blacker The Berry en King Kunta gecombineerd met de eerste single van de plaat, i, gaven ons nog weinig wijsheid over wat voor een album het zou worden. Natuurlijk, i werd een groot succes en leverde Kendrick onder andere twee Grammy’s op voor Best Rap Performance en Best Rap Song. En toch, na het beluisteren van deze tracks hadden we geen idee wat we van To Pimp A Butterfly konden verwachten. Een ding was wel duidelijk: als het hele album in de stijl van deze drie nummers zou zijn, zou het in geen enkel opzicht lijken op het succesvolle laatste album van Kendrick, good Kid, m.A.A.d City.
Zowel music als lyric-wise blijkt dit ook zo te zijn. Over het gehele album komen duidelijke jazz- en funkinvloeden naar voren zoals we die eigenlijk nog niet eerder van Kendrick gehoord hebben. Maar ondanks de vaak smooth-klinkende sounds, weet Kendrick het toch te presteren om zijn meest donkere album tot nu toe uit te brengen. These Walls is hier muzikaal gezien misschien wel het beste voorbeeld van. The funk spreads all over the song, maar ontkomt niet aan een mysterieuze, duistere gloed. Het nummer eindigt met een monoloog van Kendrick die zich ontvouwt naarmate het album vordert. Aan het einde van het album wordt het duidelijk dat het niet gaat om een monoloog, maar om een gesprek waarin Kendrick aan Tupac vraagt hoe hij moet omgaan met zijn nieuwe status, zonder dat hij zijn Compton reddeloos achterlaat. Tupac’s aandeel in het gesprek is afkomstig uit een interview van vlak voor de schietpartij die leidde tot de beef tussen hem en Notorious BIG. Het dialoog tussen Kendrick en Pac is dan ook een van de vele redenen om nog maar eens de replayknop in te drukken.
Het album valt eigenlijk op te delen in twee thema’s. Het eerste thema, dat ook veel in de eerste helft van het album wordt besproken, is de eerder genoemde struggle van Kendrick met het leven als een ster. In de meest uitgebreide monoloog voor de climax met Tupac zegt hij: While my loved ones was fighting a continuous war back in the city, I was entering a new one. Ook de track met Snoop Dogg, Institutionalized, bespreekt Kendricks talent gecombineerd met zijn state of mind. Snoop zegt op het einde van dit nummer: And once upon a time, in a city so divine called West Side Compton / There stood a little nigga he was 5 foot something, dazed and confused / Talented but still under the neighborhood ruse waaruit duidelijk wordt dat Kendrick het altijd al lastig heeft gevonden om Compton los te laten. Pas op de track i lijkt er licht te zijn in de tunnel van Kendrick en wordt er beschreven hoe de ‘number one rapper in the world’ speciaal terugkomt voor de mensen in Compton.
Het tweede thema is apartheid. Op het toegevoegde deel van i spreekt Kendrick zich onder andere uit over het gebruik van het woord ‘nigga’, een verbastering van het Afrikaanse woord negus. N.E.G.U.S. definition royalty, king royalty, wait listen. N.E.G.U.S. description emperor, King, ruler. The history books overlooked the word and tried to hide it. America tried to make it to a house divided. Ook in The Blacker The Berry is Kendrick kritisch, maar vooral op zichzelf. Hij vraagt zich hardop af waarom een zwart iemand huilde toen Trayvon Martin werd vermoord terwijl diegene (when gangbanging make me kill a nigga blacker then me?) ook verantwoordelijk is voor de dood van iemand.
De vraag die bij velen rijst is zonder twijfel of de nieuwe Kendrick net zo is goed als de vorige. Het antwoord is nee, omdat het simpelweg niet te vergelijken is. Iets met appels en peren. Kendrick is uit zijn comfort zone gestapt en ontsnapt aan het veilige. Waar veel rappers zich vasthouden aan een flow bewijst K.Dot dat hij daar schijt aan heeft waardoor je op deze plaat veel verschillende stemmen hoort van de man. Verschillende stemmen die verschillende thema’s bespreken op verschillende producties bewijzen dat Kendrick qua creativiteit momenteel ongeëvenaard is.
Als good kid, m.A.A.d City zijn cocon was, schetst To Pimp A Butterfly zijn vrijheid als vlinder.
Tracklist:
01. Wesley’s Theory (ft. George Clinton & Thundercat)
02. For Free? (Interlude)
03. King Kunta
04. Institutionalized (ft. Bilal, Anna Wise & Snoop Dogg)
05. These Walls (ft. Bilal, Anna Wise & Thundercat)
06. u
07. Alright
08. For Sale? (Interlude)
09. Momma
10. Hood Politics
11. How Much A Dollar Cost (ft. James Fauntleroy & Ronald Isley)
12. Complexion (ft. Rapsody)
13. The Blacker the Berry (ft. Assassin)
14. You Ain’t Gotta Lie (Momma Said)
15. i
16. Mortal Man
