Stoupe The Enemy Of Mankind en Vinnie Paz aka Ikon The Verbal Hologram zijn terug. Na hun debuut met de belachelijk lange titel The Psycho-social, Chemical, Biological And Electro-magnetic Manipulation Of Human Consciousness en Violent By Design is er nu Visions Of Ghandi. Veel mensen hebben hierop zitten wachten, aangezien hun vorige album zeer goed is ontvangen en Canibus zijn hele album Rip The Jacker door Stoupe heeft laten produceren. Maar is dat terecht?
De titel is wel behoorlijk misleidend: in plaats van teksten over de non-geweldadige methode van verzet word je overspoeld met keiharde, vaak bloederige battle-lyrics met regelmatig uithalen naar de huidige hiphop (bijv.: I leave them looking Bleeker then Memphises / Without Rockafella memberships en I’m from a time when every song was righteous/before rap was just a swarm of white kids) Want veel meer is deze plaat niet. Weg zijn de teksten over graancirkels, UFO’s en andere ongebruikelijke onderwerpen. Vinnie Paz is een battle MC geworden. Zijn stemgeluid is rauwer, zijn flow bijtender, maar zonder de dope onderwerpen nogal al gauw vervelend. Gelukkig zijn er voldoende guest-rappers die het niveau wat omhooghalen en waar Vinnie zich aan optrekt. En kennelijk vonden ze dat zelf ook, want er staan maar twee tracks op waarop Vinnie in zijn eentje de beat vol spit. Zelfs op de veel besproken en goed ontvangen eerste single van dit album, Animal Rap, wordt de hulp ingeroepen van veteraan Kool G. Rap die de met redelijk, voor mij iets te, bekende klassieke samples doorspekte beat voorziet van een juweeltje van een tekst propvol mutli’s.
Qua productie is dit een verwarrende plaat. Het lijkt wel alsof Stoupe op zoek is naar een nieuwe stijl. Weg zijn de soms aan het oude werk van RZA referende, minimalistische, donkere beats. In plaats daarvan worden we de ene keer getrakteerd op soms wat te bekende complete stukken klassieke muziek, al dan niet uit een soundtrack, met een drumloopje eronder, dan weer op een ontzettend zonnige, met Latin-georiënteerde samples doorspekte beat. En in beide gevallen had ik toch liever de oude stijl van Stoupe. In het eerste geval omdat ik me de hele track door zit af te vragen waar die sample ook alweer van was en in het andere geval simpelweg omdat het zonnige vrolijke karakter van de beat helemaal niet klopt bij de rauwe battle-lyrics. En dan kom je ineens bij The Wolf uit en dat is de eerste echt dope track van dit album. Een duistere synth-beat met raps van Vinnie, Ill Bill en Sabac Red van Non Phixion. Na het horen van deze track vraag ik me af waarom de rest van het album niet ook zo is, want de beat zelf is al zo rauw en duister dat het de eentonigheid en middelmatigheid van Vinnie Paz makkelijk opvangt.
Dit derde album van Jedi Mind Tricks had van mij wat langer op zich mogen laten wachten. Bijvoorbeeld totdat Stoupe klaar was met het zoeken naar wat nou precies zijn nieuwe stijl zou worden. Door de grote verschillen in stijl qua beats tussen de tracks kan ik hier eigenlijk niet eens meer spreken van een album, maar is dit meer een verzameling losse tracks. Losse tracks die het in de club wel aardig zouden doen, maar niet allemaal op een schijfje geperst in mijn cd-speler. Jammer.
Tracklist:
01. Intro
02. Tibetan Black Magicians feat. Canibus
03. Blood In Blood Out
04. The Rage of Angels feat. Crypt the Warchild of Outerspace
05. Demonwomb Interlude
06. Animal Rap feat. Kool G. Rap
07. Nada Cambia
08. A Storm of Swords feat. Planetary of Outerspace
09. Boondock Saints Interlude
10. The Wolf feat. Ill Bill & Sabac Red of Non Phixion
11. Walk With Me feat. The Rhyme Inspector Percee-P
12. Rise of The Machines feat. Ras Kass
13. Pity of War Interlude
14. Kublai Khan feat. Tragedy Khadafi & Goretex of Non Phixion
15. What’s Really Good feat. Rocky Raez
16. The Heart Of Darkness Interlude
17. Raw Is War 2003 / I Against I feat. Virtuoso & Planetary / Animal Rap Remix / bonustrack feat. Kingsyze & Esoteric
Meer info: http://www.jedi-mind-tricks.com
