Door middel van de titel Kingdom Come meet Jay-Z zichzelf een status van “hip-hop savior” aan. De dagen dat hij moest vechten om een belangrijkere speler in de hip-hop game te worden zijn allang voorbij. Dezer dagen maakt hij de spelregels. Toch is zijn negende studio album waarschijnlijk de moeilijkste klus die hij ooit moet klaren. Bewijs de luisteraar maar eens dat je wel terug moést keren van pensioen, omdat hip-hop je nodig heeft. Een album met een vertrouwde sound zou een makkelijke uitweg zijn, terwijl de verwijten hem om de oren zouden vliegen wanneer hij met een trendy hip-pop album op de proppen zou komen. Hoe je het wendt of keert, met de release van Kingdome Come ligt de lat hoog voor de CEO van Def Jam.
“I’m, young enough to know the right car to buy/ yet grown enough not to put rims on it/ I’m from the era where niggas don’t snitch/ you from the era where snitchin’ is the shit.” Deze bars uit Dr Dre productie 30 Something geeft aan hoe Sean Carter in de wereld staat. Hij is ouder en wijzer geworden, en dat reflecteert zijn alter-ego Jay-Z op deze plaat. Altijd zat er hier en daar een boodschap verborgen in zijn teksten, maar ditmaal maken agressie en straatpraat plaats voor frisse onderwerpen. Met hulp van een Pavarotti sample, Ne-Yo op het refrein, en een gepaste sample van vallende regendruppels krijgt Bush op het duistere Minority Report de wind van voren over zijn passieve houding tijdens Katrina. Beach Chair is een riskante, melodieuze samenwerking met Chris Martin, leadzanger van de band Coldplay, waarop Jigga de betekenis van zijn bestaan doorneemt.
Uit het bekrompen refrein van Trouble blijkt dat Jay-Z de hooks beter uit handen kan geven aan artiesten als John Legend, die op Do U Wanna Ride beurtelings zijn warme stem laat gelden. Jigga laat horen dat geen enkele plek ter wereld onbekend terrein voor hem is, terwijl I Made It staande blijft door de sublieme productie van DJ Khalil. Over het algemeen komt Jay-Z in zijn huidige mindstate beter tot zijn recht dan wanneer hij moderne producers als The Neptunes en Just Blaze inschakelt. De drum samples van Just Blaze hebben de overhand op het bedroevende Oh My God, terwijl Anything zo’n alledaagse Neptunes vloervuller met zoete R&B elementen is. Een track met hitpotentie waar op zich niets mis mee is, maar iemand van Jay-Z’s kaliber heeft meer originaliteit in zich dan dit.
Absolute uitblinkers zijn Hollywood en Lost One, een slome Dr Dre productie die het oor van begin tot eind gevangen weet te houden met teksten als “My nephew died in the car I bought/ So I’m under the belief it’s partly my fault/ Close my eyes and squeeze, try to block that thought/ Place any burden on me, but please not that, Lord/ But time don’t go back, it goes forward/ Can’t run from the pain, go towards it.” Op het meer uptempo Hollywood geven Jay-Z en lief Beyoncé een loffelijke omschrijving van de drang naar beroemdheid in het walhalla van de rich, famous en D-listers.
Gezien zijn carriëre move en leeftijd is het geen verrassing dat Jay-Z met andere thema’s op de proppen komt. Kingdom Come bevat een handvol topsongs, hitgevoelige vullers en enkele egocentrische tracks waar af en toe wel wat meer actie in had mogen zitten. Jay-Z houdt het luisterend oor dus niet helemaal uit handen van het slechte in hip-hop wereld. Maar ach, de schrijvers van de Kingdom Come hadden ook drie delen nodig voordat Superman’s missie voltooid was…
Tracklist
01. The Prelude
02. Oh My God
03. Kingdom Come
04. Show Me What You Got
05. Lost One (featuring Chrisette Michele)
06. Do U Wanna Ride (featuring John Legend)
07. 30 Something
08. I Made It
09. Anything (featuring Usher & Pharrell)
10. Hollywood (featuring Beyonce)
11. Trouble
12. Dig a Hole (featuring Sterling Simms)
13. Minority Report (featuring Ne-Yo)
14. Beach Chair (featuring Chris Martin)
