J-Zone – Peter Pan Syndrome

Aan: *********, algemeen directeur ********
Betreft: Ontslagbrief

Beste *********,

Gedurende de afgelopen jaren ben ik in dienst van uw bedrijf geweest en heb me er elke werkdag van 09.00 tot 17.00 uur ingezet. Ik ben u dankbaar voor de ervaring die ik er op heb gedaan en ben dankbaar voor de kansen die ik gekregen heb om samen met mijn collega’s de verkoopcijfers van onze producten te verhogen. Desalniettemin gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat ik geen achterwerk geef om de producten, evenmin om de verkoop ervan. Daarbij zorgt het niet aflatende gekrakeel van mijn collega’s over de zoveelste reality-show van het moment voor onophoudelijke hoofdpijn mijnerzijds. Derhalve heb ik besloten in het diepe te duiken en mijn eigen dromen na te jagen in plaats van een loonstrook. Ik verzoek u dan ook vriendelijk mijn huidige dienstverband te beëindigen.

De realisatie dat ik een ander pad in moet slaan, is me ingegeven door mijn nieuwe spiritueel adviseur; een zelfbenoemde pooier genaamd J-Zone. U kent hem wellicht als de meester achter het fenomenale boombap-epos Pimps Don’t Pay Taxes uit 2001, of als auteur van het boek Root For The Villain, de grappigste autobiografie en bespiegeling op falen in de muziekindustrie ooit door een rapper geschreven. Maar waarschijnlijk kent u hem helemaal niet, wellicht vanwege het feit dat hij zijn carrière als rapper een jaar of vijf geleden aan de wilgen hing. Vervolgens probeerde hij zijn weg te vinden in de ‘echte’ wereld. Nu blijkt die ‘echte’ wereld nog slechter te verteren dan die van een relatief onbekende rapper.

J-Zone heeft niet het gevoel veranderd te zijn sinds de vroege jaren negentig, maar de wereld veranderde wel om hem heen. Deze is heden ten dage gevuld met Gadget Hoes, wier ogen zitten vastgelijmd aan de schermen van hun smartphones. Zelfs voor iemand als ik, die het huis niet verlaat zonder iPhone, is zijn kastijding hilarisch. Hij is Jackin’ For Basquiats (voor beats hoefde hij dat nooit te doen), en neemt rap’s huidige obsessie met de bourgeois kunstwereld op de hak. Een scene die ironisch genoeg buiten het bereik gebleven is van veel van de artiesten die er nu verheerlijkt worden. You think the original artist got paid that? vraagt zijn alter ego Chief Chinchilla dan ook retorisch.
Het zal moeilijk zijn de eindjes aan elkaar te knopen nu ik de voetstappen van mijn mentor volg, zoals blijkt uit de in absurditeit toenemende hossels in An Honest Day’s Robbery, maar ik denk dat ik er meer voldoening uit zal halen dan uit mijn huidige takenpakket. J-Zone klinkt in ieder geval alsof hij lol heeft. Ik heb nog nooit iemand zo entertainend horen klagen als hij doet.

Voor mensen zoals ik en mijn goeroe J-Zone is een ander gezicht opzetten dan dat van jezelf een daad die je eigenwaarde doet wegebben tot je van jezelf walgt. Het is simpelweg geen optie. Hij zou misschien eerder succes hebben kunnen bereiken wanneer hij zich de serieuze houding had aangemeten van backpackers rond de eeuwwisseling, die alleen ‘echte hiphop’ supporten, maar Zone had daar altijd al te veel humor voor. Aan de andere kant was zijn productiestijl dan weer veel te idiosyncratisch en sample-georiënteerd om te conformeren aan de standaard van wat destijds de trend was. Nu dat hij zelf drumt, is zijn geluid flink gruiziger geworden. Bovendien maakt de ruimte voor improvisatie, die live drummen hem geeft, alles nog een behoorlijk stuk funkier. Daardoor zal ik mijn hoofd heftig op en neer schudden als ik vandaag het pand uit dans, meerappend met Peter Pan Syndrome, het nieuwe album van de Dalai Lama van 30-plussers die weigeren op te groeien. Naar alle waarschijnlijkheid zal ik er dan als een malloot uitzien en hoogstwaarschijnlijk ook mijn middelvinger opsteken naar diverse medewerkers. Dit zal vast als uitermate kinderachtig beschouwd worden, en dat is het naar alle waarschijnlijkheid ook, maar weet u wat?

Growing up is for underachievers.

Met vriendelijke groet,

Thelonious J, een toetsenbord op de grond smijtend bij gebrek aan een microfoon.

Tracklist:

01. It’s A Trap!
02. R.A.’s Career Advice
03. Gadget Ho
04. Molotov Cocktail
05. Opposites Attract feat. Al-Shid
06. Miscegenation On Ya Station!
07. Crib Issues
08. Jackin For Basquiats
09. The Drug Song (Remix)
10. Player Potion feat. Chief Chinchilla
11. Hog Slop feat. Celph Titled
12. Rap Baby Boomers
13. An Honest Day’s Robbery feat. Has-Lo
14. Gimme A Hit
15. Trespasser
16. Black Weirdo
17. The Fox Hunt feat. Breeze Brewin
18. Roaches In The Kitchen
19. Peer Pressure
20. Peter Pan Syndrome
21. No Plan A
22. Mo’ Pork feat. Swagmaster Bacon 

Geplaatst door bowie op 1 oktober 2013