Het leven van Ray Fuego heeft kleur gekregen en dat laat hij horen op ‘FUE’

Dat wij onder de indruk waren van Zwart, zeiden we al openlijk toen de plaat begin dit jaar uitkwam. En dat we niet de enige waren die het album van Ray Fuego hoog hadden zitten, bleek uit alle liefde en boekingen die hij daarna binnenkreeg. Het toppunt kwam toen hij begin deze maand de 3voor12-Award kreeg uitgereikt, de prijs voor het beste Nederlandse album van het jaar. En dat hij niet stil heeft gezeten na die release blijkt uit FUE, het nieuwe (!) album dat vanaf vandaag te beluisteren is.

“Het winnende album gooit alle succesformules uit het raam, en gebruikt verschillende muzikale idiomen met speels gemak. Op Zwart neemt Ray Fuego je mee naar Amsterdam om drie uur ’s nachts. Het schiet heen en weer van agressie en depressiviteit naar verliefdheid en seks”, was te lezen in het juryrapport van de 3voor12-Award. We kunnen het niet anders dan eens zijn met onze collega’s. Zwart is een album waarop een hoog Fuck The World-gehalte in de creatieve mind van Ray de hoofdrol speelt. Op FUE gaat hij echter een hele andere kant op; het nieuwe album klinkt zowaar luchtig.

Dat is mede te danken aan Garrincha, die (met hulp van o.a. Styn en GRGY) verantwoordelijk is voor alle producties op het album. Of het nou de sfeervolle en dromerige synths zijn in RE-UP, of de dreigende keys in COCKTAIL SAUS; de wereld van Ray Fuego is niet meer zo zwart. In plaats daarvan is het opscheppen over een ‘stoopid wrist’, het verlangen naar een domme ketting die daar hoogstwaarschijnlijk bij past, hoe Burberry en strawberry een heerlijke combo is, smoken waar en wanneer hij maar wil, tussendoor een fles sterk aan zijn lippen zetten en ondertussen ‘gewoon’ altijd aan het werk zijn.

Op Zwart klonk zijn stem donker, alsof hij soms mompelde en zichzelf verborgen wilde houden voor de duistere wereld om hem heen. Op FUE heeft Ray Fuego’s stem ook heel veel kleur gekregen; de raps klinken open en helder, hier en daar rekt hij lettergrepen heel funky uit, speelt ‘ie met verschillende springerige flows op de beats en kleedt hij zijn vocalen aan met soepele zanglijnen. De plaat staat haaks op zijn voorganger; Ray Fuego’s leven heeft kleur gekregen en dat laat hij horen op deze speelse en aanstekelijke release.

Geplaatst door bowie op 18 oktober 2018