Gunna mag zijn productieteam danken op zijn blote knieën

In de zomer van 2016 spiekte hij in de Tilburgse Koepelhal mee met labelbaas Young Thug; een piepjonge Gunna proefde de sfeer van WOO HAH! en zoog alle indrukken op als een spons. Inmiddels duikt hij, dankzij het feit dat hij een duo vormde met Lil Baby en ze zichzelf katapulteerden naar het sterrendom, overal op. Hij stond op platen van Future, Travis Scott en natuurlijk de nieuwste van zijn kompaan –My Turn van een paar maanden terug- en geeft nu zichzelf de beurt met WUNNA.

Via zijn bijdrage op het veelbesproken album Jeffery uit 2016, waar Young Thug een jurk draagt op de hoes, maakte de wereld kennis met Gunna. Een debuutalbum, een labelcompilatie, wat mixtapes en een duoalbum met Lil Baby verder is hij een gevestigde naam geworden. Zijn tweede full length album is vernoemd naar een alter ego dat de rapper uit College Park, Georgia al regelmatig liet opduiken en waar hij in maart gekscherend een acroniem van maakte via een tweet: Wealthy Unapologetic N***a Naturally Authentic. Gunna kwam ervan terug.

Young Thug’s label YSL Records laat flink van zich horen. Naast Lil Keed zijn Gunna en in-house producer Wheezy de bekendste figuren; en laat dat nou net een gedroomde combinatie zijn. De producer, de laatste drie kalenderjaren onder meer (mede) verantwoordelijk voor Thugger’s eigen Hot, Yes Indeed van Lil Baby en Drake en negen nummers van het WRLD On Drugs-album van Future en wijlen Juice WRLD, speelt ook een grote rol op WUNNA.

Dat blijkt een gouden zet. Zijn kenmerkende, lichtvoetige trapsound is de afgelopen jaren, mede dankzij Drip Harder, het album van Gunna en Baby, hét signatuurgeluid van de Atlanta-golf geworden; Lil Uzi Vert, Future, 21 Savage en Quavo schakelden hem al meerdere malen in. Nu is hij weer in volledige focus gegaan voor Gunna’s nieuwe wapenfeit. Dat is van meet af aan te horen, want openingstrack ARGENTINA is er eentje om in te lijsten. Hoe de lang doorklinkende 808’s naar de achtergrond worden verdreven door een even soepel zomers gitaarloopje; prachtig. En wanneer ben je voor het laatst een album ingezogen met een verhaal over een rapper die door twee dames achtervolgd wordt naar de studio? Precies.

Die aanpak klinkt óók door in de beats die niet door Wheezy geproduceerd zijn. Zigeunergitaartje hier, trompetje daar, synthje erbij en dat alles monteer je ronkende basen en de ATL-trapdrumpartijen; Gunna wijkt er nauwelijks van af, en waarom zou hij ook? Het beste voorbeeld: DOLLAZ ON MY HEAD, waarbij Thugger als kers op de taart een verse dropt. De beat van Mike WiLL Made-It is even dromerig als hard, en even simpel als doeltreffend. De beats zijn allemaal even roesmakend. Qua instrumentaties is dit misschien wel het best geproduceerde trapalbum van de laatste jaren.

Is WUNNA dan een regelrechte voltreffer? Allerminst, jammer genoeg. Vijf alinea’s diep in een albumrecensie over de nieuwe Gunna en nog geen woord over zijn raps. Mét een volgens ondergetekende valide reden; de teksten lijken gegenereerd door middel van artificial intelligence. Op voorgenoemde tunes klinkt hij nog opgetogen en bij vlagen zelfs gangster, maar het grootste deel van WUNNA klinkt de mc uitgeblust en repetitief. Waar zijn de creatieve flows van Drip Season 3? Het plezier in zijn raps Drip Or Drown 2? En wat is er gebeurd met de honger die van Drip Harder afstraalde?

Het lijkt alsof de rapper zich comfortabel voelt met zijn leven op het moment, maar hij dreigt te verzanden in teveel van hetzelfde. Zijn souplesse en stemgebruik maskeren het gebrek aan tekstuele variatie af en toe, maar niet voldoende om het helemaal te verbloemen. Het is niet dat we diepzinnige content hadden verwacht op een Gunna-plaat, maar spannender en diverser had het toch allemaal wel gemogen. Zeker de eerste zes tracks zijn zeer de moeite waard, maar daarna komt er veel filler-materiaal langs.

De trippy en hazy sfeer van de producties zorgen ervoor dat Gunna overeind blijft. Zelf leunt hij teveel op teksten over chicks die zijn ballen kussen, seks en dure jassen en is zelfs te lamlendig om zijn melodische stijl aan te passen wanneer hij agressievere beats (BLINDFOLD, ROCKSTAR BIKERS & CHAINS) krijgt voorgeschoteld. Die zouden rappers als Future en Lil Uzi Vert aan gort kauwen. Gunna laat het jammer genoeg na. WUNNA is helemaal niet slecht, integendeel; het is een uiterst luisterbare plaat. Maar dat komt niet door hem, maar door Wheezy, Mike WiLL, Turbo, Tay Keith en consorten. En daarvoor mag Gunna hen op zijn blote knieën danken.

Stream:

Geplaatst door bowie op 26 mei 2020