Ghostface blijft maar albums uitbrengen. Van 2004 tot 2010 bracht hij zes soloalbums uit, daarnaast nog een album met Wu-Tang Clan (8 Diagrams, 2007) en Wu-Massacre met Method Man en Raekwon (2010). Eind vorig jaar was er ook nog Wu-Block, dat hij (overigens in alle stilte) in samenwerking met Sheek Louch uitbracht.
2013 begon met de aankondiging dat de Wu-Tang MC een album uit zou gaan brengen met Adrian Younge. Rappen op stoffige drums die gepaard gaan met funky samples uit de jaren 60 en 70 is hem niet vreemd, bewees hij al op eerdere soloalbums, maar normaliter stralen de albums van de inmiddels 42-jarige MC wel een hiphopgevoel uit. De openingstrack van Twelve Reasons To Die rekent muzikaal gezien af met dat gevoel. Het horror-in-combinatie-met crime-concept wordt meteen in Beware of the Stare tentoongesteld. Ghost verhaalt gedetailleerd over hoe hij een persoon na een crackdeal op brute wijze zal ontvoeren en vermoorden. Dat klinkt misschien afgezaagd, maar dat is het niet. Ghostface is een meester met woorden en de instrumentaties zijn gevarieerd; een stoffige drumlaag gaat afwisselend gepaard met zang en een pianopartij. Ook de tweede track, Rise Of The Black Suits, bevat een uitstekende productie waarin orgel en keys de hoofdrol spelen.
Unexpected Call (The Set-Up), waarop Wu-Tang member Inspectah Deck meedoet, voelt aan alsof Ghostface een featuring doet op zijn eigen plaat. Slechts vijfenveertig seconden is de gastheer te horen op deze (overigens wel goede) track, die gaat over hoe een vrouw hen belazert en belangrijk kan zijn in politiezaken. Gelukkig heet de volgende track The Rise of The Ghostface Killah. Ghost regisseert de plaat weer en vuurt scherp zijn zinnen af op de luisteraar:
The almighty rise of the murderous Ghostface / Bodies dropped in aisles, left for the cold-case
Columbian neckties from a black Gambino / Bodies get dumped in a black El Camino
Ook Murder Spree is een voorbeeld van een track die perfect in het concept van het album past. Op een dreigende pianosample wordt Ghostface geassisteerd door Killah Priest en Inspectah Deck. Het trio is op een moordtocht en vertelt dat zonder schaamte. Hoewel het enigszins creepy is, blijft het leuk om Ghostface te horen rappen dat hij iemand doorzeeft, waarna hij aan de longen kan zien dat diegene jarenlang heeft gerookt. Om vervolgens ook nog eens de hersenen uit de schedel te rukken en het lichaam achter te laten in een prullenbak. Ja, Ghost is en blijft een goede storyteller.
Als geheel is Twelve Reasons To Die een behoorlijk knap staaltje werk van het duo. Het concept, horror in combinatie met crime, is grotendeels overbodig aangezien het veel wegheeft van de gebruikelijke babbel van de Iron Man. Dat is uiteraard niet verkeerd, Ghost doet waar hij goed in is en het is nog altijd prettig om naar een kleurrijk persoon als hij te luisteren. Adrian Younge legt een stoffige, jazzy, psychedelische fundering (inclusief intermezzo’s met zang) wat zorgt voor een muzikaal hoogstaande plaat. Gelet op de hele nieuwe stroming hiphopartiesten die uit New York komt (Joey Bada$$ & Pro Era, Flatbush Zombies, A$AP Mob, Action Bronson, Smoke DZA, The Underachievers) is het Ghostface die met Twelve Reasons To Die bewijst nog altijd de baas te zijn. Iemand moet de touwtjes in handen hebben.
Tracklist:
01. Beware of the Stare
02. Rise of the Black Suits
03. I Declare War (featuring Masta Killa)
04. Blood on the Cobblestones (featuring U-God & Inspectah Deck)
05. The Center of Attraction (featuring Cappadonna)
06. Enemies All Around Me (featuring William Hart)
07. An Unexpected Call (The Set Up) (featuring Inspectah Deck)
08. The Rise of the Ghostface Killah
09. The Catastrophe (featuring Masta Killa & Killa Sin)
10. Murder Spree (feauring U-God, Masta Killa, Inspectah Deck & Killa Sin)
11. The Sure Shot (Parts 1 and 2)
12. 12 Reasons to Die
