Freddie Gibbs & Madlib droppen seizoen 2 van een serie die hopelijk nooit ophoudt

-Toen Madlib in 2016 de pers vertelde dat er een opvolger in de maak was van Pinata, het album dat hij twee jaar ervoor had uitgebracht met Freddie Gibbs, ging er een golf van geluk door de hiphopscene. Toch moesten de liefhebbers nog drie jaar wachten op Bandana. Nu is het album er eindelijk en kunnen we ons oordeel vellen. MadGibbs back!

Volgens het interview dat de producer toentertijd gaf, zou Bandana bestaan uit beats die hij had gemaakt tijdens de sessies voor Kanye West’s album The Life Of Pablo. Naar eigen zeggen schreef de andere helft van het duo, rapper Freddie Gibbs, zijn coupletten in een Franse gevangenis nadat hij in verband was gebracht met een Oostenrijkse verkrachtingszaak. Doordat hij in de gevangenis geen muziekspeler ter beschikking had en alle producties moest memoriseren, geeft hij een paranoïde randje mee aan zijn uitbundige rapstijl. Hij kanaliseert de energie van een met een pistool zwaaiende freak in Half Manne Half Cocaine en hij slaat een witte Jezus met een zwaard van het witte paard in single Flat Tummy Tea. Beats veranderen plotseling halverwege de tracks, maar daar draait Gibbs zijn hand niet voor om. Op het tweede deel van Fake Names windt hij zijn flow soepel rond de fluitsample om rustig hardop te dagdromen over halfnaakte chicks terwijl de zon schijnt.

Sowieso is de productie van Bandana zwaar on point. In Madlib’s carrière zit sowieso géén keerpunt, elk van zijn projecten heeft een unieke sound, maar Bandana zit vol met verrassingen. De manier waarop hij samples knipt en flipt zorgt vaak voor een grijns bij de doorgewinterde liefhebber. Er zijn genoeg fragmenten te vinden waarvan hij vast het stof heeft moeten blazen, zoals je mag verwachten van de producer uit Oxnard. Bandana klinkt bombastischer en wijder uitgeproduceerd dan wat hij tot nu toe maakte. Neem opener Freestyle S**t, waarvoor ruim de tijd wordt genomen om er te geraken; de loop van de koperblazer is bijzonder goed gevonden en de gruizigheid van de drums sluit er naadloos op aan. Een nummer verder is het de trap-percussiepartij die de trommelvliezen (padum tsss!) streelt. Alles klinkt even grimmig, maar elke productie raakt je op een manier bij aanvang. De plot twists zorgen ervoor dat je als luisteraar continu geboeid blijft en Freddie Gibbs verspilt geen bar aan nonsens. Hoe de vocal-sample in het nummer met Pusha-T en Killer Mike -jammer dat hij alleen het refrein mag doen- is geknipt, getuigt van grote klasse.

“De eerlijkheid en passie klinkt door in elk van Freddie’s rhymes, terwijl Madlib’s muzikaliteit niet te ontkennen valt.”

De beats hebben soul en de raps karakter; het zorgt andermaal voor een gangsteralbum puur sang. Techniek is er te over. Gibbs overtuigt met triplet-flows maar weet ook prima raad met de langzamere tracks als Practice en Fake Names. Straatverhalen, coke bars, soulsamples, een vinylkraakje hier en daar, plot twists én een introspectief verhaal over zijn breuk met de straat; het is er allemaal. De eerlijkheid en passie klinkt door in elk van zijn rhymes, terwijl Madlib’s muzikaliteit niet te ontkennen valt. Glorieus zijn de momenten waarop Gibbs door de productie gedwongen wordt wat melodie of melancholie in zijn stem aan te brengen. De rapper is inmiddels 37, maar een echte vos verleert zijn streken niet, ook al is hij volwassen. In Giannis, een nummer waaop ook Anderson .Paak te horen is op de smerige loop, rapt hij: “Every mornin’ I wake up with my daughter, Dora Explorer / Then I get right back to the pot / Kitchen stankin’, that’s potty trainin’ / Murder note go to the muhfuckin’ plaintiff at my arraignment.” De streak waarop hij zit, met deze plaat en voorgangers als Fetti (met Curren$y), Freddie en You Only Live 2wice, is uitzonderlijk te noemen. Hij beschrijft de struggle uit zijn jeugd en combineert dat soepel met zijn huidige geluk.

Bandana is als het tweede deel van een uitmuntende serie. Snel bingewatchen, om vervolgens langzaam een tweede keer alle details uit te pluizen. Plezierig, avontuurlijk, rauw en vooral gangster. Oude samples ontmoeten hedendaagse productieskills, en de fijne flows toppen het geheelf af. MadGibbs kijkt terug om een stap vooruit te zetten. Wij zijn benieuwd naar seizoen drie en zijn best bereid om daar even op te wachten als het net zo goed is als de eerste twee.

Freddie Gibbs & Madlib staan woensdag 31 oktober samen in de Melkweg. Tickets zijn hier verkrijgbaar.

Geplaatst door bowie op 2 juli 2019