Schuif al je vooroordelen aan de kant wanneer je de nieuwe cd van Dio in je cd-speler stopt en Het is je boy uit je speakers knalt. De titel van het album doet het misschien al vermoeden maar het is toch even schrikken als je rollende bassen, bliepjes in hoog tempo en andere gekkigheid had verwacht. De rockers van Voicst doen de albumtitel eer aan door met gitaargeweld en drums het nummer muzikaal in te vullen.
Samen met Sef van Flinke Namen wordt het één en ander rechtgezet, omdat je op het nummer Aye de vertrouwde Dio te horen krijgt. Lichtelijk arrogant, in rap tempo flowend over dito beats krijg je een man te horen die de vaak lichtzinnige rijms uit zijn mouw lijkt te schudden.
Sef blijkt de ideale partner in crime en mag met hetzelfde gemak een coupletje volmaken.
Op Tijdmachine begint de kermis waar inhoud en vorm soms ver uit elkaar blijken te liggen. Serieuze en minder serieuze onderwerpen wisselen elkaar in hoog tempo af waardoor je afgeleid door vrolijke instrumentals af en toe afdwaalt van de boodschap die soms rauw op je dak valt. Alhoewel wat is serieus? Liefdesverdriet en ongein op school valt nou niet echt onder zware kost te scharen.
Het album is vrijwel in zijn geheel geproduceerd door Opposite’s Big2 die zijn polderhiphop ietwat heeft bijgeschaafd op de nummers Probleem en Duivelszoon. Wanneer de beats iets minder op de voorgrond treden, komt de boodschap en stijl van beide mannen, Big2 doet letterlijk van zich spreken op de laatstgenoemde, ten goede. De droge manier van rappen in combinatie met een ietwat geknepen stem van Dio klinkt fris en werkt toch wel aanstekelijk.
Dat Dio op rustige nummers soepeltjes uit de voeten kan wordt je duidelijk na het luisteren van Voor Dough samen met Willy en Big2. Wederom is het onderwerp er eentje uit de voorraadkast maar neem een zin als: “Het is elke dag hetzelfde liedje, ik probeer wat centen te maken, de mensen te vragen, ey heb je kennis van zaken. Ja? Dan laten we meeten om verder te praten maar kom niet met die bullshit ey ik zeg het ze vaker.” De toon, het tempo en timing gaan perfect samen een vormen één van de betere nummers.
Dat Dio zijn ziel blootlegt op een track als Papa doet hem eer aan. Een nummer uit het hart dat aangrijpt juist doordat hij nergens omheen draait en zonder toeters en bellen komt. Gedurfd, maar het pakt erg goed uit mede door de enigszins dramatische sound die Big2 en Reverse aan het nummer gegeven hebben. “Soms denk ik dat ik lauw word, soms denk ik dat alles misgaat dat ik net zoals jou word, ik weet niet eens waar je bent, ze zeggen dat ik op je lijk maar ik weet niet eens wie je bent.” Het is een welkome toevoeging aan een album dat voornamelijk licht verteerbaar is en het op menig feestje goed zal doen.
Over feestjes gesproken. Op Ruimteschip gaan alle principes weer net zo makkelijk overboord. Samen met de geestelijk gestoorden van De Jeugd Van Tegenwoordig komt het digitale geluid van de Amsterdamse scene weer voorbij. Zowel de dikke bassen van Reverse als rijms van Willy, Vieze Fur en Faberge zijn weer te gek voor woorden, maar eerlijkheid gebied te zeggen dat het een prima track is uit de hitfabriek.
Al met al is Rock&Roll een onderhoudend album dat mede door de bijdrage van Big2 vrij makkelijk wegluistert. Hetgeen wat blijft hangen is het aparte stemgeluid en flow van Dio die, wanneer de instrumentals aansluiten bij de boodschap, gewoon serieus genomen kan worden.
Dat die boodschap net zo makkelijk een broodje kaas als een echtscheiding kan zijn moet je voor lief nemen.
Tracklist:
01. Het is je boy ft Voicst
02. Aye ft Sef
03. Tijdmachine ft Sef
04. Probleem
05. Duivelszoon ft Big2 & Sjaak
06. Blijf Lopen
07. Interlude
08. Baby
09. Ze roepen (DIO)
10. Voor Dough ft The Opposites
11. Papa
12. Cool ft Reverse & Jayh
13. Ruimteschip ft De Jeugd Van tegenwoordig
14. Rustig
15. Tijd is geweest ft Willy
16. Laat niet los
