Dilated Peoples – Directors of Photography

De titelloze intro zet meteen de toon. Inleidende soulsamples, sluitergeluiden van fotocamera’s en Babu’s gescratchte vocaalsamples heten ons welkom. De eerste minuut van de plaat voelt meteen als thuiskomen en belooft een zeer aangename voortzetting. Met de eerste track Directors, die eigenlijk bij de intro hoort, is het dan ook meteen raak. Over een eigen productie met pianonoten die uit een horrorfilm zouden kunnen komen en een drumroll als snare, draait Evidence warm met lines als: “We get cancer twenty times a day. We’re just strong enough to brush it off and kneel when we pray.” Rakaa laat zich op zijn beurt inspireren door het concept van het album: “The world spins through my lens. I’m focused now. Thoughts wandering through my sins”, waarna Babu zijn handen laat spreken en de ouverture, die meteen een voltreffer is, tot een einde brengt.

De volgende track Cut My Teeth brengt de plaat, teleurstellend genoeg, al vrij snel tot een dieptepunt. The Alchemist levert een schandelijk eentonige productie af, die klinkt als een luie, afgeraffelde variant van de klassieker Keep It Thoro van Prodigy. De versjes van Rakaa en Ev hebben, mede door de referenties naar plekken in Los Angeles die alleen relevant zijn voor mensen die het kennen, inhoudelijk weinig om het lijf. Kind aan huis Defari komt vervolgens langs om een bar of 16 neer te leggen voor een korte interlude, die een aandoenlijke, maar verder geen memorabele productie heeft en hoogstwaarschijnlijk na de eerste keer gewoon geskipt zal worden.

Er druipt een zekere middelmatigheid af van tracks als The Dark Room en Good As Gone. Laatstgenoemde track is geproduceerd door DJ Premier. Het feit dat zijn beat maar weinig pakkend is en meer weg heeft van een slap aftreksel van een Premo beat, zorgt voor een diepere teleurstelling. Gelukkig komt er net voor het midden weer leven in de brouwerij. Dankzij het werk vol emotie van producer Jake One en een redelijk hitgevoelig refrein van Aloe Blacc voor Show Me The Way krijgt de plaat de impuls die het nodig heeft. Ook Evidence weet de gevoelige snaar te raken met zijn relativeringsvermogen: “The feeling of being content. Not needing a dollar or a cent. Smile for my mama cause she proud. The studio, my headphones loud.”

Na Figure It Out, een tentoonstelling van DJ Babu’s klasse als turntablist, is het eindelijk tijd voor wat juweeltjes. De dromerige, romantische productie van Let Your Thoughts Fly Away, te danken aan D.I.T.C.-held Diamond D, voorziet de plaat van meer glans en biedt ruimte voor introspectie en politieke boodschappen van onder meer Rakaa: “From the Angel City politics. Heaven’s what they call it, but there’s angry spirits haunting it. I need a break from all of it. Empty promises and COINTELPRO policy legacies put us all at risk.” Het sublieme Century of the Self heeft een hoge replay value en dat is te danken aan de klappende drums en moddervette baslijn van Oh No, die in productioneel opzicht veruit het beste werk heeft geleverd. Uiteindelijk maakt ALC zijn uitglijder gedeeltelijk goed met omhoog gepitchte vocaalsamples en zijn kenmerkende korte knipsels voor L.A. River Drive. De bonustrack Hallelujah sluit de cd waardig af. Babu produceerde voor deze possecut een bescheiden, maar stokende beat, die rappers als onder meer Vinnie Paz en Action Bronson de ruimte geeft om op te vallen.

Directors of Photography is door de enorme fluctuaties in niveau niet helemaal de plaat waar we op hadden gehoopt. Het is vreemd dat het eerste Dilated product sinds acht jaar voor de ene helft zo tegenvalt. Gezien de gastbijdragen had D.O.P., vooral qua beats, een mooie aanwinst kunnen zijn voor het repertoire van de groep. De plaat laat wat dat betreft teveel steken vallen. Gelukkig is het niet alleen maar kommer en kwel, want de andere helft maakt een hoop goed. Fans van Dilated Peoples zijn weliswaar geen classic album rijker, maar kunnen wel een aantal classic tracks toevoegen aan hun playlist.

01. Intro
02. Directors
03. Cut My Teeth
04. Defari Interlude
05. The Dark Room (feat. Vince Staples)
06. Good As Gone
07. Show Me The Way (feat. Aloe Blacc)
08. Figure It Out (Melvins Theme)
09. Let Your Thoughts Fly Away
10. Century Of The Self (feat. Catero)
11. @mrevidence Interlude
12. The Reversal
13. Opinions May Vary (feat. Gangrene)
14. Trouble
15. L.A. River Drive (feat. Sick Jacken)
16. The Bigger Picture (feat. Krondon)
17. Time Squared
18. Hallelujah (feat. Fashawn, Rapsody, Domo Genesis, Vinnie Paz & Action Bronson)

Geplaatst door bowie op 28 augustus 2014