Twee jaar na een geflopte poging om mainstream door te breken met ’Neigborhood Watch" keert Dilated Peoples terug naar de bekende stijl. Dilated heeft geprobeerd een soort verbindende factor aan de skits te hangen. Snel gezegd gaat het over een wietdealer met de naam Dr. Greenthumb (bij welke andere groep uit LA hebben we die naam eerder gehoord?) die een speciaal soort wiet heeft, 20/20 waarvan je weer helder gaat kijken. Greenthumb bezoekt wat mensen die vervolgens helemaal stuk gaan op de 20/20. Waarschijnlijk zat het trio zelf flink aan de wiet toen dit bedacht werd, maar goed…
Het album begint lekker. De eerste drie tracks (de domme intro skit vergeten we even) knallen er lekker in. ‘Back Again’ (productie door Alchemist), ‘You Can’t Hide, You Can’t Run’ (Evidence) en ‘Alarm Clock Music’ (DJ Babu) zijn typische Dilated tracks. Beats klinken goed, flows zijn in orde en Babu doet zijn ding vanachter de draaitafels (check die dope rewind stukjes die we uit mixtapes kennen op ‘Back Again’). Daarna zakt het geheel helaas keihard in.
‘Olde English’ met stadsgenoot Defari is gewoonweg saai. De beat van Joey Chavez is enorm downtempo en Defari flowt erover heen alsof hij stoned is. Iriscience komt iets beter over op de track maar kan het bij lange na niet redden. ‘Kindness For Weakness’ met Talib Kweli brengt de vibe van de eerste paar tracks weer even terug, maar helaas is dat van korte duur. ‘Another Sound Mission’ kent weer een downtempo beat van Joey Chavez, die dankzij de pistoolgeluiden rechtstreeks van een G-Unit cd af lijkt te komen. Iriscience is afwezig op deze track en hieruit blijkt duidelijk dat Evidence bij lange na niet interessant genoeg is om een track op zichzelf te trekken. Dankzij de beat klinken zijn stem en flow een stuk saaier dan op andere tracks. Hetzelfde probleem komt duidelijk naar voren op ‘Rapid Transit’ en ‘Satellite Radio’. De beat van ‘Satellite Radio’ (Evidence) lijkt overigens verdacht veel op een Alchemist beat voor Prodigy (‘Keep it Thoro’). Op de track ‘20/20’ klinkt Evidence daarentegen weer een stuk beter. Downtempo producties liggen hem gewoon niet, en het is jammer dat hij dat zelf nog niet door heeft.
Iriscience is solo te horen op ‘Firepower (The Tables Have To Turn)’ met dancehall zanger Capleton. Het schijnt de laatste jaren een trend te worden om zulke artiesten op je album mee te laten doen, maar persoonlijk vind ik het vreselijk irritant. Ook Babu kent een solotrack (‘The One And Only’) maar deze is duidelijk minder dan het rest van zijn werk op het album. De scratches klinken op de hele plaat lekker en zijn voor mij (helaas) vaak het hoogtepunt uit een track.
20/20 is in mijn ogen vooral een vrij saaie plaat. Het begin gaf me goede hoop, maar daarna verloor ik al snel mijn aandacht voor de plaat. Qua lyrics is het ook verre van geweldig en de lichte steken richting Bush lijken verder nogal random te zijn. Ach ja, anti-Bush zijn is hip, dus je zou het ze bijna niet kwalijk nemen. Maar goed, even samengevat: als je 20/20 overslaat, mis je weinig. Heel weinig…
Tracklist:
01. Green Trees featuring Dr. Greenthumb
02. Back Again
03. You Can’t Hide, You Can’t Run
04. Alarm Clock Music
05. Olde English featuring Defari
06. Kindness For Weakness featuring Talib Kweli
07. Another Sound Mission
08. Rapid Transit featuring Krondon
09. The Eyes Have It
10. Satellite Radio
11. Firepower (The Tables Have To Turn) featuring Capleton
12. The One And Only
13. 20/20
Meer info: http://www.dilatedpeoples.com
