Definitie van Dopeheid

De eerste Definitie van Dopeheid was een feit, zal het de dopeheid zijn die het beloofd?

Definitie van Dopeheid, een naam die veel belooft. 25 oktober was de eerste gelegenheid om te kijken of deze naam terecht was of niet. Op naar 013 dus. Om daar te zien wat volgens de organisatie nou de definitie van dopeheid is.

Om te beginnen was Deegmeester Daan bezig met plaatjes spinnen om de kleine zaal wat op te warmen tot Locomotief het podium opstapte om de eerste act van deze avond aan te kondigen. Dat was dus het afscheidsconcert van Proces Verbaal. Het begin van een serie hiphopavonden wordt dus gedaan door het einde van een crew, beetje ironisch, maar Proces Verbaal had hiervoor gekozen. Al had ik liever gezien dat ze hun afscheidsconcert als een zelfstandig evenement hadden gepland i.p.v. het ergens tussen te proppen. Maar goed: de rauwe beats van P ramden dus de zaal in en de avond was echt begonnen. Het aanwezige publiek reageerde voor het grootste deel vrij lauw. Slechts de vaste fans lieten hun waardering blijken voor deze Eindhovense crew. Zelfs het opsteken van een mega joint en het uitdelen aan de zaal van meerdere kleine joints kon het publiek nog niet echt warm krijgen. En dus eindigde de carriere van deze crew met een enthousiaste reactie van de eigen fans in een verder nog vrij rustige zaal.

Hierna kwam Oscar X. Ik had al veel over deze man gehoord en was benieuwd naar zijn optreden. Hij had nog 2 extra mensen meegenomen voor de back-up: een zangeres en een zanger/rapper. Gekleed in gewaden met afrikaans lijkende print hadden ze meer aandacht besteed aan hun podium act en voorkomen dan de gemiddelde hiphop artiest, maar deze aandacht hadden ze van mij beter kunnen besteden aan hun nummers. Semi-intellectuele raps over veel te langzame beats konden de nu al wat vollere zaal nog steeds niet echt in beweging krijgen. Pas toen op het einde Neo (die samen met Oscar X de Rapiconen vormt) erbij kwam werd het wat levendiger. Vooral ook omdat het allerlaatste nummer eindelijk een beat had die het goed doet in een zaal. Stukken sneller en met een hypete pianosample zorgde dit nummer ervoor dat het publiek meer deed dan alleen maar met het hoofd knikken.

Dan was het hierna de beurt aan Mach & Jesse. In tegenstelling tot berichten die ik tot nu toe over hun live optredens had gehoord, leverden ze geen slechte, afgeraffelde show, waarin overmatig alcoholgebruik en het vergeten van teksten de boventoon voerden. Ze hadden er zin in, omdat hun nieuwe cd net uit was en ze die nu goed aan het publiek wilden laten horen. Dat deden ze dus ook. Het hele optreden was gevuld met alleen maar nieuwe nummers. En dat werkt niet, want nieuwe nummers zijn nog niet bekend en worden dus altijd afwachtend ontvangen. Dus nog steeds een vooral stilstaand publiek. Alleen het allerlaatste nummer was een oudje van hun vorige cd: Ja, ik ben geweest. Blij met de herkenbaarheid kwam er wat beweging in de zaal. En toen was het optreden van Mach & Jesse afgelopen…

Tijd voor Opgezwolle. Dit trio uit Zwolle wist eindelijk de nu volle zaal echt in beweging te krijgen. “Oude” nummers werden afgewisseld met nog unreleased materiaal, dat ook zeer goed ontvangen werd. En met de intro van “Opgezwolle de volle” ging het dak ervan af. Compleet met freestyles en scratches was dit een optreden die de naam van deze avond waar maakte.

Dan was het tijd voor de laatste act van deze avond: Casto. Met recentelijk een nieuw album uitgebracht, vergat deze man niet ook de oude nummers genoeg aandacht te geven. Bijgestaan door Locomotief, die ook wat nummers alleen deed en meesterlijke freestyles dropte, was het podium nu vol actie. Casto stuiterde over het podium heen en weer als een ping-pong balletje en wist deze energie dus ook over te brengen op de zaal. Met nog wat gastoptredens van de Moordgasten en Quinte (die zelf ook weer eens behoorlijk freestylde) was het een afwisselende show. Ook PWB, die het scratchwerk moest verzorgen, kreeg een moment in de spotlights en mocht laten zien dat hij een van de betere turntablists van Nederland is.

Zoals aangekondigd was er op het einde nog een open mic sessie. MC’s stonden zich te verdringen op het podium om hun woordje te mogen doen. Een aantal dropte een freestyle, maar een groot deel deden helaas dingen die ze van te voren geschreven hadden. De moordgasten deden zelfs een compleet nummer samen met de Univerzen. Alles was geheel vriendschappelijk, geen battles die dit stukje van de avond nog had kunnen doen opleven, maar gewoon een groep MC’s die alleen maar zichzelf wilden promoten. Dat is niet echt mijn idee van een open mic…

Samengevat: was deze avond de definitie van dopeheid? Nee, het was wel een gezellig avondje hiphop, maar eentje dat heel langzaam op gang kwam, bij Opgezwolle en Casto aan het hoogtepunt zat en met de open mic weer aan een wat tam einde kwam. Misschien dat de volgende versie beter is.

 

Fixtures
Hoogtepunt(en): PWB achter de crossfader
Dieptepunt: Oscar X
Bier: 1,50
WC: gratis
Garderobe: 0,80
Fotograferen : ja
Geluid : goed
Bezoekers: ± 200
Damage: €10,-
Cijfer: 7

Links
Definitie van Dopeheid: http://www.definitie-van-dopeheid.tk
Casto: http://www.casto.nl
Opgezwolle: http://www.opgezwolle.nl
Mach en Jesse: http://www.onkruid.net
Oscar X: http://www.xet.nl/oscarx
Proces Verbaal: http://www.procesverbaal.tk

Geplaatst door bowie op 2 november 2002