CHIKA wil een voorbeeld zijn en deelt zes nieuwe tracks vol positiviteit

De Grammy’s kunnen steeds vaker rekenen op boycots van grote artiesten en sceptische reacties online. Maar als je voor zo’n gouden platenspeler genomineerd bent na je debuut-EP, ga je er wellicht toch wat waarde aan hechten. En dus besloot CHIKA haar nieuwe project op de vooravond van de uitreiking uit te brengen. Once Upon A Time is nu uit; vlak voordat ze mogelijk de titel van beste nieuwe artiest in de wacht gaat slepen.

Niet alleen is Alabama’s own CHIKA artiest, ze is ook actrice en activiste. Ze is de belichaming van de lichting opkomende artiesten die zich weigert te laten beperken door sociaal geaccepteerde normen of zich eraan te conformeren. Ze gebruikt haar muziek om onderwerpen als body positivity, zelfliefde en de LGBTQ-expressie aan te snijden. Zo is ze een voorbeeld voor hen die dat nodig hebben. Ook op haar nieuwe EP, al in de openingstrack: “Let’s make a couple hits for all the kids that need a symbol / Let’s remind them that they matter, the media can chatter / And peer into their lives to form statistics, like we data.”

Die teksten worden gebracht met een golvende stroom aan melodieën. Je hoort een onvervalste zuidelijke rapflow, maar dan geweldig soulvol voorgedragen. CHIKA’s stemgeluid is warm en is in complete synergie met de muzikale vocal-samples, trapdrums, trompetten en de verknipte pianosamples. Haar gevoel voor poëzie is in elke track hoorbaar. In Hickory Dickory bijvoorbeeld, wanneer ze met weinig woorden per zin veel vertelt over haar come-up en haar ambities.

“I sat on bed writing lyrics to songs
I would practice ‘em all
But it wasn’t enough
I wanna perform, I want a crowd
Singing it back to me, stadium loud
Homies in front, turning up
Getting down
They gone of the liquor
They drunkеn and proud…”

De laid back-beats worden voorzien van opbeurende teksten. Hier en daar kent Once Upon A Time een echte gospel-feeling, maar prekerig of belerend wordt het nergens. Zelfs slowjam-r&b-uitstapje Cinderella Pt. 2 kent wat zwoele raps en valt zo niet helemaal uit de toon. Haar stem betovert, haar boodschap zo mogelijk nog meer.

Haar vorige EP Industry Games uit 2020 bracht haar naar de Grammy’s. Met de opvolger grijpt ze het momentum bij de lurven en claimt ze vol de schijnwerpers. Wij weten wel wat we gaan doen als die beeldjes binnenkort worden uitgereikt en deze dame op het podium staat. De show vakkundig boycotten en deze plaat op repeat zetten. Wij zijn fan.

Stream:

Geplaatst door bowie op 12 maart 2021