Brother Ali – The undisputed truth

Met de overtuigende battletrack Whatcha got gaat de cd van start. Over een energieke beat laat Ali zich van zijn agressieve kant zien en legt hij de lat direct hoog. Vervolgens lijkt zijn humeur om te slaan in een vrolijke bui en vervalt Ali al gauw in afgezaagde uitspraken als ‘clap yo hands’. Het derde nummer is vrij eentonig en vraagt erom al tijdens de tweede en derde luisterbeurt overgeslagen te worden. Hoewel het album pas twaalf minuten onderweg is, dreigt er een grote teleurstelling.

Even lijkt deze aanname ongegrond gemaakt te worden. Track vier, Puzzle, is namelijk het eerste moment waarop Ali, evenals op zijn vorige album, laat horen een zeer bijzondere flow te bezitten. Het klinkt alsof hij de woorden ter hoogte van zijn huig een extra zetje meegeeft, waardoor ze binnen een ritmisch kader de indruk van een stuiterbal maken. Waar de meeste rappers elektronische effecten gebruiken om deze en andersoortige trucs uit te halen, weet Ali ze puur natuur te bewerkstelligen. Toch kan hij ook met dit vocale talent niet voorkomen dat de cd opnieuw inzakt. Een paar tracks terzijde gesteld, is The undisputed truth een saai en onopvallend geheel geworden.

Hoewel elke vergelijking mank gaat, is de verleiding groot om eens terug te blikken op het vorige album. Op tracks als Champion, Star quality en When the beat comes in klinkt Ali overtuigend, hongerig en komt hij met zeer originele flows en pakkende teksten voor de dag. Het album klinkt geïnspireerd en is een sterk geheel van teksten en beats. Daartegenover staat dat op The undisputed truth slechts één echt hoogstaande track valt te ontwaren, namelijk Letter from the government. Verder is de cd veel te voorspelbaar, te alledaags. De luisteraar wordt geenszins uitgedaagd om goed te luisteren naar wat Ali allemaal te vertellen heeft. Daarenboven zijn de meeste beats redelijk doorsnee en niet de moeite waard om veelvuldig te beluisteren.

Technisch gezien is Brother Ali een van de besten in zijn discipline. Een feilloos ritmegevoel maakt, dat zijn tastbare intonatie de luisteraar als natuurlijk aan de speakers kluistert. Toch is het gebied waar rappers uitgroeien tot artiesten, voor Brother Ali onbekend terrein en ik betwijfel of hij ooit tot deze illustere rij van muzikanten toe zal treden. Voor wie dit niet zo belangrijk acht, is The undisputed truth een aardig album waarop de rapper doet waar hij goed in is: rake woorden op indrukwekkende wijze op een ritme zetten. Het is evenwel zonde dat een MC van dit kaliber stil blijft staan in zijn ontwikkeling.

Tracklist:
01. Whatcha got
02. Lookin’ at me sideways
03. Truth is
04. Puzzle
05. Pedigree
06. Freedom ain’t free
07. Letter from the government
08. Here
09. Listen up
10. Take me home
11. Uncle Sam Goddamn
12. Walkin’ away
13. Faheem
14. Ear to ear

Meer info: http://www.myspace.com/brotherali

Geplaatst door bowie op 12 juni 2007