Na het debuut uit 1998, ‘Hartattak!!’, en de opvolger uit 2002, ‘De Last van mijn Schouders’, is het Amersfoortse BRAAF terug met een nieuw album: ‘Zware Jongens’. Volgens BRAAF zelf, bestaande uit PIT en de 50% Neger, is het te omschrijven als een mix van de eerdere albums. De produktie is verdeeld tussen dr. Octavius, 50% zelf en Stanopdemic. De Beestachtige Rijmers Aan het Amersfoortse Front staan inmiddels bekend om hun duistere sound en het vele bragging en boasting, waarin zij het meeste van hun skillz kwijt kunnen. Het nieuwe album is hier dan ook geen uitzondering op. Op drie serieuzere tracks na, te weten Breindomein III, Elke Dag en Waarom?, gaat het bij de 50% Neger en PIT vooral om het “klappen van lyrics op dikke beats”.
De duistere sfeer op het album wordt meteen gezet door de beat van het eerste nummer De Ren2. “Ik trek een parallel tussen de hemel en de hel”, een nummer waarbij beat en tekst perfect bij elkaar passen. Wat alleen mist is een steady flow. “Want ik kom/net als bij de sex flex/mijn context is complex” wordt een beetje jammer gedropt. Gelukkig komt PIT daarna terug met betere lines. Hoewel BRAAF te omschrijven is als rauwe ongecompliceerde hiphop, schiet ik toch vaak in de lach door de monotone stemmen van de rappers bij grappige punchlines als “Je moet eraan geloven/omdat ik je verbouw als de vrouw van Hans Breukhoven”.
Een ander ‘typisch BRAAF ding’ is de poëtische ondertoon die in veel nummers terug te vinden is. Een nummer waar hun kwaliteiten goed op terugkomen is Rapstaphatte. De beat is clean en simpel, maar hun punchlines des te doper. (Over Ali B.) “Fake/als een etalagecake bij de bakker/kappen makker/trek de lus van de strop steeds strakker” en “Ik ben Bot als Froukje/omdat gasten er niets van bakken als meel van Baukje”. Op Oorlogspad zit vol met beeldend woordgebruik als “Een strakke punchline in de buikstreek/net alsof er een ruit breekt/je gaat naar de grond/voelt dat er iets in je kuit steekt/onscherp of zwaard/achter je heeft zich een andere soldaat geschaard/met in de hand een flowgranaat”. Jammer dat het niet zo boeiende intro 45 seconden duurt.
BRAAF heeft in tegenstelling tot het vorige album ditmaal niet gekozen voor collabo’s. De nummers op het album ook ademen puur hun eigen dope duistere sound. Ze vormen een duidelijke eenheid, maar zijn hierdoor niet erg gevariëerd. Het is een album voor de liefhebber. Hitpotentie heeft het album ook niet, maar daar gaat het BRAAF hoogstwaarschijnlijk niet om. Het droppen van ‘die echte hiphop’ is ze bij deze gelukt.
Meer info: http://go.to/braaf
Tracklist:
01. De Ren2
02. Je Weet
03. Braden (braggin’) en Toosten (boastin’)
04. Breindomein III
05. Rug aan Rug
06. Zo Dope!
07. “Zware Jongens”
08. Elke Dag
09. Wannabeeez
10. Op Oorlogspad
11. Rapstaphatte
12. Bombardement
13. Boombap
14. Waarom?
