Na een zeer lange tijd afwezig te zijn geweest in Nederland, kwamen de mensen van Arrested Development ons een positieve boodschap brengen. Wil je weten hoe het was?
Check it out!!!!
Het was lang geleden dat ik iets van deze groep gehoord had, met hun bekende nummers zoals “Tenessee”, “Everyday People” en “Mr. Wendal”. Met zo een gevoel ging ik ook naar dit optreden toe. Ik wist totaal niet wat mij te wachten stond die avond.
De show zou om rond 21:30 beginnen. DJ Bart Fader spinde van tevoren nog wat classics, tracks als “Doo Watcha Like” van Digital Underground en “Crossover” van EPMD die pompten door de speakers van de Melkweg. Het was toen ook al behoorlijk gevuld, naarmate de avond vorderde werd het steeds voller en voller.
Om een uur of 22:15 was het de beurt voor Arrested Development om ons te entertainen. Ze hadden van tevoren de gordijnen dicht gedaan, om het verrassingseffect wat op te hogen. Toen de gordijnen geopend werden, zag je twee vrouwen heen en weer lopen, 1 in het wit (de danseres) en de ander in een Afrikaanse klederdracht met een fruitmand op haar hoofd (de zangeres), later kwamen de 2 gitaristen onstage en als laatste Speech. Na een korte introductie track stelde de groep zich voor en vroeg Speech voor wie van hen het de eerste keer was dat ze een concert van Arrested Development hadden gezien. Voor het grootste gedeelte van het publiek was het dus de eerste keer. Het was duidelijk dat ze deze show goed van tevoren voorbereid hadden. Het kwam zeker heel professioneel over.
De show zelf zat heel erg goed in elkaar, er werd zowel gezongen als gerapt. Je zou het kunnen zien als een avondje Gospel rap. Het publiek werd ook steeds actief mee betrokken met de tracks, waarin ze hen na moesten zingen. Er kwamen allerlei type tracks naar voren, zowel klassiekers als wat nieuwer werk. Er waren veel tracks die ik zelf niet kende en ik ook niet wist dat ze bestonden van deze groep, maar je zag wel dat vooral bij de klassiekers een gedeelte van het publiek wel tekeer ging. Niet eens zo zeer bij de track van “Tenessee”, maar zeker wel toen de dedication gemaakt werd richting de 72 oude man die nog steeds in de hiphop scene zat, genaamd “Mr. Wendal”. Daar was het publiek wel over te spreken. Er werd tevens ook een acapela gedaan van de track “Revolution”, van de soundtrack van de Spike Lee film, Malcolm X.
Gedurende de avond hielden diverse bandleden hun eigen sessies en ik moet zeggen dat de turntablist sessie van de DJ Machete X vreselijk vet was en zeker wat variatie gaf aan de avond. Ook de 2 gitaristen deden hun ding en bleven niet achter. De 2 kinderen van Speech werden ook voorgesteld aan het publiek, want die waren mee met de Arrested Development tour.
Als laatste track van de avond speelden ze “Everyday people”, dit was ook het moment dat ik het publiek echt uit zijn dak zag gaan. Daarvoor had ik het gevoel dat een gedeelte van het publiek slechts betrokken was bij enkele tracks. Het publiek bij Arrested Development was totaal anders dan ik gewend was bij andere hiphop concerten, het bestond voornamelijk uit voornamelijk het type studenten en sommige, wat alternatief geklede mensen. Het viel mij op dat ik helemaal niemand ook herkende in de zaal van eerdere hiphopfeesten.
Over het algemeen moet ik zeggen dat dit een zeer geslaagde avond was met positieve boodschappen en een andere kijk op de manier waarop hiphop ook beleefd kan worden, iets meer vanuit een religieuze blik gezien. De show was gewoon perfect zonder fouten, tenminste ik heb ze niet kunnen ontdekken en het was zeer professioneel met veel afwisseling. En dit allemaal in een anderhalf uur lange show. Na afloop kon men met de bandleden babbelen en cd0s kopen die ze meegenomen hadden en kon men zijn e-mail adres achter laten voor contact.
Fixtures:
Hoogtepunt: Turntable sessie van DJ Machete X + uitvoering van de song “Everyday people”
Dieptepunt: geen
Bier: 2,00 Euro
Wc: gratis
Garderobe: 1 Euro
Fotograferen: Yeah!
Geluid: Goed
Bezoekers: ca 1000
Damage: 17 Euro + lidmaatschap
Cijfer: 8
