Review: Street art struggles tussen vader en zoon in “The Man”

Diverse paste-ups van zwart/witte schetsen verschenen er vorige week in de aanloop naar het IFFR op bioscopen en theaters in Rotterdam. De helft ervan was al snel verdwenen, wat onderstreept hoe toegankelijk street art voor het publiek zijn kan, maar ook hoe vluchtig het soms is. Thema’s die mooi aansluiten op de film die deze werken bleken te promoten en die zaterdag in Rotterdam in premiere ging: The Man (Mesteren in het Deens), van de Deense regisseuse Charlotte Sieling.

Sieling regisseerde eerder al afleveringen van internationaal vermaarde kwaliteitsseries als The Bridge, Borgen, The Americans en Homeland, maar blijft dicht bij huis voor haar nieuwste speelfilm. The Man speelt zich af in Kopenhagen en draait om Casper en Simon, beide grafisch kunstenaar. Simon is Casper’s vader, maar heeft eigenlijk nooit naar zijn zoon en diens moeder omgekeken. In de jaren sindsdien is Simon uitgegroeid tot een wereldberoemd kunstenaar die zijn werkplaats vol jonge stagiairs, planners, assistenten, zijn echtgenote en zijn maîtresse bestiert als een in tiran in pyjama. Hoe anoniem de mensen waarop hij leunt zijn, blijkt uit de naam waarbij hij zijn vrouw noemt: Darling. Dat klinkt lieflijk, tot je beseft dat niemand in hun omgeving eigenlijk lijkt te weten wat haar echte naam is; zijn “darling” is niets meer dan de rol die ze ooit van Simon toebedeeld heeft gekregen. En in die wereld is Simon nu eenmaal degene waar alles om draait en die altijd doet waar hij zin in heeft, dat is hoe hun levens ingericht zijn en iedereen eet er goed van.

Simon lijkt zichzelf echter heel anders te zien: hij worstelt en leeft voor zijn kunst. Wat voor anderen egocentrisme lijkt, is voor hem juist zelfopoffering. Maar hoezeer hij zijn hoofdrol toch is gaan koesteren blijkt wanneer Casper opduikt. Zijn verloren zoon meldt zich met een rugzak en koptelefoon in de werkplaats van zijn vader, maar blijkt weinig spraakzaam voor iemand die zijn vader wil leren kennen. De avond ervoor is er bovendien een metershoge paste-up tegenover de werkplaats verschenen waar iedereen behalve Simon bewonderend naar kijkt. Dat is werk van “The Ghost”, een populaire street artist die opvallend losjes met zijn identiteit omgaat, want de hele werkplaats weet binnen een dag dat het Casper is. De bewondering en betrokkenheid die hij daarmee oogst in de kringen van zijn vader blijkt teveel voor Simon, die zijn plek als publiekslieveling uit zijn handen voelt glippen en zijn zoon continu wantrouwt.

Wat zich dan ontvouwt is een psychologisch spel waarbij twee kunstenaars elkaars motieven proberen te achterhalen en de mensen om hen heen pionnen in hun spel worden. Héél even lijken ze naar elkaar toe te groeien, als Simon erachter komt hoe ver Casper voor zijn kunst wil gaan en zijn respect voor die onbegrijpelijke kunstvorm van zijn zoon begint te groeien. Maar het gaat Casper niet enkel om respect, en hij blijkt in een verrassende ontknoping met een veel groter project bezig te zijn dan zijn vader ooit had kunnen vermoeden.

The Man is een boeiende film over kunst en de emoties erachter. Dat het ondanks die thema’s geen wazig experiment geworden is, is te danken aan het script dat de antagonistische spanning tussen vader en zoon steeds verder opvoert. Goed acteerwerk en een vlot tempo doen de rest – de film is over voor je er erg in hebt maar laat meer dan genoeg te bespreken over.

The Man is Deens gesproken en Engels ondertiteld. De film draait dinsdag 31 januari in de Doelen (Jurriaanse Zaal) om 16:00u en zaterdag 4 februari in Pathé Schouwburgplein om 19:00u.

Geplaatst door Jaap van der Doelen op 31 januari 2017