Met ‘Recasso’ bewijst Sevn Alias dat hij de salt bae van de pyrex pot is

Het is alweer drie jaar geleden dat Sevn doorbrak als de rauwe straatrat van tracks als Ma3lish en Kifesh, en sindsdien heeft hij niet bepaald stilgezeten. Hij flirtte met grime, had een bonafide pophit te pakken samen met Maan, was essentieel in het op de kaart zetten van Rotterdam Airlines als label, om vervolgens met 1OAK zijn eigen label op te zetten. Ondertussen leverde hij talloze features in de Nederlandse rap gimma, en na drie tapes, een EP en twee albums is zijn derde soloalbum hier; het meest complete werk in zijn discografie tot nu toe.

Recasso

Daarin maakt hij je af met de hak als Bergkamp, terwijl tegenstanders degraderen als de Graafschap. Toch horen we op Niet Down (met Mr. Probz) ook een heel andere Sevn. Hierin probeert mensen die zware tijden doormaken juist een hart onder de riem te steken. Op de catchy single Seeka is het tijd om te dansen en horen we hem heel natuurlijk een afrobeats-sound omarmen, terwijl hij samen met Kevin op Brother een track over loyaliteit en vriendschap levert die zo uit de soundtrack van Narcos lijkt te komen. Nog opvallendere features zijn er van Jamaicaans dancehall-icoon Beenie Man en saxofoonmeesteres Candy Dulfer, en die laatste neemt zelfs een heel kinderkoor mee op het dramatische L.I.A.B., waarin de struggle die het leven soms kan zijn omschreven wordt: “Krijg steeds vaker ’t gevoel dat ik alleen moet zijn / Ik rust m’n hoofd en neem een soetoe van die vredespijp”

Tekst gaat door onder de video.

Maar ondanks die aandacht eisende features en knallende producties is het de even ongeforceerde als onderkoelde flow van Sevn zelf die de hoofdlijn van het album uit blijft zetten. “Look at the flick of the wrist”, spit hij op Duw, in die geheel eigen toon, en over een beat waarop het onmogelijk stilzitten is. Je ziet hem daarbij al voor je als de meesterchef die het laatste snufje zout aan zijn recept toevoegt. Halfopen ogen met een mengeling van nonchalance en zelfverzekerdheid, het enige dat wacht is het opdienen van zijn nieuwste creatie. Twijfelen over of het in de smaak valt doet hij niet.

Hij weet dat de salt bae van de pyrex pot uit Almere komt.

Geplaatst door Jaap van der Doelen op 31 augustus 2018