Redman ondanks lage opkomst wild in de Melkweg

Redman was voor de vierde keer voor een optreden in Nederland. Het grootste verschil met de eerdere drie shows? De publieke belangstelling.

Als je met kaartjes voor een andere show (Reyes Brothers) ook gratis naar het concert van Redman kan en diverse media extra tickets mogen weggeven dan weet je al hoe laat het is. Het balkon van de Melkweg is deze maandagavond dan ook met rood-wit lint afgezet zodat publiek zich niet over de nieuwe Oude Zaal kan verspreiden want de kaartverkoop valt vies tegen. Er zitten zeker voordelen aan een slecht bezochte show. Zo staat er achtereenvolgens geen rij bij de ingang, de garderobe, de bar en de toiletten. Als je daarna terugkomt van het pissen hoef je ook niet te balen dat je plek in de zaal is ingenomen. Dit alles weegt echter niet op tegen de sfeer van een volgepakte Melkweg zoals bij Red’s show eind 2005 of het uitgestelde optreden van Method Man b.v. het geval was.

De twee (!) hosts op deze avond moeten een vermelding in deze review krijgen in de hoop dat ze hierna nooit meer in combinatie met host-activiteiten genoemd zullen worden. Wat een stelletje eikels waren dat zeg! “Wie zijn dat?!” vroegen meerdere mensen in de zaal zich af. De twee gastheren maakten opmerkingen ten koste van het publiek; “Krab niet aan je reet. Je moet hem beter wassen.” en “Jullie zijn R&B publiek. Ik zal het voor jullie zingen.” Na wat navraag bleken deze jongens uit de Comedy Lounge afkomstig te zijn, maar ze waren niet grappig en wel in de waan dat een host vooral voor zichzelf op het podium staat. Bovendien is het onprofessioneel als je de naam van het voorprogramma (Masaca) niet correct weet uit te spreken. Wat overigens ook niet grappig was, was dat het voorprogramma op hun beurt ten onrechte suggereerde dat Keith Murray ten tonele zou verschijnen. Nogal een domper voor de mensen die even dachten dat een mini-Def Squad show zou volgen. Dat daarna het lange wachten op Redman niet vervelend was, is te danken aan DJ Mass die zijn set grotendeels bouwde met platen uit de begin jaren ‘90. Vergeten klassiekers van O.D.B., A.D.O.R., O.C., L.O.T.U.G., & A.T.C.Q. maar ook platen van Rampage, Cella Dwellas en Main Source lieten de tijd terug gaan, maar eveneens de klok sneller tikken. Tien minuten na twaalf was het dan eindelijk zover. De intro van Adam F’s Smash Sumthin’ doet het vermoeden geven dat er een groot spektakel staat te gebeuren.

Uitgelaten rent Redman het podium op om met een onuitgebrachte verse en een frisse beat zijn show leven in te blazen. Daarna volgen de bekende featurings die hij deed voor de bangers React en 4, 3, 2, 1. Het is Time 4 Sum Aksion en dat krijgen we te horen. Reggie beloofd dat nieuw materiaal later aan bod komt, maar hij begint met de basis die hij in 1992 legde. De tracks lopen vloeiend over en maken soms inventief gebruik van een andere beat. Redman is prima te verstaan en laat zien dat hij weet waar hij mee bezig is. Het eerste half uur van de show weet hij elke seconde te boeien. Het siert hem absoluut dat hij niet begint te klagen over de tegenvallende hoeveelheid bezoekers of het lawaai dat ze (niet) maken. Red geeft absoluut de indruk dat hij het naar zijn zin heeft en dat slaat over op het publiek. Wat wil je ook als je je al koprollend over het podium begeeft of je broek op het ritme van Da Goodness laat zakken. Wie zaait zal oogsten, dus het publiek reageert ook met de track uitbundiger. De nummers van zijn laatste album zijn duidelijk minder populair dus Pimp Nutz, Freestyle Freestyle en Blow Treez nemen wat gas terug in de zaal. Opvallend overigens dat de rauwe single Gilla House Check in dit Red Gone Wild rijtje ontbrak. Tijdens de Timbaland productie Put It Down voegen DJ Kool en Ready Roc zich bij Redman en back-up rapper Markee (Je weet wel, die op de grond slapende neef uit Mtv Cribs). Met vier man en ingestudeerde bewegingen ziet het er allemaal weer tof uit.

De echte ommekeer vindt plaats wanneer Ready Roc en Markee showtijd krijgen en er meer ruimte voor improvisatie is. Het geeft Red een adempauze, maar haalt tevens het tempo uit het optreden. DJ Kool is een hypeman pur sang, maar door met zijn grote mond maar door te blijven gaan over hoe lang hij al hip-hop is wordt er niemand hype. Let me clear my throat wordt uiteindelijk twee maal ingestart door Redman die tijdelijk is omgedoopt in DJ Funkdoc. Breeduit lachend en wild scratchent staat hij achter de draaitafels van DJ Dice.

Net als bij Method Man is Da Rockwilder een hoogtepunt in Red’s playlist. Het nieuwe balkon is gemaakt om vanaf te duiken en dus doet hij dat (achterwaarts). Op de tonen van Def Squad’s Delite loopt hij daarna naar het andere balkon om dezelfde vrije val nog eens te maken. De show eindigt na een uur, chaotisch met een voorgerolde mega-joint tussen Red’s vingers . . . en daar hebben we de hosts al weer. Nog een voordeel aan een lage opkomst; je kan de zaal lekker snel verlaten.

Fixtures:
Hoogtepunt: De duik van beide balkons
Dieptepunt: De twee hosts van de avond
Bier: 2,10 euro
Pissen: Gratis
Garderobe: 1 euro
Merchandise: T-shirts voor 20 en CD’s voor 10 en 15 euro
Fotograferen: Ja
Geluid: Goed
Bezoekers: 300
Damage: 29,50 euro + lidmaatschap
Cijfer: 7

Geplaatst door bowie op 15 mei 2007