Raekwon – The Vatican Mixtape Vol. 1

Als je menige discografie er op na kijkt dan zijn het vaak de debuutalbums die het beste werk van de artiest bevatten. Ready to Die, The Great Adventures Of Slick Rick, Illmatic, Stunts, Blunts & Hip-Hop, The Sun Rises In The East, Dah Shinin’, Goin’ Off, Bizarre Ride II The Pharcyde, Enter The Wu-Tang (36 Chambers) en inderdaad ook Only Built 4 Cuban Linx waren van die meesterlijke debuut albums die tot op heden door de artiesten niet geëvenaard zijn. Zo’n album geeft een enorme druk want de artiest, en vooral het label willen, nu de eerste plaat door puristen goed ontvangen is, ook dat het vervolg schijfje hoog in de verkoopcijfers komt. Raekwon is zo’n artiest die hierdoor duidelijk de weg is kwijt geraakt. Zijn tweede (Immobilarity – 1999) en derde album (The Lex Diamond Story “" 2003) misten richting en deden, ondanks een aantal goede tracks, weinig in de winkel en de recensies logen er ook niet om. Rae was en is misschien nog steeds een beetje in de war. Op één van de skits van deze Vatican Mixtape geeft hij het zelf toe; “Ya’ll niggas don’t no which y’all want me to do. One minute you be like “” go hard. Go hard? I can’t sell no records. I go light then now I’m not goin’ hard no more. What y’all want? Na mean, u confusing me. And that’s fucking with my bread."

Stickz; “Onbetreden paden trappen we fijn / Want vloeistof deel 2 zou te makkelijk zijn.”

Nu is Rae er dus uit en weet hij wat het publiek wil; ‘Cuban Linx 2’. En wat is makkelijker dan het publiek exact dat te geven? Of toch niet. ‘Blueprint 2’ van Jay-Z was een teleurstelling, Scarface’s ‘My Homies Part 2’ was een enorme teleurstelling. Op Raekwon zijn derde album stond al eens het onmogelijke; ‘Ice Cream Part 2’. Het is duidelijk dat ik me zorgen maak om Raekwon’s nieuwe plaat.

Mijn slechte gevoelens worden door deze mixtape niet weggenomen. Sterker nog, ze worden versterkt naarmate ik voor deze recensie de schijf vaker beluister. Raekwon probeert ons warm te maken voor zijn vierde, door op deze ‘tape’ een minimaal aantal nieuwe tracks te lekken en de speeltijd verder te vullen met ‘hard 2 obtain’ en ‘featuring’ materiaal. Daarnaast staan er de onvermijdelijke ‘skits’ en ook een paar ‘blends’ op. Dit laatste fenomeen is mij al vaker een doorn in het oog geweest en ook deze getruceerde samenwerking van Raekwon met Biggie, Big Pun en Nas is weer tenenkrommend. De ‘Favorite Things’ beat van Saigon wordt totaal verkracht, en laat iemand alsjeblieft een straf opleggen op het onrechtmatig en onrespectvol gebruiken van de accapella’s van dode rappers! R.I.P. verdomme!

De nieuwe track ‘Ice Water Inc.’ is genaamd naar, en samen met, de crew van Raekwon. De productie credits tonen trots dat Kanye West de beat heeft verzorgd, en dat klopt weliswaar maar dit is niets meer dan de instrumental van Talib Kweli’s ‘Good To You’! Dit is wel een hele goedkope manier om grote namen op je hoes te drukken. ‘Thousands To M’s’ is gebaseerd op de ‘Express Yourself’-sample van N.W.A. maar is net als de belofte ‘Vatican’ te kort geknipt om een serieus oordeel over te geven. Dat ‘Kids Thats Rich’ van Soul Brother #1 Pete Rock afkomstig is maakt de track op papier een geweldige plaat en daar blijft het ook bij.

Had Raekwon op deze mixtape gekozen voor een mix van zijn Wu en eigen klassiekers, en de betere platen waarop hij gast was dan zou dit samen met wat nieuwe tracks voor een geweldige compilatie hebben gezorgd. Maar we moeten het doen met enkele echt nieuwe track en vooral veel B-, C- en D-platen. En dus krijgen we in plaats van zijn memorabele verse op ‘C.R.E.A.M.’ het saaie; ‘Let My Niggas Live’. De track is weliswaar met Nas en, de niet op de hoes genoemde, Inspektah Deck maar hij viel op ‘The W’ al tegen en dat valt hij nog steeds. Op ‘You Might Die’ doet Rae het samen met, de wederom niet genoemde, DJ Doo Wop en beide klinken niet meer dan aardig. Een ander goed/slecht voorbeeld is de Wu-Tang track ‘Diesel’ die op de ‘Soul In The Hole’ soundtrack uit 1997 stond. Nu zijn soundtrack bijdrages meestal onder de maat en ook ‘Diesel’ is geen uitzondering. Van al die Wu-Tang cd’s is toch wel wat beter materiaal te trekken?

Is het dan allemaal kommer en kwel op deze schijf? Nee, gelukkig blijft er nog een beetje hoop over. Wanneer je ‘Baggage Handlers’ op repeat zet kom ik helemaal in de stemming voor het vervolg op Cuban Linx. De track is rauw, laat Raekwon op zijn best horen en is gebaseerd op een instrumentale Jay Dee interlude van Common’s ‘Like Water For Chocolate’ album. Met een Toney Montana sample in de intro krijg je automatisch dat snuivende Cuban Linx gevoel. Bovendien brult Busta Rhymes constant; “Yo, it’s Cuban Linx Two, Motherfucker!”. En zo kijk ik ondanks deze tegenvallende mixtape toch nog steeds uit naar het vervolg van de klassieker.

Tracklist:
01. Intro
02. Let My Niggas Live ft. Nas
03. DJ Riddler Skit
04. You Might Die
05. Major Waves
06. Tony Soprano (DJ Riddler Skit)
07. Gun King
08. Still Killin’
09. Yae-Yo
10. King Pinz
11. The Heist ft. Ghostface & Busta Rhymes
12. Baggage Handlers
13. Diesel ft. Wu Tang
14. Spring Water (DJ Riddler Blend)
15. 45’s (DJ Riddler Skit)
16. Big Spender
17. The Truth
18. Make Moves
19. Eldarado ft. Ghostface
20. Purple Jag ft. Posta Boy
21. Bump Bump ft. Prince Po
22. Shame On A Nigga ft. ODB
23. Pop Off
24. Joe Pesci (DJ Riddler Skit)
25. Ice Water Inc.
26. Thousands To M’s
27. Kids That Rich
28. Scarface Skit (Dj Riddler & Charles Bronson)
29. Good Kush ft. Jagged Edge
30. Fish & Chips
31. Biggie, Big Pun, Nas & Raekwon (DJ Riddler Blend)
32. Vatican
33. Down South
34. Ice Water
35. Ghetto Boy ft. Wu Tang

Geplaatst door bowie op 17 mei 2006