Groene rook, een one man show en stralende gezichten op Pukkelpop

De benauwdheid stijgt op uit het veld. Is het het matige zonnetje dat af en toe door het grijze wolkendek prikt of is het de knaldrang waarmee de bezoekers het terrein belopen? Na drie jaar stilte staat de festivalweide in Kiewit weer volgebouwd met grote tenten. Het grote voordeel op de vrijdag die vol hiphopshows zat? Er was overal genoeg ruimte om aan te sluiten. Wij waren erbij op Pukkelpop en zagen legendes en nieuwkomers aan het werk.

Het eerste dat opvalt als we een rondje maken over het terrein: het is nóg groter dan anders. De looppaden tussen de tenten is heerlijk breed. En dan is er nog een voordeel – voor de bezoekers, niet voor de organisatie. Dat er iets minder tickets zijn verkocht, is een prachtgegeven voor iedereen die wél door de poorten wandelt. Opstoppingen lijken hier een haast onmogelijke opgave, en bij zowat iedere show is bewegingsruimte genoeg.

Naast de vele optredens in grote tenten als de Dance Hall, Castello en Marquee is er tussen de tenten ook meer dan ooit te beleven. Er is Cote Bizar, waar men door de poorten loopt en in een wereld vol rariteiten en straattheater terechtkomt. Een ballonkunstenaar die geslachtsdelen vouwt, een draaiorgel waaruit techno klinkt, en opgehangen babypoppen met een clownsmasker op. Zelfs de ‘brand activaties’ lopen al gauw vol. Bacardi presenteert een dansvloer-balkon dat net over de helft van de middag al helemaal bezet is en ook bij de Aperól Spritz-tent puilt het al gauw uit.

Dingen met band

Wij richten ons vooral op de tenten die Pukkelpop zelf heeft neergezet. De Dance Hall is het thuishonk voor o.a. hiphop uit de lage landen. Als we ‘m voor de eerste keer betreden zet S10 haar Songfestival-liedje De Diepte in, waarmee ze op een meezingend publiek kan rekenen. Kevin tijdens zijn optreden met de loeistrakke hiphopband The Animals een paar uur later: “Ik weet dat S10 hier was vanmiddag, maar ik ga ‘m tóch nog eens doen!”

En daar klinkt de remix van Adem Je In. Zwaarder als de versie waar Stien haar set mee af had gesloten. Kevin’s uitgebreide flirt met r&b-producties (Praat Met Mij, Samen, Ik Kom Je Halen) valt overigens prima in België. Maar vooral de tweetrapsraket aan het eind – Fisherman en Gordelweg – vormt een sterrengerecht met de voor hem typische ingrediënten: goede hooks, strakke rapcoupletten, trage maar uiterst meezingbare flow. “Als we kunnen gaan ze schrikken van de fee, ik doe nu dingen met band!”, schreef hij in een periode vol lockdowns. We kunnen Kev. En je doet die dingen met band bijzonder goed.

De in Brussel wonende Osayuki Asamota, als producer opererend onder de naam Chuki Beats, heeft een iets kleiner publiek in diezelfde tent. Hij wisselt zijn eigen instrumentale beats af met een door een drummer en gitarist uitgesponnen variaties. Daarnaast pakt hij ook zelf regelmatig een gitaar. Maar het leukst wordt de show als er een nog completere formatie op het podium staat. Gastartiesten K1D en Dina Ayada deden het alleraardigst hoor. Maar de tent ontplofte pas echt toen Yung Mavu’s silhouet op het scherm verscheen en hij tegelijkertijd het met jungle-ornamenten gevulde podium op kwam wandelen.

Bassen rollend onder de grasmat

Gelukkig konden we ook naar buiten voor een portie strakke hiphop, want in de tenten hoefde het niet druk te zijn om verhit te raken. Het was er vaak broeierig. Dat werd het ook op het veld voor het hoofdpodium, de enige niet overdekte stage met live muziek. Al om half vier in de middag trad daar Skepta aan. En hoewel zijn ratelende grime – hier uitgevoerd met Boy Better Know-kompanen DJ Maximum en rapper Frisco – ideaal is om een nacht mee door te halen, bewijst hij het ook in het daglicht te kunnen. Zijn flow is afgemeten strak, zijn performance waarschijnlijk wegens het tijdstip iets minder energiek dan anders. De show komt niet helemaal van de grond. Het zwarte gordijn in combinatie met de all black-outfit van de MC zorgde voor een saai aangezicht en lang niet iedereen begreep de ronkende bassen die zo’n vijf centimeter onder de grasmat door leken te rollen. Aan Skepta zelf lag het in ieder geval niet.

En waar Skepta nog met enige passie zijn tracks daadwerkelijk live rapte, was Lil Uzi Vert een paar uur later te lui om enigszins de microfoon naar zijn mond te brengen. Eerst draait zijn dj met een warming up-set (waarom in godsnaam?!) een kwartier van zijn speeltijd af, om vervolgens amper te rappen. En hoe tof die hits (XO Tour Llif3, Bad & Boujee) ook zijn, deze hadden ook door iedere willekeurige pauze-dj gedraaid kunnen worden. En ja, hij was nóg luier dan de Londense Lancey Foux, die in de middag ongeveer hetzelfde kunstje flikte in de Castello. Waarom Uzi geboekt is, is vraag één. ‘Waarom op het hoofdpodium?’ is de onvermijdelijke vervolgvraag.

Briljante one man show en groene rook

Gelukkig waren we even ervoor al verwend met een one man show in de Marquee. De Britse slowthai doet al zijn voorgangers – en eigenlijk ook zijn volgelingen – verbleken. Zijn dj kan het amper verprutsen, daar hij de opdracht heeft gekregen in de coulissen te blijven en simpelweg alleen op play te drukken. Des te knapper is het dat slowthai in zijn eentje weet te boeien. Bij iedere instart brult het publiek harder de tent bol. Als de enthousiasteling die hij is gooit het straatjochie uit Northampton er te pas en te onpas gekke dansjes uit. Vervolgens haalt hij iemand op het podium om een couplet van Skepta te rappen (die kent de jongen in kwestie overigens helemaal niet) en klimt hij op de barrier om te feesten met fans.

Rond half negen in de avond is er groene rook. Aan Cypress Hill de taak om af te sluiten, althans onze dag op #PKP22 dan. Of ze last hebben van de grote horde Slipknot-fans die de voorste rijen bezet houden? Amper. B-Real, DJ Lord en Eric Bobo hebben genoeg stevig materiaal om ook hen te boeien. De battle tussen de percussionist en de dj? Sfeerverhogend; zelfs tienermeisjes nemen de ruimte om te dansen op de ritmes.

De muzikale dynamiek is dus helemaal dáár, maar er is niemand om te contrasteren met het nasale stemgeluid van B-Real. Waar is Sen Dog? In elk geval schittert ‘ie in afwezigheid. Is de show daardoor incompleet? Ja. Is de show gedateerd? Zeker, wat zonde is met een uitstekende nieuwe plaat onder de arm. En is afsluiten met “de meest energieke hiphoptrack aller tijden” played out? Ja, maar Jump Around werkt bij de Pukkelpop-crowd als een rode lap op een stier. De ernorme sitdown die ontstaat bezorgt de hiphopvreugde die eigenlijk nog niemand had gevoeld. Zelfs bij de Slipknot-fans.

Pukkelpop bewees zich andermaal als een grootse happening. In iedere uithoek van het terrein was er feest; er waren geheime doorgangen naar verstopte parties, er waren snoeiharde dj-sets, er stonden internationale grootheden en talent uit eigen- en buurlanden. En er was Moeder Natuur, die godzijdank pas een plens liet vallen toen we ons richting de auto begaven. De rest van de dag straalde zowel het weer als Pukkelpop.

Op de openingsdag en de slotdag was Nikki van Toorn ook aanwezig met haar camera. Alle foto’s check je binnenkort op de site. Hieronder rollen we door met een paar extra pics van de vrijdag.

Geplaatst door bowie op 23 augustus 2022