Postmen

De finale van hun Free World Tour werd door Postmen gehouden in, hoe kan het ook anders, Rotterdam. Daar waar hun creativiteit geboren is, daar moest het deze avond gebeuren…

Als afsluiter van hun Free World Tour deden Postmen hun thuishaven Rotterdam aan. Nighttown was behoorlijk gevuld, ik schat dat driekwart van de zaalcapaciteit benut was. In het voorprogramma stond de Rotterdamse MC Far I Disciple die met een zeer degelijke set van ca. een half uur bewees waarom hij een van Nederlands beste Engelstalige MC’s is. Goede beats, dope rhymes, sterke delivery; gewoon kwaliteits-undergroundshit uit 010. DJ Kees de Koning draaide tussendoor uiterst smaakvol afwisselend roots reggae, oude soul en nieuwe hiphop. Precies de goede muziek om het publiek in de stemming te krijgen voor de hoofdact van de avond: Postmen.

De intro van de show was vertrouwd: nog steeds dezelfde Bob Marley bewerking waarmee de mannen uit Rotterdam rond 1998 ook al hun shows mee begonnen. De show zelf was, ondanks het vrij slechte geluid, gewoon goed zoals we gewend zijn van de Postmen. Het slechte geluid had als nadeel dat Shy Rock niet best te horen was, en zijn zangvocalen zijn toch wel erg belangrijk voor de sound van de hiphop/reggae formatie. Mis was gelukkig beter te horen waardoor de nummers toch wel krachtig bleven. Een leuke verassing was de live-remix van hun hit “Crisis”; de band begon de track in de reggaeversie waarin we hem kennen, om vervolgens op een meer hiphop georiënteerde versie over te stappen. “Cocktail”, “U Wait” en mijn persoonlijke favoriet van de mannen: “This life”, ontbraken gelukkig ook niet in de ca. 1,5 uur durende optreden, waarin de focus duidelijk lag op debuutalbum Documents en de recentelijk uitgekomen derde plaat Era. Van het minder positief ontvangen tweede album “Revival” werd weinig gespeeld, misschien vond de band dat zelf ook hun minst geslaagde werk? De mix van oude en nieuwe nummers werkte goed, al deed het Rotterdamse publiek hun naam als moeilijkste publiek van Nederland weer eer aan door niet al te veel enthousiasme te tonen voor de verrichtingen van “hun” jongens. Maar goed, dat is standaard dus zegt niet veel over de sterke show die Postmen wel degelijk neer zetten.

De Committee Gunmen crew was ook als vanouds van de partij, hetgeen altijd een tof onderdeel van de show is. E-Life, U-Niq en Sonny Diablo zijn ervaren MC’s die altijd een meerwaarde geven aan het Postmen optreden. E-Life neemt de rol van leider van de crew op zich als de 5 MC’s hun gezamenlijke nummers doen, het publiek opzwepend om wat meer “noise” te produceren. Helaas waren de mics van vooral Sonny D en U-Niq te zacht afgesteld, waardoor de performance buiten hun schuld om aan kracht inboette. Na ca. 75 minuten was de show ten einde en volgde er nog een toegift van ongeveer een kwartier. Al met al was het een goede show, alleen erg jammer van het minder goede geluid.

Fixtures:
Hoogtepunt: de live remix van “Crisis”
Dieptepunt: het geluid
Bier: 1,90
Wc: 0,20 cent
Garderobe: 0,50 cent
Fotograferen: yep
Geluid: slecht
Bezoekers: ca. 700
Damage: 12 euro + lidmaatschap
Cijfer: 7

Geplaatst door bowie op 26 november 2003