Met ouwe EPMD tracks in mijn achterhoofd ging ik de reis van Den Haag naar Sneek weer ondernemen om me in het Bolwerk te laten verassen door de heren van The Hit Squad (of wat daar nu nog van over is) vergezeld door de slecht engelssprekende DJ Honda.
Rond de klok van kwart over negen stapte ik samen met DJ Knowledge de zaal binnen. Tja, als om 8 uur de deuren opengaan en er is geen voorprogramma is de kans groot dat het programma op tijd begint. Niets was minder waar. De aangetrokken DJ voor de avond Low Pro (dit zegt meer iets over de hoogte van de draaitafels naar mijn mening) draaide van alles door elkaar. Platen als 50 Cent’s P.I.M.P. werden afgewisseld met klassiekers van MC Shan, Schooly D en noem maar op. Het publiek was ook heel divers, dus voor elke gedraaide plaat was wel iemand te vinden die de tekst meerapte.
Om tien uur leek het dan zover te zijn. De host voor de avond, Bandit, kwam met microfoon het podium op en eiste de aandacht op. Niet met teksten als “Zijn jullie klaar voor P-M-Deeeeee!!” maar met de mededeling “Ze zijn onderweg, ze zijn bij Utrecht, dus nog even geduld.” Allerlei flashbacks vlogen me door mijn hoofd van gemiste optredens doordat mensen “hun vliegtuig gemist hadden” en dergelijke. Het feit dat ze de laatste tijd wel meer in Europa hadden opgetreden, gaf me echter genoeg hoop om te blijven.
Dj Low Pro haalde alles uit zijn platenkisten om de mensen tevreden te houden, er werd nog een middelmatige beatboxer het podium opgeroepen en om twintig over elf was het moment echt daar.
Met een hype scratch-intro door DJ Honda begon de show. Het publiek was weer uit alle gaten en hoeken naar voren gekropen om dit festijn te aanschouwen. De opkomst van Parrish Smith ofwel PMD maakte dat de mensen hun opgekropte liefde voor hiphop niet meer in bedwang konden houden. Hij begon met een paar nieuwere (solo) tracks die ik persooonlijk niet kende, maar het klonk wel aangenaam. Dat wil zeggen, lekkere hiphop die aan de geluidsman echter niet besteed was. Wat een prestatie om wederom een hiphop show te vergallen door gewoonweg niks aan het geluid te doen. De beats stonden duidelijk te hard (ja, dat kan ook) zodat ze vervormden, de mic van PMD stond zo zacht dat de man zijn stembanden uit zijn keel stond te schreeuwen om maar een beetje verstaanbaar te zijn. Tekenen richting de geluidsman om zijn mic harder te zetten hadden beter een middelvinger kunnen zijn aangezien ze toch genegeerd werden.
Al gauw begon PMD oude EPMD tracks uit de kast te halen waarop de bezoekers lekker konden bouncen en de teksten meeschreeuwen.
DJ Honda werd ook nog even in het zonnetje gezet en mocht een DJ-set doen om zich te bewijzen. Knowledge wist me te vertellen dat hij deze set zo’n 10 jaar geleden ook al had gebruikt in een battle en de 10 jaar oefenen hadden niet het effect wat je zou verwachten. Een zeer matige DJ-set was het resultaat.
Na een stuk of vijf PMD tracks was het de beurt aan de “invisible” backup man van PMD om het podium te betreden. K-Solo haalde ook oude bangers uit de kast als “Will the real Solo please stand up”, “Spellbound” en het legendarische “Fugitive”. Zijn solo optredentje eindigde hij met de track die origineel met Redman opgenomen is “It’s Like That”. Lekker!
Tijd voor de heren om samen nog wat nummers te doen. Dit duurde tot ongeveer vijf voor twaalf toen de gehele crew vrij abrupt het podium verliet. Gezichten met verschillende uitdrukkingen waren in het publiek te vinden. Veel mensen bleven staan, omdat ze simpelweg geen genoegen namen met het tot nog toe gepresteerde.
Klokslag 12 uur kwamen de mannen weer uit de backstage gewandeld om aan het “we want more” geroep gehoor te geven.
Hier werden weer enige nieuwere PMD tracks gedaan, maar het hoogtepunt was toch zeker toen de “Headbanger” werd ingezet. Duidelijk gevoed door de losgekomen energie van het publiek deden PMD en K-Solo, ondanks de onveranderde status van het geluid, hun best om zich helemaal te geven. Na een paar keer gevraagd te hebben “do you still want more” gevolgd door nog een track was het om tien over twaalf echt gebeurd. Ze lieten nog even weten dat ze het prachtig vonden in Holland en onder begeleiding van een beat verdwenen ze.
Fixtures:
Hoogtepunt: “The Headbanger”
Dieptepunt: het slechte geluid
Bier: 1,20 euro
Wc: gratis
Garderobe: 0,50 euro
Fotograferen: yes y’all
Geluid: tragisch
Bezoekers: 200-250
Damage: 15 euro
Cijfer: 6
