Paradisoul / Little Brother

Deze vrijdag was er weer een speciale editie van Paradisoul. Dit keer was het Little Brother die het publiek moest rocken. Lees hier hoe Little Brother hun album The Listening presenteerde en of de groep wel geheel compleet aanwezig was..

Nadat vorige week Krewcial met band de podia van Paradiso betrad, was het dit maal de beurt aan de heren uit North Carolina, namelijk Little Brother. Bij aankomst was Paradisoul al goed gevuld en was er in de grote zaal een intieme sfeer gecreëerd door het grote scherm wat als plafond diende.

Na geruime tijd kwam de aankondiging door de DJ van de groep genaamd DJ Dho. Deze forse man nam tevens de plaats in van 9th Wonder die er zelf niet bij kon zijn. Een groot gemis voor de mensen die wel eens wilden weten of deze beste man ook op feesten zijn platen draait met handschoenen aan. Er was geen ruimte voor getreur want de twee MC’s van de groep, Phonte en Big Pooh, hadden er zin in. Met enkele cliché dingen als het “put your fist up in the air” startte het optreden moeizaam. DJ Dho poogde het publiek iets actiever te laten bewegen en gooide enkele instrumentals van Gangstarr er tegenaan met enig resultaat moet ik zeggen. De show kreeg een ommekeer dankzij de diverse kwaliteiten van de MC’s. Vooral de energie die Phonte in zijn show stak is niet te geloven, samen met Big Pooh was hij overal on stage te zien en toonde ware emotie waardoor je duidelijk zag dat beiden genoten van de show. Het publiek reageerde over het algemeen moeizaam op al deze positieve vibes.

Het album “The Listening” van Little Brother kwam geheel aan bod en het soulvolle “Whatever You Say” zorgde voor veel interesse in actie onder de mensen in het publiek. Snelle, funky rhythms met “Make Me Hot” en “Speed” waar de zang van Phonte mij het meest opviel. Deze was namelijk zeer zuiver wat betekende dat je naast een duidelijke MC ook nog eens een soulvolle zanger had. Hier bleef het niet bij, want de heren bleken ook hilarische danspasjes te kunnen tot groot vermaak bij het publiek. De show werd een waar spektakel, ondanks dat het geluid niet goed tot zijn recht kwam. Little Brother gaf zich zichtbaar 100% en dropte o.a. nog meer tracks als “The Yo Yo”, “The Way You Do It for the Ladies”, “For You”, “So Fabulous” met heerlijke samples er doorheen, “The Listening” waar de essentie van de boodschap van Little Brother weer in terugkwam. Ook “The Getup” werd goed vertolkt, alleen de hook van de track (what you gotta do is Get Up) werd niet goed opgepikt door het publiek.

Tevens werd een een producer genaamd Nicolai uit het publiek gehaald die een track (Light It Up) voor Little Brother geproduceerd zou hebben. Nicolai genoot duidelijk dat zijn nummer gedraaid werd en deze viel ook nog eens goed in de smaak. Ook demonstreerde Phonte nog een beatbox waar Big Pooh wat verses op spitte. Een zoveelste poging om het publiek nog wat meer energie te tonen resulteerde in een splitsing van de menigte die om de beurt moest bewijzen hoe hard ze konden schreeuwen. Dergelijk tafereel had enig hiphop liefhebber al op de Uitmarkt met Redman gedaan wat een beter resultaat had. Desondanks zette Little Brother een puike show neer waar op het einde Dho niet kon ontbreken bij de komische danspasjes en gaf het drietal een waardig afscheid door nog enkele lines te zingen.

Een geslaagd optreden met als minpunt het geluid waardoor op sommige momenten de tekst van de heren niet goed meer te volgen was. Na het optreden waren er nog de DJ’s Leroy & KC The Funkaholic die het publiek tot in de vroege ochtend heerlijke plaatjes draaiden dat varieerde van hiphop naar soul en van funk naar house. Met veel genoegen mocht ik aanhoren hoe er meteen na de show een mini marathon met tracks van A Tribe Called Quest werd opgezet. Wederom een geslaagde Paradisoul met in het vooruitzicht een editie met DJ Premier.

Fixtures:
Hoogtepunt: De aanwezigheid van zoveel talent op het podium
Dieptepunt: Het geluid
Bier: 1,80
Wc: gratis
Garderobe: 1,-
Fotograferen: Ola duidelijk!
Geluid: Matig
Bezoekers: circa 450
Damage: 9,50
Cijfer: 7.5

Geplaatst door bowie op 25 april 2004