De afzegging van zijn show in de grote zaal van de Paradiso was een teleurstelling en na aankondiging dat de man 30 december in ons land zou zijn, werden we blij verrast met het feit dat hij 8 juli al Nederland zou komen rocken en wel in de, vergeleken met de Paradiso, iets kleinere Bitterzoet.
The Most Lyrical One, Trigga Happy Pappy, The 1.5 Million Dollar Man. De geruchten waren dat de man alleen door Europa aan het touren was zonder vriendjes, manager en merch people. Wij hoopten natuurlijk op de aanwezigheid van Kay Slay The Drama King en misschien wel Mike Jones, maar we konden slechts afwachten.
De Bitterzoet was langzaam aan het voldruppelen toen wij het gebouw betraden. Yid was zijn Papoose t-shirt vergeten, maar werd gelukkig toch binnengelaten. Na een klein uur wachten klommen Dion en RMB het podium op. Zij zouden een korte maar strakke showcase neerzetten om de boel op te warmen. Het Amsterdamse publiek leek wel een beetje bang te zijn voor deze uit Rotterdam afkomstige MC’s. Dion meldde tevergeefs dat hij in Amsterdam was geboren, want het publiek bleef op een enkeling na, lauw en leek niet onder de indruk te zijn. Na een kwartiertje was dit lyrisch vermaak voorbij en mochten de DJ’s het weer overnemen.
Inmiddels waren er zo’n 150 man binnen en de Bitterzoet kennende qua afmetingen begon het al een beetje een Turks stoombad te worden. De DJ’s draaiden lekkere tracks en mixten deze vrijwel naadloos aan elkaar.
De spanning was duidelijk aanwezig in de crowd, want over een onbepaalde tijd zou hier Papoose op stage staan. Na een vervelend lange wachttijd die af te lezen was aan de meeste bezoekers, leek het dan zover te zijn. Enkelen donkere mannen met “Thug-a-cation” shirts kwamen het podium op, waar de voorste linie al een tijdje was bezet door een groepje gewillige dames.
De back up MC’s stelden zich niet voor, maar vroegen alleen of het publiek klaar was voor de Pap, wat beantwoord werd met een volmondig “JA”. Geen Kay Slay, geen Mike Jones, maar wel Papoose! De opkomst van deze man was dope. Hier was ie dan! Gekleed in een shirt met (al dan niet echte) diamantjes, een dikke klok om zijn pols en een Jordan cap met de naam Brooklyn op de klep was het tijd om te beginnen. Verrassend genoeg bleek de show echt geoefend en strak te zijn. Deze man kwam voorbereid!
Met 18 mixtapes op je naam moet je wel een show kunnen vullen lijkt me en Papoose liet dat zien. Een groot en voor mij wel zwaar tellend minpunt was dat hij alle tracks over zijn eigen stem deed. Oftewel een soundmixshow in full effect. Het enige dat miste was de aanwezigheid van Henny Huisman en de jury. Na elke track keek Papoose een beetje para de crowd in, alsof hij elke verkeerde blik zou afstraffen met een flink pak slaag. Gelukkig bleef het bij kijken.
Er kwamen heel wat (halve) tracks voorbij, maar wij misten eigenlijk 2 tracks in ieder geval: We Are The Streets en What The Fuck Is A Papoose. Een acapella versie van Alphabetical Slaughter was leuk voorbereid met de backups die steeds een bord met een letter vasthielden en als extraatje begon Pappy nog aan het alfabet, maar dan andersom. Maar dat eindigde bij de U geloof ik. Zeker een dope stukje in de show.
Het was niet te vermijden. De dame in the front met de grootste voorgevel kon het niet meer houden toen Papoose haar leek te wenken en stond binnen no time op stage. Gelukkig was ze er ook zo weer vanaf.
De show ging nog even door en na een klein uur was het voorbij. Uit het niets stak Pappy zijn peace sign in de lucht en een abrupt einde viel ons ten deel. Weg was ie.
Nog even wachtend op een eventuele toegift werd het ons na enkele minuten wel duidelijk, de show was echt voorbij. De front row tits werden nog even netjes opgehaald om mee backstage te gaan en daarmee was de kous echt af.
Achteraf gezien was het zeker geen tegenvallende show (met mijn lage verwachtingen zou dat dan ook echt een aanfluiting zijn) maar een heel dikke show was het ook weer niet. Het was een gemiddelde hiphop show, maar omdat het Papoose betrof maakte dat het wel een speciaal avondje. De Paradiso zou te hoog gegrepen zijn, maar de Bitterzoet was een prima plek voor deze show.
Fixtures:
Hoogtepunt: Alphabetical Slaughter
Dieptepunt: rappen over zijn eigen stem
Bier: (fris) 2 euro
Wc: Gratis
Garderobe: 1 euro
Merchandise: T-shirts
Fotograferen: Ja
Geluid: Best ok
Bezoekers: een stuk of 150, hooguit 200
Showtime: ca.23.00 uur
Curtains closed: ca.00.00 uur
Damage: 15,00
Cijfer: 7
