Nu de Nederlandstalige rap populairder is dan ooit komen de grondleggers weer ouderwets hard terug met hun negende album "Tegenstrijd" die in P60 gepresenteerd wordt. Helaas, de kaarten zijn al allemaal verkocht aan de die-hard fans. Dit stond er te lezen op de site van P60, de zaal waar het feestje ter ere van de release van Tegenstrijd werd gehouden.
Dat de kaartjes uitverkocht waren, lag voornamelijk aan het feit dat talloze fans nog voordat de voorverkoop gestart was, hun kaartje al hadden gereserveerd via de site van de Osdorp Posse. Het was dus duidelijk dat het volgens de fans alweer veel te lang geleden was dat dit viertal eens had opgetreden. En dat je bij dit optreden ook nog eens voor een belachelijk laag bedrag een pretpakket bestaande uit: de cd, een speciaal t-shirt, een fluitje en een keychord. In de aanloop naar 25 januari werd er al wild gespeculeerd over hoe het zou worden. Velen hoorden al het nummer “Noem Het Hiphop” en de trailer en besloten om hun kaartje te verkopen. Een groot aantal geloofden nog steeds heilig in Osdorp en gingen toch. En ook ik ging er heen.
Vanuit het zuiden op naar Amstelveen. Eenmaal aangekomen daar in Amstelveen was het eerste wat me opviel dat in tegenstelling tot wat ik me altijd kon herinneren van OP-shows, er nu niet grote horden fans overal op straat te vinden waren onderweg naar de zaal. Sterker nog: er was er geen een te zien tot vlak voor de P60. Als eerste maar het pretpakket ophalen. Het plastic tasje moest natuurlijk meteen geïnspecteerd worden. Fluitje? Tjek! Keychord? Tjek! CD? Tjek! T-shirt? Tjek, maar wel bekend design… Het 10 jaar OP logo met daaronder geprint: “+5=15! Speciaal aandenken ter gelegenheid van het 15-jarig jubileum van de Osdorp Posse én de releaseparty van het album Tegenstrijd” Een beetje goedkoop? Moesten ze soms van die 10 Jaar OP shirts af? Geen idee. Maar het gaat om het gebaar zullen we maar denken.
In het café; werden we al “aardig in de stemming” gebracht met veel metal en her en der een oude OP-track. En dat terwijl ik toch duidelijk zeker ten tijde van de Kernramptour heel wat fans heb horen klagen over het hoge metalgehalte… Dus gingen er veel weer naar buiten, rondzwerven door het centrum van Amstelveen. En wat waren de omwonenden daar blij mee: iedereen die zijn tasje al op had gehaald, had het fluitje meteen uitbundig in gebruik genomen. Het werd dus tijd dat die zaal eens open ging, en vlug!
Bij de ingang stond meteen een lange rij die niet in 1 keer naar binnen mocht. Nee, telkens een klein groepje en dan weer wachten. Dit om drukte bij de muntjesverkoop te voorkomen. Rustig blijven wachten tussen een grote groep jongeren met een fluitje is onmogelijk kan ik zeggen. Maar goed, eindelijk kon ik naar binnen om daar meteen gezeur te krijgen over de gastenlijstplaats. Fijn, ook al was het dus toegezegd: we stonden er niet op… Uiteindelijk toch nog binnengekomen, munten gehaald, trap op en jas gedumpt in de garderobe. Waar is de zaal dan? Moest je nog een trap op, en wat voor een! Deze trap is onmogelijk te nemen als je ladderzat bent. Volgens mij is dit expres gedaan om kotsende mensen in de zaal te voorkomen. Maar prettig is anders.
In de zaal aangekomen was het eindelijk weer een vertrouwd gezicht: zaal vol fans en op het podium een Deegmeester Daan die oldskool plaatjes spint. Eerste biertje al in de hand en wat mij betreft mocht het beginnen. Want dat gefluit werd irritant en ze zouden toch wel mee ophouden als de show begon? Om een antwoord hierop te krijgen moest ik toch nog wat geduld op brengen.
Maar gelukkig kwam eindelijk Def P het podium op om het voorprogramma aan te kondigen. Het voorprogramma bestond uit de Uitverkorenen, de Gekste NUA, Moordgasten, Mach & Jesse en Casto. Alles in 1 blok non-stop. De Uitverkorenen begonnen dus met hun show. En de fluitjes werden gelukkig minder. Er kwamen vooral nummers van Kruistocht door de Ruimte voorbij, maar die konden het publiek niet echt boeien. Dan was het de beurt voor de Gekste NUA. Deze bleek vanavond alleen maar vertegenwoordigd te worden door Das. En ook Das kon het publiek niet echt aan de gang krijgen met zijn matige raps. Ik dacht eerst zelfs dat het freestyles waren, want zo bekend ben ik niet met het repertoire van deze groep, maar de refreintjes wezen uit dat het toch echte nummers waren. Dan was het de beurt aan de Moordgasten. Twee basisscholiertjes die al rappend met piepstemmetjes driftig heen en weer lopen op het podium kon ook niet veel reacties uit het publiek krijgen. Ok dit was vlug voorbij om weer plaats te maken voor Mach & Jesse. Twee straatschoffies op het podium die ook al alleen maar nummers van hun tweede cd ten gehore brachten. Er kwam al iets meer beweging in de zaal, maar nog niemand ging uit zijn dak. Ik begon het idee te krijgen dan Osdorp het nummer “Voorprogramma” maar eens tegen zijn eigen publiek moet richten. Dan maar Casto met zijn tegenwoordige vaste back-up Locomotief. Deze combinatie blijkt nog steeds goed te werken, want eindelijk kwam er echt beweging in. Om ook alweer vlug voorbij te zijn. Weer tijd voor Daan die plaatjes draaide.
En dan, eindelijk, na jaren weggeweest te zijn, was het zover! Niet meer aangekondigd door het ellenlange ge-whutwhut van Noreaga, klonk dan de intro. En zoals ik al dacht: OP-publiek gaat alleen maar uit zijn dak bij OP. Wild geslam en gestagedive waar eerst alleen maar wat boppende hoofden waren met wat her en der wat handjes. Het publiek had er zin in. En Osdorp Posse zelf ook. Seda sprong weer ouderwets van links naar rechts over het podium. Def P was lekker met ogen dicht aan het swingen op de beat. King rapte fanatieker dan ooit en IJsblok hield wel geen maat, maar zijn flow was iig vet met glimmende pretoogjes.
Het heette dan wel een cd-presentatie, maar er kwamen opvallend weinig nummers voorbij van Tegenstrijd. In plaats daarvan waren er een hoop nummers uit de oude doos gehaald. Nummers die al lang niet meer live gedaan zijn. Osdorp ging weer terug naar de oldskool. Dus geen tonnen meer op het podium, geen metalband en nauwelijks nummers van Kernramp. Alleen Origineel Amsterdams kwam voorbij, wat mij weer een mooie gelegenheid gaf om bier te halen, en Platwalsen. Voor de rest was het voornamelijk stevig ram en beukwerk.
Bij dat oldskool hoorde volgens Def P ook het fluitje. En dat heeft hij geweten ook! Er werd het grootste deel van het optreden zo hard gefloten, dat ze zelfs op het podium de beats niet meer goed konden horen. Def P heeft dus regelmatig moeten vragen of het vele harde gefluit toch wat minder kon. Maar het bleef hard en overstemde vele malen de nummers. Op een gegeven moment deed het gewoon pijn aan de oren en de meesten hadden dan ook hun vingers in de oren.
Rond een uur of 2 was het dan afgelopen en liep de zaal langzaam leeg. Met het gefluit nog in de oren, iets waar ik de komende paar dagen nog last van zal hebben, gingen we weer huiswaarts…
Fixtures
Hoogtepunt(en): het afwezig zijn van een metalband.
Dieptepunt: 500 fluitjes…
Bier: 1,70
WC: gratis
Garderobe: 1,-
Fotograferen : ja
Geluid : goed
Bezoekers: Uitverkocht
Damage: 10,-/ 25,- met pretpakket/ 26,50 in de vvk
Cijfer: 7,5
