Zo’n twee jaar geleden verscheen uit het niets ineens het Haags/Amsterdamse collectief MOVNT OLYMPVS met de single Corky Thatcher. Op een ongekend hoog tempo volgden de HADES EP, een paar singles, het album GODSQUAD, weer wat singles en uiteindelijk het debuutalbum OGEN OP OLYMPVS met Limburgse concullega’s DOOK&BOO$. In de tussentijd verschenen ook soloprojecten van spelers binnen het collectief zoals Hand Solo, PUUR&ONGESNEDEN en GΩD LOVES UGLY. Na die laatste tape was het heel kort even stil op de Olympische bergtop. Tot vandaag Ω (lees: Ohm) verscheen.
Voor wie nog niet bekend is met MOVNT OLYMPVS: shame on you. Het collectief bestaande uit de rappers Ome Guus, Jojo Wavy, Ill Material en rapper/producer duo Cobra van Ace en Locadia heeft de afgelopen tijd aardig wat waves gemaakt in het Nederlandse hiphoplandschap. Mede mogelijk gemaakt door een eigenaardige, illustere sound van vier compleet verschillende rapstijlen over stoffige beats die klinken alsof ze uit de 90’s komen. Tegelijkertijd zit er een modern en fris randje aan.
Maar genoeg over de geschiedenis. Het gaat nu immers om het hier en nu waarin hun nieuwste tape Ω het levenslicht ziet op – ironisch genoeg – Valentijnsdag. Kleine disclaimer: dit is geen tape vol lieve liedjes die je met een boombox onder het raam van je geliefde gaat afspelen. Nee, deze tape sleept je zeven tracks lang mee in het sinistere gedachtengoed van deze self proclaimed Olympische goden. En stiekem is die allerhoogste titel wel degelijk terecht, want met een haast bovennatuurlijke flair vullen de vier rappers elkaars stijlen vlekkeloos aan.
Dit hoor je direct al terug op de openingstrack GDSQD. Nog voor de eerste minuut voorbij is getikt, nemen deze vier rappers elkaars bars over op een wijze die zo smooth is dat het bijna niet opvalt dat je naar verschillende mensen aan het luisteren bent. Haast alsof je een feilloos uitgevoerde estafette aan het checken bent. De beat van Cobra op deze track is vrij typerend voor de sound van MOVNT OLYMPVS. Het heeft iets duisters, iets spaceys, iets stoffigs en zit vol met samples die hun filmische wijze van vertellen een extra nadruk geeft.
Soundwise kent de tape ook een zuivere overgang, want voor je het je kan beseffen beginnen de eerste tonen van TRANSPARANT. De beat van Deuces kent dromerige pianoakkoorden en een zwaar drumpatroon dat haast meditatief voelt. Daarmee wordt een soortgelijke sfeer als in de voorgaande track geschetst. Vervolgens gebruiken Ome Guus, Cobra, Jojo Wavy en daarna Ill Material op een nonchalante wijze hun delivery, zodat er genoeg ruimte is voor humor. Denk daarbij aan punchlines als “Breezersletjes op mijn guestlist, geen set trip” van Cobra. Of “Wat ga je op crocs doen als je wrestled met die gators?” van Ome Guus.
Aangekomen bij DR. LVTHER wordt het tempo ietsjes omhoog geschroefd. Jojo Wavy opent met een catchy hook die de potentie heeft om als oorwurm een paar dagen te gaan blijven hangen: “Wie? / Wie zijn die mannen op die bergtop? / Op die mountaintop? / Wie? Wie? Wie?” Ergens doet het denken aan een mix tussen de dancehall-classic Who Am I van Beenie Man en Nissan van Yung Internet, maar dan met een zweverige beat die geproduceerd is door de Belgische youngboys Ikari, OG Lamb en Eddyyy. Ondanks het feit dat de beat niet uit hun eigen kamp komt, past hij toch exact in hetzelfde straatje als de eerdere tracks.
De vibe neemt plots een grimmige wending wanneer de sample waarmee T-800 begint abrupt eindigt met het geluid van pistoolschot en een zware, dreunende beat inkickt. De duistere toon wordt direct geaccentueerd door Cobra: “Wegens omstandigheden blijf ik een ***** met gezonde hekel aan teefjes die beter weten / In een C2 met z’n vieren / Gesloten gedachtes op openbare wegen / Doel is duidelijk.”. Vervolgens pakt Ome Guus het over met: “Maar niks is zeker.” Wat wel zeker is, is dat de mannen van MOVNT OLYMPVS als geen ander weten hoe ze met hun teksten zeer beeldend een scenario tot leven kunnen wekken.
Deze beeldende wijze van vertellen krijgt nog een extra nadruk op VULTURES, waar YPRINCESS de eer krijgt om een voorwoord te doen met haar straatpoëzie. Haar stijl is vergelijkbaar met wat Keisha Plum bijdraagt op tracks van Westside Gunn en andere Griselda-affiliates. Het voegt nét dat extra laagje sfeer toe aan een track die al een behoorlijk verspacede beat heeft. Net als bij de eerdere tracks wordt je op redelijke nonchalante wijze meegenomen op een trip, door de duistere hersenkronkels van vier verschillende individuen. Maar die rust wordt snel verstoord.
De laatste twee tracks, HARPOEN en MESSERSCHMITT, zijn voor sommigen misschien al bekend. Afgelopen zomer verschenen ze namelijk via TRILLINGSRECORDS op een zeer gelimiteerde 7”-single. De tracks geven wel even een extra kick aan de tape met een veel hoger tempo dan de rest. De KNETTER GANG-beat van HARPOEN belichaamt een 90’s-vibe en ook deze track heeft een enorm catchy hook van Jojo Wavy: “Boom boom / Trek die harpoen / Ben met vier goons / Dat is vier ganoes in een room / You better make room!” De track MESSERSCHMITT is nog net een tandje agressiever, maar bevat scratches die ook weer die klassieke boombapsound terugbrengen en daarmee komt de tape tot een einde.
All in all geeft Ω een perfecte weergave van wat MOVNT OLYMPVS is en de dynamiek die speelt tussen vier afzonderlijk unieke MC’s. De tape heeft precies dat duistere randje waar ze bekend om staan en geeft een kijk in waar de mannen in hun dagelijkse leven tegenaan lopen. Het bevat een hoop humor, een welgeplaatste knipoog hier en daar, maar zet je ook aan het denken over maatschappelijke frustraties. Bovenal illustreert de plaat precies waarom ze zichzelf goden noemen. En terecht, want wat zij neerzetten en de wijze waarop ze verhalen tot leven brengen doet niemand ze na.
Check hier het hele album.
