Oddisee – People Hear What They See

PHWTS is fresh, soms funky en altijd soulvol. Oddisee mengt live instrumenten met samples, gaat los met strijkers, blazers en vocalen. Van de zwaar pompende, adrenalineverhogende horns op Way in way out tot de subtiele gitaar en strings op het minimalistisch beginnende Let it go, alles klinkt even krachtig en overtuigend. Hoewel Oddisee zelden zó overtuigde achter de productieknoppen, levert hij qua sound wat we gewend zijn van eerder werk: rijk gevulde en ge(s)laagde hiphopinstrumentaties die voor jaren 90 fanatici goed te pruimen zijn en tegelijkertijd een 2012 frisheid bevatten.

Voor People Hear What They See deed de als Amir Mohamed el Khalifa geboren rapper inspiratie op buitenshuis. Situaties die hij in z’n omgeving zag, werden uiteindelijk onderwerpen voor het album. Maybes en American greed zijn de duidelijkste voorbeelden van nummers die geïnspireerd zijn op scènes die zich voor Oddisee’s ogen afspeelden. We krijgen in bewerkte vorm te horen wat hij ziet: een telefoongesprek in een bar over een ruzie tussen twee geliefden en de conversaties van enkele advocaten en congresleden voor de ingang van het Supreme Court.
 
Het levert verder tekstueel gezien interessante en herkenbare overpeinzingen en beschouwingen van een oprecht overkomende, doodgewone jongeman/artiest op. De topics die op overige tracks de revue passeren zijn verre van nieuw voor een hiphoprelease, maar worden wel goed uitgewerkt. Op You know who you are, waarvan de akoestische versie eigenlijk een stuk pakkender is, komen zowel de haters als de supporters aan bod. De moeilijkheden om artistieke integriteit te behouden, bespreekt Oddisee op That real, de benodigde doelgerichtheid op Anothers grind. Op Way in way out, over hoe te ontsnappen uit de lastige omstandigheden waarin hij en z’n peers opgroeiden, rapt hij:
 
“One man’s trash is another man’s treasure
But most men treasure what other men have
Little is thrown away to the many that will never
Grasp what the few view as pennies in the grass
And underneath the grass are the roots of inequality
Creating all the bumps we come across in the path
And I don’t have a green thumb and neither do my niggas
And having a money tree is a luxury of class
The only hoe I know got a flattering ass
And when I asked could she dig it, she looked at me and laughed
See we crabs in a barrel and the barrel was glass
So we broke, crack was the answer to cash
But the question was never asked: how we get off the path?
Steady walking in a maze that was built in the last
Century, eventually we’ll raise our hands
But the teacher is a part of the scam, God damn”
 
Tekstueel is het dik in orde, Oddisee’s flow en stemgeluid zijn vrij doorsnee, maar prettig om naar te luisteren. En dat hij ook technisch gezien wat kan, bewijst de opvallende tempowisseling in de tweede verse van openingstrack Ready to rock. Al met al is met People Hear What They See wederom een toffe release verschenen via Mello Music Group (na bijvoorbeeld Has-Lo, Apollo Brown en Diamond District lid yU), die twaalf tracks lang blijft boeien. Het belangrijkste resultaat dat Oddisee daarnaast behaalt met deze release, is dat het een stuk minder vanzelfsprekend wordt om hem een rappende producer te noemen boven een producerende rapper.
 
Tracklist
01. Ready to rock
02. Do it all ft. Diamond District
03. That real ft. Olivier Daysoul & Ralph Real
04. Let it go ft. Olivier Daysoul
05. American greed
06. The need superficial ft. Olivier Daysoul
07. Way in way out
08.  Maybes
09. Anothers grind ft. Tranqill
10. Set you free
11. You know who you are
12. Think of things
 
People Hear What They See van Oddisee is nu uit via Mello Music Group. Het album is digitaal verkrijgbaar en ook op cd en vinyl.
Geplaatst door bowie op 27 juni 2012