Na jarenlang het repertoire van Mobb Deep gevolgd te hebben en (gelukkig) de dramatische showcase in de Nighttown te Rotterdam gemist te hebben, was het eindelijk zover dat ik deze groep samen met Twin Gambino (van Infamous Mobb) en één van mijn voorbeelden van dit moment, Alchemist, in levende lijve kon gaan bewonderen.
Om half 10 aangekomen bij de Melkweg, stond er een niet al te grote rij voor de deur. De posters binnen vermeldden dat de show uitverkocht was, dus het beloofde gezellig druk te worden. Bij binnenkomst viel het me op dat er helemaal niet gefouilleerd werd (sommige mensen, voornamelijk met tassen, werden eruit gepikt) en dat ik zonder ook maar betast te worden zomaar naar binnen kon. Bij een optreden met de doelgroep gangsters en thugs (tussen de “normale” mensen) kan dit helemaal verkeerd uitpakken lijkt mij, maar goed, dat terzijde.
Bij binnenkomst van The Max zat het al aardig vol. Het voorprogramma Climax was in volle vaart bezig de crowd op te warmen wat mijns inziens niet echt lukte. De mensen reageerden niet echt op de geplande crowd participatie van de groep wat het optreden een beetje plat maakte. Leuke afwisseling was nog het stukje turntablism wat DJ DNS ten gehore bracht. Jammer genoeg werd dit al snel overstemd door de rappers. Geen goede combinatie… Ik weet niet of dit spontaan was of geoefend, maar als dit ingestudeerde shit was, zou ik zeggen: schrap dit onderdeel en laat DNS gewoon een complete set doen.
Climax was klaar. Er werden lekkere tracks gedraaid van onder andere Cormega, Capone & Noreaga, Boot Camp Click en vele anderen. De stemming kwam er aardig in bij het publiek.
Na ongeveer 20 minuten kwam DJ Crossfader op om het publiek te vertellen wat er ging komen. In eerste instantie was dat Twin Gambino (Big Twin) van de Infamous Mobb. Die rockte een paar tracks waarna het tijd was om de man achter veel muziek van de QBC representers on stage te brengen: The Alchemist. Samen deden ze nog een aantal tracks waaronder de hekkensluiter van het Alchemist album “Different Worlds”, wat een leuke interactie tussen Twin en ALC is. Na een ruime 20 minuten was het einde van deze show aangebroken en kwamen Havoc en Prodigy on stage gelopen.
DJ Crossfader begon met een compleet nieuwe track van de Official Queensbridge Murderers, wat echt goed klonk. Frisse nieuwe shit vers uit de heetste oven van Queensbridge. De appearance van de H.A.V.O.C en de H.N.I.C was niet overweldigend enthousiast, maar eerlijk gezegd had ik dat ook niet verwacht. Het is toch een bepaald image waaraan voldaan moet worden en dat is de coole thug uithangen wat ze prima afging. Rijms waren redelijk strak, op een aantal stilvallende momenten na door het elkaar vergeten af te wisselen van de 2 MC’s. De muziek klonk goed, de mix een stuk minder. De stemmen van de rappers waren heel moeilijk te verstaan doordat ze wat mij betreft een stuk te zacht stonden. Een ander minpunt, maar dan aan de Mobb’s kant, vond ik dat er op een gegeven moment één track met een vocal versie in plaats van de instrumentale werd gedaan, waaroverheen werd gerapt. Van mensen als Kool Keith, Paris en Rakim heb ik het eerder gezien, maar bij de Mobb had ik het niet verwacht (zeker omdat de rest van de show wel gewoon met instrumentals werd gedaan). De show was een soort compilatie van hun hele oeuvre, Juvenile Hell en Free Agents daargelaten. Een “The Best Of…” met alle hits van de betreffende albums zoals “When You Hear The”, “Burn”, “G.O.D. Pt.III”, “It’s Mine” en natuurlijk de tracks waar veel mensen bij Mobb Deep op zijn blijven hangen “Right Back At You”, “Survival Of The Fittest” en “Shook Ones Pt.2”. DJ Crossfader mocht ook nog een kleine turntablism setje doen en zijn kunsten laten zien aan het Amsterdamse publiek, wat best in goede aarde viel, al was het een redelijk simpele en standaard set. Opvallend was ook dat de track waarmee ze waren opgekomen, die vers van de pers ja, ook nog langskwam, maar dan gewoon gedraaid werd. Het leek een beetje de playbackshow, wat op zich ook wel weer origineel en grappig uitpakte (in de 15 jaar dat ik naar concerten ga, heb ik het in ieder geval nog nooit gezien).
Het einde van de show vond ik best wel een domper. Zoals ik de laatste tijd teveel heb gezien bij shows, werden er weer dames on stage geroepen om een dansje te wagen en zich in de kijker te spelen bij de gemiddelde geilaard in het publiek (en on stage). Toen het podium bijna gevuld was werd “Got It Twisted” gestart. Dit is een aardige club track wat de aanwezige meiden de mogelijkheid bood hun konten te schudden. Een kans die door allen werd aangegrepen. Daarna was het een beetje vaag. De “Real Gangstaz” beat werd ingestart. Even vreesde ik dat Lil’Jon ineens zou opduiken, maar gelukkig bleef deze track bij instrumentaal en taaiden de Mobb Deep leden af terwijl de paaldanseressen zonder paal nog even doorgingen. Ervan uitgaande dat dit het einde was, werd ik nog verrast door het feit dat ze nog terugkwamen. “Vast en zeker om met een knaller er een einde aan te maken” was mijn gedachte. Maar nee, het werd een korte acapella/freestyle sessie die kant noch wal raakte. Jammer…
Fixtures:
Hoogtepunt: de goede set van Mobb Deep met alleen maar classics en hits
Dieptepunt: het einde van de Mobb Deep show, DJ-set bij het Climax optreden
Bier: 1,80 (fris ook trouwens)
Wc: geen gebruik van gemaakt
Garderobe: 1 euro
Fotograferen: ja
Geluid: matig
Bezoekers: circa 1000
Damage: 25 euro (+ lidmaatschap etc)
Cijfer: 7,5
