Meet the Streets

Hiphop is een straatcultuur en dat wordt nog eens extra benadrukt door het festival Meet The Streets. In de Now&Wow in Rotterdam zijn zondag 29 oktober alle elementen van hiphop vertegenwoordigd. Uitgebreidt met BMX demonstraties, modeshows en streetdancers. Van sneaker costumizers tot aan MC's. Van beatboxers tot aan free runners. Kortom: bring it on!

De oude maassilo waar de Rotterdamse club Now&Wow gevestigd is, is een ideale plek om een festival te houden dat de straatcultuur vertegenwoordigt. Een lekker rauwe omgeving, waar een rauwe cultuur zich helemaal thuis voelt. En dat is te merken, want de sfeer is erg goed. De deuren gaan al om 12 uur ’s middags open, want er is genoeg te zien.

In de zaal waar de Pozerscene zich ophoudt zijn sneakers te bewonderen. Je kan ze zelfs laten costumizen door ervaren tekenaars. Hier is genoeg animo voor, want aan het einde van de dag zie je genoeg peeps met gepimpte schoenen voorbij komen. En is het beschilderen van je schoenen niet genoeg, dan kan je nog altijd een tatoeage laten zetten.
Bij straatcultuur hoort natuurlijk ook graffiti. Naast dat er een paar tags en een enkele piece op de muren van de Now&Wow staan, is er weinig aandacht besteed aan graffiti-art. Jammer dat die tak van de straatcultuur nogal ondervertegenwoordigd is, maar voor de kunstliefhebbers is er een toch aangename verrassing. Er is namelijk wel een street art expo. Denk aan kleine schilderijen/tekeningen die in een graffiti stijl getekend zijn. Er wordt ook geschilderd op the spot en aan het einde van de dag (de Pozerscene sluit al om 17:30) zijn er tekeningen ontstaan die zeer de moeite waard zijn om te checken.

De eerste helft van de dag wordt overheerst door dans. Er zijn street dance kampioenschappen, breakdance shows en dans work outs. De shows die de (vrij jonge) street dance dames laten zien zijn erg dope en zitten vol energie. Ook de b-boys laten zich van hun goede kant zien. Ze krijgen alleen niet erg lang de tijd en dat is jammer.
Leuk detail vind ik dat de organisatie ook straatsport de ruimte gaf. Na een redelijke bmx flatland demonstratie wordt de zaal omgebouwd tot free run parcours. Denk dan aan het Franse Parkour, maar dan in het klein.

In de andere zaal, De Bruja! On track stage, zijn beatboxers, DJ’s, rappers en een modeshow te bewonderen. De modeshow is leuk opgezet. Al dansend en booty shakend tonen de modellen hun outfits. Die vorm van presentatie leidde wel een beetje de aandacht af van de kleren, waar het toch eigenlijk om gaat. Nieuwsgierig geworden? Check TruusTrendy.nl voor meer informatie.

De beatboxers daarentegen maken meer indruk. De beatbox crew MTL versterkt met Aram uit Almere laat zien en horen dat je aan een mic genoeg hebt om een vette beat te maken. ‘If your mother only knew’ van Rahzel gaat ze erg makkelijk af, maar dan wel in het Nederlands. Want je mag niet stelen, ‘Als je moeder het maar weet.’
In deze zaal treden ook de rappers Far-i, Statistics, Amo-lab en 0118 op. Winne zou ook van de partij zijn, maar zoals op HIJS is te lezen, zijn hij en U-NIQ niet van de partij. Wel jammer, want ik ben erg benieuwd naar deze Rotterdamse belofte.
0118 is er gelukkig wel en bracht als verwacht dope beats en rake teksten. Neger R de Vries en Huckleberry Vinn zijn nog met zijn tweeën over, nadat KD en JR besloten met 0118-VIER te stoppen. Dat wil niet zeggen dat 0118 nu de helft zo dope is. De andere hierboven genoemde MC’s heb ik jammer genoeg niet gezien.

Main Stage
Intussen is de main stage open gegaan en zijn de kinderen in het publiek (toegang is vanaf 12 jaar) vervangen door de oudere hiphopheads die op een vette line-up afkomen.
DJ D.E.F. zorgt vooraf en tussen de optreden door voor de nodige funky en pompende beats. Zijn plaat keuze is erg goed en zelden komt het voor dat de ‘tijdvul’-DJ props van het publiek krijgt. Omdat er constant dope muziek gedraaid wordt, kakt het publiek niet in en blijft iedereen bouncen. GMB is in zijn hometown en laat het niet net als U-NIQ en Winne afweten. Hij maakt Engelstalige hiphop die soulfull is en soms zelfs naar reggae neigt. De zaal is al snel gevuld, maar het publiek moet nog een beetje opwarmen.
De crowd meekrijgen lukt Unorthadox ook niet erg goed, maar dat ligt denk ik niet aan de zin van het publiek. Ik denk dat Dox te lyrisch is om echt op los te gaan. Wil je ten volste van zijn muziek kunnen genieten, moet je er goed naar kunnen luisteren. Thuis op de bank, met een jointje en dan een beetje bouncen. Maar niet in een grote zaal. Hij is een zeer getalenteerde MC, maar staat in mijn ogen/oren op de verkeerde plek.

Jawat daarentegen laat de zaal exploderen. Ik verwacht ook een agressieve energieke show van hem, maar iedere keer opnieuw word ik er toch door verrast. Van voor tot achter staat de zaal de springen. Al crowdsurfend laat hij zien hoe je een feestje moeten bouwen. Jawat is blij met de respons die hij in Rotterdam krijgt en zegt “het buitenwesten gevoel” weer een beetje terug te krijgen. Met tracks als Zwarte koffie, Batterij en Duidelijk breekt hij de tent af.
Typhoon zet de chaos voort en net als bij DVD10 staat uiteindelijk de hele familie De Randamie op de stage te springen. Het publiek springt volop mee. O-dog, Dinopha en Blaxtar: ze spelen allemaal hun rol als respectievelijk host/back up, zangeres en MC zoals we dat gewend zijn. Voor Meet The Streets was het een perfecte combo en een groot succes. Ik ben alleen benieuwd wanneer Typhoon weer eens alleen op het podium staat.

Van het oosten gaan we naar het midden van Nederland. Jiggy Dje is natuurlijk ook van de partij en heeft Spacekees en Terilekst meegenomen. Zijn show is minder opzwepend en energiek dan die van Jawat en Typhoon en dat zorgt voor een groot contrast. Hij moet het meer van de punchlines hebben die over komen. Over komen doen ze wel, want hij heeft de zelf benoemde titel van keizer punchline ruimschoots verdiend, maar het publiek wil springen. Mensen kakken dan duidelijk een beetje in. Hij doet een aantal nummers van zijn nieuwe album Noah’s ark en die zijn toch vrij persoonlijk. Lyrisch erg goed, maar niet om Keihardcore op te los te gaan.

Na Jiggy is het tijd voor een primeur. De Foreign Beggars uit Londen spelen voor het eerst in Nederland. De crew bestaat uit rappers Metropolis, Orifice Vulgatron, DJ NoNames, Beatboxer Fuzz en beatcreator Dag Nabbit. Zij hebben in de UK de Lyric Pad Hiphop Awards 2005 gewonnen voor beste groep en beste single. Een aardige prestatie en je mag dan ook wel wat verwachten van deze crew. Maar dat valt wel een beetje tegen. De teksten zijn moeilijk te verstaan. Waarschijnlijk door een zwaar Londens accent, maar ook het geluid is niet helemaal in orde. Orifice Vulgatron laat horen dat hij bizar snel kan rappen, maar op een gegeven moment klinkt het meer als de Scatman dan, pak ‘m beet, Twista. Het wordt dus een beetje gebrabbel. Maar goed, het meest storende is toch wel het gezeik van Orifice Vulgatron. Het publiek is een beetje ingekakt bij Jiggy Dje en het is een gegeven dat hiphoppubliek vaak wat terughoudender is bij onbekendere acts. Toen de Foreign Beggars niet meteen de reactie kregen waar ze op hoopten, begonnen ze te bitchen over dat “Rotterdam niet zo dope was als we dachten” en dat we “niks zijn vergeleken met Engeland.” Maar het publiek en daarmee ook de ’Buitelandse Bedelaars’ gaan weer los toen beatboxer Fuzz zijn intrede doet. Als ware stembandacrobaat produceert hij vette beats en leert zelfs het publiek beatboxen. De Foreign Beggars hebben zeker skills, maar ze moeten niet zich gedragen als een stelletje omhooggevallen bitches en dan met name Orifice Vulgatron.

Om het festival af te sluiten heeft de organisatie Opgezwolle achtergehouden. Veel mensen staan hier duidelijk op te wachten, want vanaf de eerste seconde gaat de zaal plat. De crew uit Zwolle wisselt tracks van de albums Vloeistof en Eigen Wereld af en zowel van de oude als van de nieuwe nummers kent het publiek de tekst uit het hoofd. Nummers als _De Tijd Leert _en Eigen Wereld klinken van voor tot achter, terwijl Sticks en Rico het nu helemaal aan het publiek overlaten. Zoals meestal bij Opgezwolle worden de veters gestrikt en de tent afgebroken. Een goede afsluiting van een lange, maar dope dag.

Conclusie
Een erg geslaagd feestje. De sfeer is goed, de muziek is goed en er is van alles te zien. Vooral de diversiteit van het evenement is een groot pluspunt. ’s Middags een beetje chillen met danswedstrijden, tekenaars en beatboxers. En ’s avonds helemaal los met een vette line-up van dope artiesten. De locatie speelt ook een grote rol. Het rauwe aanzien van een oude graansilo komt de gehele sfeer te goede en i.p.v. binnen lijkt het ook net alsof je op de straat bent. Ideaal natuurlijk voor een Meet The Streets festival. Ik moet wel zeggen dat dit festival niets van Urban weg heeft. In het Meet the Streets krantje staat zelfs te lezen dat Urban dood is, “Dat het een einde aan zijn eigen leven heeft gemaakt” en dat zie je ook. Echte hiphop en echte straatcultuur van begin tot eind.

Check ook:
Gallery
Video

Fixtures:
Hoogtepunt: Jawat en/of Opgezwolle
Dieptepunt: Tatoeëren in een vies donker hoekje.
Duur: van 12.00 tot 24.00 uur
Bier: 2,20
Wc’s: Eigen bijdrage (Heren moeten wel goed zoeken)
Geluid: Goed
Bezoekers: in ieder geval 1250
Damage: voorverkoop 12,50. Aan de deur 15 euro
Cijfer: 8

Geplaatst door bowie op 12 november 2006